خبرگزاری دید: سانگه، دختریست که ۹ سال پیش بینایی یکی از چشمانش را بر اثر انفجار بمب از دست داده است. وی از نقص در بینایی‌اش رنج می‌برد و خواهان کمک برای تداوی‌اش می‌باشد. سانگه آرزو دارد دوباره قدرت دید چشم‌اش را بدست آورد، تحصیل کند و مصروف کار شود.
سانگه دختر کم‌بینا و قربانی جنگ در کشور هم اکنون دانش آموز صنف ششم مکتب نابینایان در کابل است، وی با وجود مشکل حاد نابینایی امید خود را از دست نداده است و هر صبح با پدرش ورزش می‌کند همچنین سانگه مسیر منزل تا مدرسه را با بایسکل می‌پیماید.
وی آرزوی صحت‌یاب شدن را دارد و می‌گوید دوست دارم چون دیگر هم سن و سالانم زندگی عادی را داشته باشم اما بنا بر وضعیت ضعیف اقتصادی پدرم تأمین هزینه‌های تداوی چشم نابینایم ممکن نیست.
سانگه به صنعت بافندگی علاقه و در این زمینه تبحّر دارد و علاوه به کمک در کارهای منزل، بافندگی نیز انجام می‌دهد.
قیس پدر سانگه می‌گوید دخترش به تحصیل علاقه‌مندی زیادی داشته و اکنون که محصل صنف ششم مکتب نابینایان در کابل است همه ساله رتبه اول نمره را کسب می‌کند.
پدر سانگه از وضعیت سلامتی دخترش ناراحت و افسرده است و می‌گوید به دلیل ناتوانی اقتصادی توان تداوی دخترش را ندارد.
قیس می‌گوید که برای طی مراحل تداوی چشن سانگه به داکتران زیادی مراجعه کرده است با اینکه امکان صحت‌مند شدن چشم دخترش زیاد است اما وی تا کنون موفق به تأمین هزینه آن نشده است.
وی می گوید تنها آرزوی زندگی اش تداوی چشم دخترش است.
وی از دولت و نهادهای خیریه خواهان می خواهد که برای تدوای سانگه وی را کمک نمایند.
جنگ عواقب ناگواری را برای مردم افغانستان به دنبال داشته است به طوری که هر از گاهی انفجار سر گلوله‌ها و بمب های منفجر نشده سال‌های پیشین، هنوز از شهروندان کشور قربانی می‌گیرد.
