تشکیل نیروی مشترک منطقه ای می تواند به طالبان در مبارزه با تروریزم کمک کند
خبرگزاری دید: مبارزه با تروریزم همان دلیلی بود که پای امریکا را به افغانستان باز کرد، امریکا در این امر نخواست جدی عمل کند و افغانستان را در شرایطی بدتر از سال دو هزار و یک میلادی به حال خود رها کرد و در شرایط کنونی نیز امریکا نیت مبارزه با تروریزم را ندارد که هیچ، بلکه از آن به عنوان ابزار برای پیشبرد منافع خود استفاده می کند.
همان طور که به دفعات از سوی برخی رسانه های داخلی و بین المللی به صورت تایید نشده اعلام شده مبارزه با تروریزم یکی از مفاد توافق نامه صلح دوحه میان امریکا و طالبان بوده است: براساس این بند از توافق نامه، طالبان در ازای رسیدن دوباره به قدرت در افغانستان متعهد شده با گروه های تروریستی در افغانستان مبارزه کند و اجازه ندهد افغانستان یک بار دیگر به پناهگاه امن تروریستان تبدیل شده و امریکا و متحدان غربی اش را تهدید کند.
نگاهی واقع بینانه به عملکرد امریکا و غرب در مبارزه با تروریزم در افغانستان طی بیست سال حضور سنگین نظامی و استخباراتی نشان می دهد این بند از توافق نامه صلح دوحه غیرواقعی بوده است، آمریکا در واقع از همان ابتدای اشغال افغانستان نه اراده مبارزه با تروریزم را داشت و نه اقدامی جدی در این راستا انجام داد. به نظر می رسد این بند از توافق نامه بر طالبان تحمیل شده است چون طالبان با اینکه بیست سال با امریکا و غرب در افغانستان جنگید، هیچگاه یک قوت نظامی منسجم و آموزش دیده نبوده و نیست. بیشتر حملات طالبان طی سال های مبارزه با امریکا و غرب در افغانستان از نوع حملات انتحاری و انفجاری بود، در حالیکه مبارزه با تروریزم قبل از هر چیز به اطلاعات استخباراتی تازه و استراتژیک نیاز دارد. حتی در شرایط کنونی که سه سال از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان می گذرد، طالبان دانش استفاده از بیشتر سلاح های امریکایی که در حکومت های پیشین به ارتش افغانستان تحویل داده شده بود را ندارد.
در واقع باید گفت این تسلیحات پیشرفته امریکایی یا در بازار سیاه و در یک پروسه فساد به بیرون از افغانستان منتقل شده است یا در انبارهای ارتش پیشین خاک می خورد.
طالبان برای آموزش جنگجویانش و توانمند سازی آنها به استفاده از تسلیحات پیشرفته به یک بازه زمانی طولانی نیاز دارد که با توجه به اوضاع کنونی افغانستان این امر غیرممکن است.
بنابراین راه حل خردمندانه این است طالبان برای مبارزه با گروه های تروریستی به شمول داعش شاخه خراسان، القاعده احیاء شده و دیگر گروه های تروریستی فعال در افغانستان روی کمک نظامی همسایگان و دیگر کشورهای منطقه حساب کند.
طالبان به عنوان گروه حاکم کنونی وظیفه دارد امنیت شهروندانش را فراهم کند و این امر بدون مبارزه مفید با تروریزم در افغانستان ممکن نیست. از سویی هم با دفع خطر تروریزم در افغانستان خیال همسایگان و منطقه از تهدیدات تروریستی ناشی از فعالیت گروه های تروریستی در افغانستان راحت می شود، سرمایه گذاری خارجی و داخلی در افغانستان افزایش می یابد و جلو سیل فرار از افغانستان گرفته می شود.
طالبان اینک باید پوست بیندازند و از قالب یک گروه شبه نظامی متهم به ماهیت تروریستی خارج شوند تا بتوانند مشروعیت ملی پیدا کنند و این مهم تنها از راه برخی اقدامات اساسی میسر می شود.
در تایید پیشنهاد فوق می توان به اظهارات اخیر نماینده ویژه پیشین پاکستان در امور افغانستان اشاره کرد.
آصف علی درانی به تازگی گفته است طالبان یا خود در مبارزه با داعش و تحریک طالبان پاکستان اقدام جدی کند یا همکاری همسایگانش را بپذیرد.
به هر صورت مبارزه با تروریزم همان دلیلی بود که پای امریکا را به افغانستان باز کرد، امریکا در این امر نخواست جدی عمل کند و افغانستان را در شرایطی بدتر از سال دو هزار و یک میلادی به حال خود رها کرد و در سرای کنونی نیز امریکا نیت مبارزه با تروریزم را ندارد که هیچ بلکه از آن به عنوان ابزار برای پیشبرد منافع خود استفاده می کند.
در جنین وضعیتی طالبان که خود را حاکم بلامنازع کنونی افغانستان می دانند اگر به دنبال حکومتداری هستند باید به نگرانی عمده شهروندانش، همسایگان افغانستان و منطقه و جهان پایان دهد.
استفاده از ظرفیت های همسایگان و کشورهای منطقه سوای از نوع ظرفیت و همکاری در مبارزه با تروریزم پیشنهادی ست که طالبان می بایست به صورت جدی به آن فکر کنند.
نویسنده: سلیمان صابر – خبرگزاری دید