روز جهانی غذا و سیر صعودی فقر در افغانستان

خبرگزاری دید: افزایش فقر و بیکاری در کشور سبب شده است که آمار گرسنگان در کشور روز به روز افزایش یابد مطابق با گزارش سال ۲۰۲۴ شاخص جهانی گرسنگی (جی اچ آی) که روز یکشنبه نشر شد، افغانستان در میان ۱۲۷ کشور با ۳۰.۸ امتیاز به رتبه ۱۱۶ ام، دو رتبه پائین‌تر نسبت به شاخص گرسنگی سال گذشته‌اش که ۱۱۴ بود، سقوط کرده است.

روز جهانی غذا رویدادی است که همه ساله در تاریخ ۱۶ اکتبر سال میلادی یادبود  می شود این اقدام با هدف افزایش آگاهی در سراسر دنیا برای کسانی که از گرسنگی رنج می برند و آسیب می بینند برگزار می شود و بر لزوم تامین امنیت غذایی و برخورداری از رژیم غذایی سالم برای همه تاکید می کند. در این روز، بیش از ۱۵۰ کشور برای افزایش آگاهی درباره مسائل غذایی و مسائل مربوط به فقر و گرسنگی متحد می شوند. سازمان خواروبار و کشاورزی ایالات متحده (فائو) در سال ۱۹۷۹ ، ۱۶ اکتبر را به عنوان روز جهانی غذا نامگذاری کرده است.

طبق آمار جهانی گرسنگی، ۷۸۵ میلیون نفر در سراسر جهان غذای کافی برای حفظ یک سبک زندگی سالم ندارند. این تعداد یعنی از هر نه نفر در جهان یک نفر گرسنه است. با کمال تعجب، اکثریت گرسنگان در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند. محرومیت های غذایی آثار و نتایج جبران ناپذیری به همراه دارد. تغذیه نامناسب باعث ۴۵ درصد مرگ و میر در کودکان زیر ۵ سال می شود. این بدان معناست که سالانه فقط بیش از ۳ میلیون کودک به علت عدم دسترسی به غذای کافی و تامین نیاز به مواد مغذی می میرند!

در همین حال افزایش فقر و بیکاری در کشور سبب شده است که آمار گرسنگان در کشور روز به روز افزایش یابد مطابق با گزارش سال ۲۰۲۴ شاخص جهانی گرسنگی (جی اچ آی) که روز یکشنبه نشر شد، افغانستان در میان ۱۲۷ کشور با ۳۰.۸ امتیاز به رتبه ۱۱۶ ام، دو رتبه پائین‌تر نسبت به شاخص گرسنگی سال گذشته‌اش که ۱۱۴ بود، سقوط کرده است.

در ادامه این گزارش آمده است که ۳۰٫۴ درصد از جمعیت افغانستان از سوء تغذیه رنج می‌برند و ۵.۸ درصد کودکان افغانستان قبل از رسیدن به سن پنج سالگی جان خود را از دست می‌دهند.

علاوه بر آن، ۴۴.۶ درصد از کودکان زیر پنج سال در افغانستان به دلیل سوء تغذیه مزمن قد کوتاه‌تر از حد معمول‌اند و ۳.۶ درصد آنان به سبب سوء تغذیه حاد دچار کمبود وزن هستند.

در شاخص جهانی گرسنگی (جی اچ آی)، در کنار افغانستان، وضعیت گرسنگی در ۳۵ کشور دیگر که با بحران‌های همسان روبرو هستند، “جدی” توصیف شده است.
در گزارش آمده که از سال گذشته تا اکنون شرایط اقتصادی در افغانستان دشوارتر شده، زیرا این کشور با یک بحران بشری طولانی‌مدت دست و پنجه نرم می‌کند که به گفته سازمان ملل متحد، بیش از ۲۴ میلیون شهروند کشورمان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.

با توجه به گزارشات نهادهای بین المللی تا کنون حکومت سرپرست در این باره تصمیم مشخصی را اتخاذ نکرده است. ساختارهای بینادی اقتصادی و توسعوی کشور در کش مکش‌های سیاسی حکومت طالبان و جامعه جهانی به حاشیه رفته است.

 از طرفی حس نا امنی روانی در کشور و نبود یک ساختار سیاسی فراگیر سبب گردیده است که سرمایه‌گذاران برای سرمایه گذاری ترجیح دهند سرمایه خود را به خارج از کشور انتقال دهند .

 گرچه در این رابطه حکومت سرپرست تلاش دارد که با برگزاری برخی نمایشگاه‌ها توجه قشر سرمایه گذار را برای سرمایه گذاری در کشور جلب نماید اما از سویی قوانین وضع شده از سوی رهبری حکومت سرپرست مبنی بر محدودیت تحصیل دختران و اشتغال زنان و همچنین حقوق شهروندی سبب گردیه است که موضع مهجرت به طور جدی و فراگیر دامن گیر شهروندان کشور و فرار سرمایه شود.

در وضعیت کنونی می‌طلبد که حکومت سرپرست توجه خود را برای بهبود وضعیت معیشتی مردم داشته باشد و در این موضوع توسعه ساختارهای بنیادی اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار دهد.