ژن نئاندرتالها، شدت بیماری کرونا را تعین میکند؟!
آخرین خبر / مقالات / مطالب معلوماتی
منبع: دویچه وله/ فرادید
آثار ژن نئاندرتالها همچنان در برخی از انسانها وجود دارد. به باور پژوهشگران این موضوع میتواند پاسخی به این پرسش باشد که چرا شدت ابتلا به ویروس جدید کرونا در نقاط مختلف جهان چنین متفاوت است.
شدت ابتلا و میزان مرگ و میر در اثر بیماری کووید-۱۹ در برخی از نقاط جهان بسیار نازلتر از دیگر نقاط است. به عنوان نمونه، افریقا کمترین میزان فوتی و ابتلا به بیماری کووید-۱۹ را نشان میدهد. این در حالی است که سطح خدمات پزشکی و دسترسی مردم به بهداشت/خدامت صحی در کشورهای این قاره پایینتر از مثلاً کشورهای اروپایی یا امریکای شمالی است.
اخیراً یک گروه از پژوهشگران و دانشمندان سویدنی موفق به کشفی شدهاند که میتواند تا حدودی پاسخ قانعکنندهای برای این پرسش باشد.
دو دانشمند سویدنی به نامهای «سوانت پئابو» و «هوگو سبرگ» در ژنوم انسانهای نئاندرتال ژنی را یافتهاند که میتواند باعث یک تا سه برابر شدن شدت ابتلا به بیماری کووید-۱۹ گردد. اشتفان شیفلز، از انستیتوت تاریخ بشر در مؤسسه ماکس پلانک نیز بر این باور است که نتایج حاصله از کار پژوهشی این دو دانشمند سویدنی قانعکننده است.
شیفلز معتقد است که جهشی در یک ژن، احتمال شدت گیری ابتلا به بیماری کرونا را میتواند افزایش دهد و احتمال اینکه فرد مبتلا ناگزیر به اقامت در بیمارستان/شفاخانه شود را دو برابر کند. همین موضوع احتمال این را که فرد مبتلا به تنفس مصنوعی نیاز داشته باشد، افزایش میدهد.
گفته میشود که ژنوم انسانهای نئاندرتال با ژنوم انسانهای امروزین تفاوت دارد. بهرغم آن، در برخی از انسانها آثار ژنتیک انسان نئاندرتال بیش از سایر انسانها است. این دانشمندان سویدنی در سال ۲۰۱۰ موفق شده بودند، همراه با تیم خود ژنوم انسان نئاندرتال را بازآفرینی کنند. بنیان انجام این کار استفاده از استخوانهایی بود که دهها هزار سال قدمت داشتند.
این دانشمندان آنگاه ژنوم انسان نئاندرتال را با انسان امروزی مقایسه کردند. نتیجه این تحقیقات نشان میداد که در انسانهای امروزی حدود دو درصد از دیانای انسانهای نئاندرتال وجود دارد. همین موضوع بر روی سیستم دفاعی بدن انسانها تاثیر گذاشته و آنها را در برابر برخی از بیماریها آسیبپذیرتر کرده است. از آن جمله در برابر بیماری کووید-۱۹.
آنها در جریان تحقیقات خود متوجه تشابه موجود بین خوشه ژن گروهی از انسانهای امروزین با خوشه ژن انسانهای نئاندرتال شدند. گفته میشود آثار ۵۰ هزارساله این تشابه در شدت ابتلا به این بیماری نقش دارد.
به باور این دانشمندان جهش ژن نئاندرتالها در یک نفر از هر ۱۲ نفر شهروند اروپایی دیده میشود. این در حالی است که مشاهده چنین پدیدهای در بین شهروندان قاره افریقا، امری بسیار نادر است. نکته جالب در تحقیقات این دانشمندان مشاهده جهشی در کروموزوم ۳ انسانها است. به سخن دیگر، در خوشه ژن انسانها، کروموزوم ۳ در ارتباط با احتمال ابتلای شدید به بیماری کووید-۱۹ از اهمیت بسیاری برخوردار میشود.
هر یک از ۲۳ جفت کروموزومی انسانها هزاران ژن را شامل میشوند. انسانها دارای دو نسخه از کروموزوم ۳ هستند که شمار قابل ملاحظهای از اطلاعات دیانای را در بر میگیرد. در پیکر انسان جهشهای ژنتیکی زیادی روی میدهد. اما تا پیش از شیوع ویروس کرونا دانشمندان کمتر به عوارض و عواقب برخی از این جهشهای ژنتیکی توجه کرده بودند.
اشتفان شیفلز بر این باور است که بیماری کووید-۱۹ بر اهمیت تحقیق بیشتر پیرامون این جهشهای ژنتیکی افزوده است.
تحقیقات دانشمندان سویدنی بر روی خوشه ژن انسانهای نئاندرتال و مقایسه آن با خوشه ژن انسانهای امروزی میتواند اطلاعات زیادی درباره گذشته بشر و تبارشناسی او ارائه کند، اما برای درمان بیماری کووید-۱۹ کمک چندانی نیست.