کوره‌های خشت‌پزی و وضعیت کودکان کار در آن
خبرگزاری دید: قهار، کودک هشت ساله ای که همراه با پدر بیمارش در یکی از کوره‌های خشت‌پزی در ولسوالی ده سبز کابل کار می‌کند، می‌گوید: که از بام تا شام مصروف کار هستند و اما مزد ناچیزی بدست می‌آورند.
قهار می‌گوید؛ مجبور است تنها خودش هر روز هشت‌صد خشت بگذارد و همزمان با او، پدر و برادر کوچکش نیز کار می‌کنند.
وی از مشکلات اقتصادی که دامن‌گیر خانواده‌اش شده ناراحت است و به همین دلیل مجبور گردیده برای کمک به مخارج زندگی‌شان تصمیم به کار در کوره‌های خشت‌پزی را بگیرد.
قهار از آرزوهایش می گوید که دوست داشت درس بخواند و در آینده داکتر شود تا به مردمش خدمت کند اما به دلیل وضعیت بد اقتصادی، از آموزش محروم شده و مجبور به کار رو اورده است.
قهار با حسرتی کودکانه سخن می زند:« وقتی می‌بینم بچه‌های دیگر به مکتب می‌روند، خیلی ناراحت می‌شوم.»
قهار از دولت خواست که به او و خانواده‌اش کمک کند تا بتواند درس بخواند.
از سوی هم، سمیع الله، پدر قهار می‌گوید که چهار سال است در کوره خشت‌پزی کار می‌کند. او که به گفته‌ی خودش به بیماری معده نیز مبتلا است، با مشکل کارش را پیش می‌برد.
پدر قهار می‌افزاید که روزانه ۹۰۰ خشت می‌چیند و حدود ۲۵۰ افغانی در روز پول بدست می‌آورد.
در همین حال، مسئولان اتحادیه کوره‌های خشت‌پزی در این ولسوالی می‌گویند که اکثریت مشغولین کار در کوره های خشت‌پزی شان افرادی فامیلی ها هستند که مشغول به کاراند.
در همین حال چندی پیش وزارت کار و امور اجتماعی حکومت سرپرست گفته بود که به دلیل سال‌ها جنگ و ناامنی در کشور، بسیاری از کودکان یتیم و بی‌سرپرست شده و اکثر شان مجبور به تامین مصارف خانواده‌های شان مشغول کارهای شاقه شده اند.
سخن‌گوی این وزارت گفته بود که تا کنون شمار زیادی از این کودکان جمع‌آوری و شامل مرکزهای آموزشی و حرفوی این اداره در سطح کابل و ولایت‌ها گردیده و زمینه‌ی آموزش نیز برای شان فراهم شده است.
وزارت کار و امور اجتماعی حکومت سرپرست می‌گوید که برنامه‌های منظمی جهت جمع‌آوری و رسیدگی به این کودکان از سوی حکومت صورت می‌گیرد اما این وزارت مشخصا در مورد وضعیت کار کودکان در کوره‌های خشت‌پزی چیزی نگفته است.
گزارشگر: احمدی – خبرگزاری دید
