نشست سالانه سازمان‌ملل/ از کرسی خالی افغانستان تا شعارهای تکراری حقوق‌بشری
نویسنده: حفیظ‌الله رجبی – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: در اینکه حقوق زنان در کشور نقض شده و زنان و دختران افغانستان از تحصیل و کار منع شده اند شکی وجود ندارد اما براساس مستندات و گزارشات میدانی مشکلات اصلی افغانستان و مردمش در حال حاضر چیزهایی مهم‌تر از موضوع زنان است: در مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان مهم ترین تریبون بین المللی باید فریاد دادخواهی مردم افغانستان بلند و عاملان اصلی تداوم جنگ و ناامنی و فقر در افغانستان رسوا می شدند. در این مجمع، یخن عاملان اصلی گسترش تروریزم و حفظ پتانسیل ناامنی ناشی از گروه‌های تروریستی، تخریب زیرساخت‌های افغانستان از جمله سیستم اقتصادی و کشتار غیرنظامیان در افغانستان از جمله امریکا باید گرفته می شد.
هفتاد و نهمین مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد با حضور رهبران و سران ارشد صد و چند کشور جهان روز گذشته چهارشنبه چهارم میزان در نیویورک آغاز به کار کرده است.
رهبران و سران کشورهای عضو قرار است در این نشست مهم بین‌المللی که با شعار «صلح، توسعه پایدار و کرامت انسانی» آغاز شده و یک هفته ادامه دارد در مورد موضوعات مرتبط در سطح جهان سخنرانی کنند.
«جنگ در نوار غزه، جنگ میان روسیه و اوکراین، تنش‌ها در منطقه خاورمیانه و مسائل حقوق بشری» از موضوعات مهمی‌ست که رهبران جهان در موردشان سخنرانی و دیدگاه‌ها و راه حل هایشان را بیان می‌کنند.
نکته تلخ این است که همانند سه سال گذشته هیچ نماینده‌ای از افغانستان در هفتاد و نهمین مجمع عمومی سازمان ملل حضور ندارد.
با گذشت بیش از سه سال از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان و احیاء امارت اسلامی هنوز هیچ کشوری طالبان را به رسمیت نشناخته است و امارت اسلامی در سطح بین‌الملل محلی از اعراب ندارد.
امارت اسلامی با اینکه برای جایگاه افغانستان در سازمان ملل نماینده معرفی کرده‌اند اما با عدم پذیرش نماینده‌شان از سوی سازمان‌ملل مواجه شده‌اند.
سهیل شاهین، رئیس دفتر سیاسی حکومت سرپرست طالبان در قطر، قبلا از سوی امارت اسلامی به عنوان نماینده ویژه افغانستان در سازمان‌ملل معرفی شده بود.
سهیل شاهین در پاسخ به عدم پذیرش خود از سوی سازمان ملل افزود: جهان به جای انتقاد باید مسیر تعامل با امارت اسلامی را در پیش بگیرد.
به هر صورت اینکه جایگاه افغانستان در هفتاد و نهمین مجمع عمومی سازمان‌ملل خالی‌ست به هیچ وجه برای افغانستان و مردمش خوشایند نیست: صلح، توسعه پایدار، حقوق‌بشر، شرایط اقلیمی به عنوان مسایل کلان جهانی امروز در افغانستان با چالش‌های کلان روبروست و اینکه خواسته‌های مردم افغانستان در ارتباط با این موضوعات در نشست مهمی چون مجمع عمومی سازمان‌ملل بیان نمی شود به این معناست که متاسفانه راه‌حلی هم نمی توان برای حل آنها تصور کرد.
رشد و توسعه تروریزم در افغانستان و افزایش تهدیدات منطقه‌ای و جهانی از سوی گروه‌های تروریستی از جمله داعش شاخه خراسان و القاعده، مشکلات اقتصادی و رشد چشمگیر فقر در افغانستان و مسدود ماندن دارایی های افغانستان از سوی امریکا، مشکلات مهاجران و سیل فرار شهروندان افغانستان از کشور و ورود غیرقانونی به کشورهای همسایه از جمله ایران و ایجاد مشکلات کلان امنیتی و اقتصادی برای جوامع میزبان و سیل و سیلاب‌های مخرب در افغانستان و تحمیل خسارات جانی و مالی هنگفت به مردم افغانستان و تشدید جا به جایی‌های داخلی، همه و همه از موضوعاتی هستند که می‌بایست در مجمع عمومی سازمان‌ملل بیان و همبستگی جهانی و منطقه ای برای حل آنها شکل می گرفت.
با عدم حضور نماینده افغانستان در مجمع عمومی سازمان ملل در سال جاری میلادی افغانستان در حقیقت به انزوا و فراموشی بیشتر فرو می رود.
در دو روزی که از آغاز مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک می گذرد از تمام موضوعات مهم جهانی سهم افغانستان تنها مسائل حقوق زنان و حقوق‌بشر بوده است.
سران برخی کشورها از جمله «آلمان، استرالیا، هلند و کانادا» در اعلامیه ای مشترک طالبان را به پیگرد قانونی مرتبط با نقض حقوق‌زنان و حقوق‌بشر تهدید و تاکید کردند طالبان باید در این ارتباط پاسخگو باشند.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل، نیز در حاشیه مجمع عمومی طی دیدارهایی با رهبران برخی کشورها از جمله پاکستان، سوئیس و قطر فقط در مورد حقوق زنان و حقوق بشر شنید و بس!
در اینکه حقوق زنان در افغانستان نقض شده و زنان و دختران افغانستان از تحصیل و کار منع شده اند شکی وجود ندارد اما براساس مستندات و گزارشات میدانی مشکلات اصلی افغانستان و مردمش در حال حاضر چیزهایی مهم‌تر از موضوع زنان است: در مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان مهم ترین تریبون بین المللی باید فریاد دادخواهی مردم افغانستان بلند و عاملان اصلی تداوم جنگ و ناامنی و فقر در افغانستان رسوا می شدند.
در این مجمع یخن عاملان اصلی گسترش تروریزم و حفظ پتانسیل ناامنی ناشی از گروه های تروریستی، تخریب زیرساخت های افغانستان از جمله سیستم اقتصادی و کشتار غیرنظامیان در افغانستان از جمله امریکا باید گرفته می شد.
این در حالی ست که بایدن طی سخنانی از تصمیمش مبنی بر خروج نیروهای امریکایی از افغانستان دفاع کرد اما به تبعات منفی و مخرب حضور و خروج نیروهای امریکایی در افغانستان اشاره ای نکرد.
به هر صورت هفتاد و نهمین مجمع عمومی سازمان ملل برای افغانستان هیچ دستاوردی جز چند محکومیت کلیشه ای در زمینه حقوق زنان و حقوق بشر به دنبال نخواهد داشت.
