۲۶ دلو؛ روزِ پایان یک تهاجم!
امروز، بیست و ششم دلو، سالروز خروج ارتش سرخ از افغانستان است. روز مهم و سرنوشت‌سازی که مردم مسلمان این سرزمین، پس از سال‌ها جهاد و مبارزه، توانستند طعم تلخ شکست را به کام یک غول بزرگ جهانی فروبنشانند.
ارتش سرخ که در سال ۱۳۵۷ه.ش وارد افغانستان شد، پس از سال‌ها جنگ، خونریزی و فاجعه‌آفرینی، سرانجام، تاب و توان از دست داد و آخرین قطعات این ارتش، به تاریخ ۲۶ دلو از افغانستان خارج شد.
پیروزی قیام و مبارزه هدفمند و ارزنده مردم افغانستان در برابر ارتش سرخ که پیش از این، زمین و هوا را با ساز و برگ نظامی‌اش در می‌نوردید، پیام‌های رهایی‌بخش فراوانی به همراه داشت. در نتیجه همین شکست سنگین بود که بسیاری از کشورهای منطقه، جرئت ایستادن در برابر استعمار را در خود تقویت کردند و با الگوگیری از قیام مردم افغانستان، یکی پس از دیگری، به«استقلال و آزادی» دست یافتند.
آثار و تبعات مثبت این قیام سرنوشت‌ساز تنها به رهایی کشورهای منطقه ختم نمی‌شود، بلکه اثرات سودمند آن تا بخش‌های دیگر جهان نیز پیشروی کرد و«دیوار برلین» نیز از میان برداشته شد و فروریخت.
گرچه شکست و فروپاشی ارتش سرخ و نظام کمونیزم، عوامل متعدد داخلی نیز داشت، اما بدون شک، ضربه‌های نهایی را مردم افغانستان بر آن وارد کردند و بر سکوی پیروزی ایستادند.
به نظر می‌رسد اگر قیام مردم افغانستان در برابر شوروی وقت، صورت نمی‌گرفت و یا به شکست می‌انجامید، این‌روزها افغانستان رنگ و رخ دیگری داشت و فرهنگ ملی و اسلامی ما بشدت آسیب‌پذیر می‌شد.
پیروزی این ملت، در برابر ارتش سرخ، به آسانی به دست نیامد و به راحتی رخ نمایان نکرد، بلکه هزاران نفر شهید، معلول و آواره بجا گذاشت. اقشار مختلف جامعه، از مردم عادی گرفته تا عالم دین و روشنفکر، دست به سلاح بردند و با عشق به وطن و مردم، وارد صحنه‌ی نبرد شدند، تا این‌که درفش پیروزی را بر قله‌های بلند وطن به اهتراز درآوردند.
ضیا موسوی
