کوبیدن بر طبل قومیت، مصداق «جاهلیت» است
از آنجایی که این اصل دینی-مذهبی دربین مسلمانان اصلی‌ست ثابت که – ازبرای هر قوم ساداتی‌ست – خاستگاه پیامبر و دین وشریعت اسلامی هم چنین بوده وهست، سادات هرقوم مربوط همان قومی است که در بین آنان زندگی می‌کنند و از هیدمان قوم به حساب می‌آیند.
پس از آن که قومیت سادات تبدیل به گفتمان غالب- دست کم در مجامع درون قومی- شد، این گفتمان سبب بروز برخی برداشت‌ها هم از سوی سادات و هم از سوی غیر سادات گشت. در این جا لازم دانستم برخی انتقادات را در باب مواضع و عملکرد دوست عزیز و گرامی‌مان جناب آقای حسینی وارد می‌دانم و ناگزیر به تذکر هستم.
در ابتدا بازگشت واسترداد پیشوند «سیادت» را به عنوان و نام هر فاطمی‌نسب (به طور رسمی وتذکره‌ای آن) به همه عزیزان سادات وغیر سادات تبریک عرض نموده و از مساعدت جناب رییس جمهور داکتر اشرف غنی وهمکاران ایشان تشکر می‌کنم. همین‌طور از زحمات وپیگیری‌های عده‌ای از بزرگواران وجوانان برومند دراین عرصه تقدیر نموده، توفیقات شان را از خداوند متعال خواهانم.
باری، تذکراتی را از جهت روشن شدن برخی مطالب و حواشی، بدون پرداختن به جزئیات، خدمت «سادات» گرامی، مخصوصاً عزیزان فعال ازسادات و غیر سادات عرض می‌کنم:
۱ – افراط در هر کاری موجب سرافکندگی وشکست در دنیا و آخرت است. شک نکنید این نوع عملکردها که اخیراً درجامعه صورت می‌گیرد، از مصادیق بارز افراطگرایی ومغایر با ایمان مومن بوده و نتیجه‌ای جز تعصب وعصبیت، در پی نخواهد داشت.
۲ – تجربه وتاریخ نشان داده است که افراطگرایان قومی عاقبت خوبی نداشته‌اند وهمیشه مایه نفاق وعقب‌ماندگی اقوام و مخصوصاً قوم خود بوده‌اند و به هیچ عنوان عامل پیشرفت قوم وقبیله نبوده‌اند ونیستند وچه بسا وسیله و طریقه‌ای می‌شوند برای عده‌ای قدرت طلب وشهرت‌خواه که از احساسات عموم استفاده نموده، به مدارج مادی صعود کنند و بر جامعه مستولی و حاکم گردند.
۳ – افراطیت قومی و نژادی، طبق فرمایش نصوص دینی اسلامی محاربه وجنگ رسمی با خدا و رسولش است، این نوع افراطیت به عنوان مظهری از مظاهر «جاهلیت» بوده و از موانع بسیار جدی به شمار می‌رود. همچنان در تقابل با اهداف اسلام وارزش‌های اسلامی قرار می‌گیرد. پیامبر اکرم واهل بیت واصحابش بیشترین هزینه‌ها را در جهت برچیدن اینگونه تفکرات و روش‌ها از جامعه پرداخته‌اند.
۴ – افراطگری عده‌ای، استفاده ابزاری ازعنوان و نام قوم، ظلم و تلاش در جهت حذف وتضعیف قوم دیگر؛ مبرر و مجوز برای جمع مظلوم( گروه مورد ستم قرار گرفته) و مورد ستم نمی‌شود تا مقابل به مثل نماید و جواب «سیئه»(از مفاهیم مذهبی برای اشتباه و خطا) را با «سیئه» دهد، در همان مسیر قومگرایی افراطی بیفتد و از بیراهه در صدد تقابل و جبران آن، همت گمارد.
۵ – نصب و آویختن تصاویر علما و نمادهای دینی و مذهبی که مورد قبول همه اقوام بوده، تغییری در حقیقت وماهیت حرکت‌های افراطی نمی‌دهد؛ همانگونه که روضه خواندن ودایر نمودن مجالس حسینی وداشتن زی دینی هم ازحقیقت وماهیت حرکت‌های افراطی وقومی نمی‌کاهد، بلکه یک عمل نکوهیده است.
۶ – واژگان «سید» و «سیادت» عنوانی‌ست مذهبی-دینی، مورد تقدس واحترام همه مومنین ومسلمین. این مفهوم برگرفته ومتصل به ذریه پیامبر اسلام است. پس کوبیدن بر آن به عنوان خمیرمایه قومی-نژادی، تحقیر وتخفیف این عنوان بوده و مخالف با شکل‌گیری، فلسفه وجودی آن و دور از آرمان‌های انسانی است.
۷ – پیشوند سیادت که برای مدتی موقت حذف و مورد بی‌مهری دولت‌مردان ومسئولان امر قرار گرفته بود، حقی بود ثابت، مسلم وغیر قابل انکار، همین‌طور مرسوم ومسجل ومعروف در کشورهای اسلامی. دیر یا زود توسط این دولت ویا دولت بعدی حل می‌شد و منتی از هیچ مرجع ومجموعه‌ای هم بر سادات معظم نمی‌توانست باشد.
۸ – تلاش عزیزان در جهت بازگرداندن پیشوند سیادت که از دیرباز شناسه ومشخصه سادات معظم ومورد قبول در بین هر قوم و مردم وجغرافیایی در طول تاریخ بوده است، قابل قدر وارج است؛ اما انحصار وکشاندن آن در راه‌های دیگر مانند قومگرایی و غیره که باعث انفصال و دور شدن سادات از دیگر اقوام شود، به هیچ عنوان مشروع نبوده ونخواهد بود.
۹ – از آنجایی که این اصل دینی-مذهبی دربین مسلمانان اصلی‌ست ثابت که – ازبرای هر قوم ساداتی‌ست – خاستگاه پیامبر و دین وشریعت اسلامی هم چنین بوده وهست، سادات هرقوم مربوط همان قومی است که در بین آنان زندگی می‌کنند و از همان قوم به حساب می‌آیند. نباید بکوشند که سادات یک قوم را از آنان جدا سازند؛ چه از طرف افراطیون سادات و چه ازغیر سادات و اقوام دیگر چون تلاشی است در جهت فصل انسان‌ها.
۱۰ – در اخیر از اهل خرد دیگر اقوام نیز خواهانم که به طور جدی در این جهت یار وهمکار گردند ونگذارند جامعه، بیشتر از این دستخوش تفرقه و نفاق گردد، لذا افراطگرایان هرقوم وکسانی که شعار قومیت سر داده، عملکرد غیرعادلانه وعصبیت دارند، باید سرزنش گردند تا اصلاح شوند.
