امنیت و اقتصاد کشورهای آسیای مرکزی و منطقه در گرو صلح در افغانستان

خبرگزاری دید: دولت مرکزی قوی و همه شمول و سیاست خارجی روشن و همه جانبه می تواند مشروعیت داخلی و بین المللی را برای حکومت سرپرست به همراه آورد و از سویی جلو ماجراجویی های امریکا و غرب در افغانستان را بگیرد.

گریگوری کاراسین، رئیس کمیته روابط بین الملل شورای فدراسیون روسیه، در اظهاراتی تازه بر لزوم تداوم گفت و گوهای سازنده با طالبان تاکید کرده است.

وی پنج شنبه هفته گذشته در نشستی با عنوان «امنیت منطقه ای آسیای میانه» که در دوشنبه، پایتخت تاجیکستان، برگزار شده بود، افزود طالبان امروز قدرت در افغانستان را در دست دارند و تداوم گفت و گوها با آنها برای حفظ صلح و ثبات در آسیای مرکزی ضروری به نظر می رسد.
نگاهی ساده به اظهارات تازه این مقام روسی نشان می دهد کشورهای منطقه، همسایگان افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی تمایل جدی خود برای کمک به افغانستان جهت خروج از بحران را نشان داده اند و در صورتیکه طالبان به عنوان گروه حاکم اهمیت این موضوع را درک کند، می تواند در حکومتداری موفق عمل کند.

افغانستان تحت حکومت طالبان از مشکلات اقتصادی کلان و تهدیدات امنیتی روز افزون گروه های تروریستی به ویژه داعش شاخه خراسان رنج می برد و همکاری با همسایگان و کشورهای منطقه می تواند شدت این نگرانی ها را کاهش داده و در یک بازه زمانی تعیین شده آنها را رفع نماید.
افغانستان از یک موقعیت جغرافیایی خاص برخوردار است و این مسأله ناخواسته کفه ترازو را به نفع کشور در منطقه سنگین کرده است اما این به تنهایی کافی نیست و طالبان می بایست با برخی اقدامات به کشورهای همسایه و منطقه اطمینان دهد منافع آنها در افغانستان تامین می شود: به عبارت ساده تر طالبان باید به معادله ای برد برد با منطقه برسد.

اولین گام در رسیدن به این معادله برد برد تثبیت حاکمیت طالبان در افغانستان می باشد: امروز گروه های مخالف طالبان به انحصارگرایی و تک قومی بودن کابینه طالبان انتقاد دارند و خواستار تشکیل یک دولت همه شمول در افغانستان می باشند. از سویی هم کشورهای بزرگ و تاثیرگذار منطفه نیز بر تشکیل یک دولت همه شمول از سوی طالبان تاکید دارند.

در چنین شرایطی طالبان در یک درک سیاسی مناسب می توانند بهترین بهره را ببرند و با تشکیل یک دولت فراگیر خود را از قالب یک گروه خارج ساخته به یک دولت مقتدر تبدیل کند.
در چنین حالتی ست که طالبان می توانند به مدد استفاده از پتانسیل های تمام اقوام افغانستان به یک سیاست خارجی محکم در قبال منطقه و جامعه بین المللی برسند.

دولت مرکزی قوی و همه شمول و سیاست خارجی روشن و همه جانبه می تواند مشروعیت داخلی و بین المللی را برای طالبان به همراه آورد و از سویی جلو ماجراجویی های امریکا و غرب در افغانستان را بگیرد: تنها در این صورت است که نگاه های ابزاری به افغانستان قطع شده و روابط متقابل (برد برد) شکل می گیرد و از سویی هم افغانستان را در جایگاه مطالبه گری در سطح بین المللی قرار نی دهد و بدون شک اولین مطالبه از امریکا و غرب باید صورت کیرد: امریکا و غرب باید غرامت خسارات جانی و مالی که بر افغانستان و مردمش طی بیست سال حضورش در کشور تحمیل کرده اند را پرداخت کنند، نه اینکه فارغ از تمام پیگیری ها به فکر نقشه تازه در افغانستان باشند و از افغانستان علیه منافع دیگر کشورها استفاده نمایند.

نویسنده: حفیظ الله رجبی – خبرگزاری دید