وقتی “صالح” رئیس‌جمهور می‌شود!
نویسنده: حفیظ‌الله رجبی – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: امرالله صالح هنوز شب‌ها با رؤیای رئیس جمهور بودن افغانستان بر اساس قانون اساسی می خوابد و تکرار این رؤیا در اظهارات سناتور امریکایی به شدت وی را ذوق زده کرده است. این در حالی‌ست که امریکای تحت ریاست جمهوری ترامپ شاید فشارهایی به طالبان برای گنجاندن برخی چهره‌های وابسته به خود در بدنه قدرت وارد کند اما بر اساس تجربه اشغال ۲۰ ساله‌شان، به هیچ وجه برای تشکیل حکومت همه شمول و تقویت حکومتداری خوب در افغانستان، تلاشی نخواهد کرد.
با گذشت بیش از سه سال از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان و علی رغم برخی ادعاها مبنی بر تغییر این گروه نسبت به دور اول امارت اسلامی هنوز جنگ و درگیری در افغانستان جریان دارد و هر از گاهی حوادثی بر آتش زیر خاکستر ناآرامی در کشور می‌دمد.
یکی از این حوادث، اظهارات تازه یک سناتور امریکایی در مورد امرالله صالح، معاون اول پیشین حکومت جمهوری ساقط شده اشرف‌غنی، می‌باشد.
سناتور مذکور ضمن دعوت از امرالله صالح برای سفر به ایالات متحده امریکا، وی را رئیس جمهور افغانستان خوانده است.
براساس گزارشات رسانه‌ها، هدف از دعوت صالح به امریکا گفت‌و‌گو در مورد اوضاع آینده افغانستان بیان شده است.
امرالله صالح نیز در واکنش به این دعوت سناتور امریکایی عکسی از خود در فضای مجازی منتشر کرده که در محیطی کوهستانی گرفته شده است؛ صالح با انتشار این عکس به نوعی نشان داده که برخلاف برخی اتهامات مبنی بر فرار وی از کشور در افغانستان و در کنار نیروهای مقاومت علیه طالبان حضور دارد.
در تحلیل دعوت سناتور امریکایی از امرالله صالح باید به دو روی سکه اوضاع کنونی افغانستان و تاثیرات حوادث بیرونی بر آنها اشاره کرد؛ در یک طرف نیروهای مخالف طالبان حضور دارند که با برنده شدن دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری اخیر ایالات متحده امریکا به برخی حمایت‌های خارجی از خود برای مقابله با اداره موقت کابل دلگرم شده‌اند.
در طرف دیگر طالبان و امارت اسلامی‌شان می‌باشند که خبر ورود دوباره ترامپ به کاخ سفید بر نگرانی آنان افزوده است.
با آغاز دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ، بدون شک در وضعیت جبهه مقاومت که صالح خود را عضو مهمی از آن می داند تغییر اساسی رخ نخواهد داد؛ اینکه انتظار داشته باشیم امریکا همانند سال دو هزار و یک میلادی که از ائتلاف شمال برای نابودی طالبان استفاده کرد این بار جبهه مقاومت ملی را علیه طالبان تجهیز و تمویل کند، خیالی باطل است.
جبهه مقاومت ملی برخلاف ائتلاف شمال، جغرافیایی در افغانستان در اختیار ندارد و از خلأ انسجام در رهبری رنج می برد: نیروهایی که امروز به دور احمد مسعود جمع شده و او را رهبر می خوانند به محض اینکه بوی پیسه و قدرت را حس کنند یاغی شده علم تفرقه و سهم خواهی را بلند می‌کنند.
این گفته در مورد امرالله صالح، بیشتر از دیگر افراد دور احمد مسعود صدق می‌کند؛ نگاهی به کارنامه صالح به خوبی جاه‌طلبی و روحیه معامله‌گری او را نشان می‌دهد آنجا که صالح یک شبه از منتقد سرسخت غنی به بازوی حمایتی وی تبدیل شد.
امرالله صالح هنوز شب‌ها با رؤیای رئیس جمهور بودن افغانستان بر اساس قانون اساسی می خوابد و تکرار این رؤیا در اظهارات سناتور امریکایی به شدت وی را ذوق زده کرده است.
این در حالی‌ست که امریکای تحت ریاست جمهوری ترامپ شاید فشارهایی به طالبان برای گنجاندن برخی چهره‌های وابسته به خود در بدنه قدرت وارد کند اما بر اساس تجربه اشغال ۲۰ ساله‌شان به هیچ وجه برای تشکیل حکومت همه شمول و تقویت حکومتداری خوب در افغانستان، تلاشی نخواهد کرد.
برای آمریکا نابسامانی و هرج و مرج افغانستان مطلوب است تا از این طریق رقبای خود را تهدید کرده منافع خود را به پیش ببرد و این خواسته در شرایط کنونی برای امریکا مهیاست؛ ایالات متحده در توافق صلح دوحه با طالبان قبلا مفاد لازم و مورد نظر خود را گنجانده است.
بنابراین دعوت سناتور آمریکایی از صالح برای گفت‌و‌گو در مورد اوضاع افغانستان چیزی جز یک نمایش تحقیرکننده برای صالح و ایجاد اختلاف در جبهه مقاومت نیست.
