دیوان بینالمللی؛ همدست آمریکا در نقشه شوم دیگر برای افغانستان
نویسنده: سلیمان صابر- خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: داستان صدور حکم بازداشت ملاهبت الله آخوندزاده به جرم ارتکاب جرایم جنسیتی و ضدبشری درست از جنس همان داستانی ست که علیه حکومت اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین افغانستان، از سوی امریکا طرح و توسط عاملان داخلی اجرا شد؛ هر حکومتی که در افغانستان ژست ملیگرایی و استقلال بگیرد محکوم به نابودیست!
دیوان بینالمللی کیفری در تازهترین اقدام خود در ارتباط به افغانستان، حکم بازداشت ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر معنوی و سیاسی طالبان، و عبدالحکیم حقانی، قاضی ارشد حکومت سرپرست طالبان، را صادر نموده است.
براساس اعلام دادستان کل دیوان بین المللی کیفری(لاهه) دلیل صدور این حکم ارتکاب جرایم ضد انسانی به شمول آزار و اذیت جنسیتی عنوان شده است.
یک نگاه ساده تحلیلی به حکم دیوان بینالمللی کیفری کافیست تا پشت پرده ماجرا را متوجه شویم؛ دیوان لاحه همچون همیشه که سرک صافکن امریکا و غرب بوده در مورد طالبان نیز جانبدارانه رفتار کرده است.
برخلاف استقبال نهادها و سازمانهای حامی حقوق زنان افغانستان و سازمانها و نهادهای داخلی و بینالمللی حقوق بشری، از حکم صادر شده باید گفت دیوان لاحه در اصل مجوز دخالت مستقیم امریکا و غرب برای سوق دادن افغانستان به فاز تازهای از ناامنی و جنگ در منطقه را صادر کرده است؛ در این فاز تازه، امنیت نسبی که توسط حکومت سرپرست طالبان به صورت سراسری ایحاد شده هدف میگیرد چون افغانستان با ثبات هیچگاه مطلوب امریکا و متحدین غربی اش نبوده است.
داستان صدور حکم بازداشت ملاهبت الله آخوندزاده به جرم ارتکاب جرایم جنسیتی و ضدبشری درست از جنس همان داستانی ست که علیه حکومت اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین افغانستان، از سوی امریکا طرح و توسط عاملان داخلی اجرا شد؛ هر حکومتی که در افغانستان ژست ملیگرایی و استقلال بگیرد محکوم به نابودیست!
در این راستا و جدای از برخی کوتاهیها و ضعفهای عمده ای که طی نزدیک به چهار سال از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان میگذرد، حکومت سرپرست طالبان توانسته است امنیت نسبی سراسری قابل قبولی را در کشور برقرار کند تا زمینه سازیهای مناسبی برای ترمیم سیستم ورشکسته اقتصادی در افغانستان ایجاد گردد.
امریکا با امضای توافقنامه صلح دوحه تنها به دنبال سرنگونی دولت جمهوری پیشین افغانستان بود؛ امریکا از همان ابتدا به دنبال واگذاری قدرت به طالبان نبود همان طور که از همان ابتدا به دنبال ملت سازی در افغانستان پس از حمله به افغانستان در سال دو هزار و یک میلادی نبود.
از دید امریکا طالبان باید نقش یک نیروی تخریبی را بازی میکرد و دقیقا به همین منظور مبالغ کلانی به صورت هفته وار در اختیار حکومت سرپرست قرار میداد؛ براساس برخی تحلیلها، حکومت سرپرست طالبان سوای از چالشها و انتقادات موجود طی چهار سال گذشته روابط نیکی با قدرتهای منطقهای از جمله روسیه، ایران و چین برقرار کرده و این روابط در حال گسترش است.
تقویت ارتباط حکومت سرپرست طالبان با قدرتهای منطقهای بدون شک سبب توسعه و رشد اقتصادی در افغانستان و در نهایت استحکام دولتداری و حکومتداری در کشور میشود و این به هیچ وجه مطلوب امریکا و غرب نیست.
بنابراین در فاز تازه برنامههای امریکا در افغانستان پایههای حکومت سرپرست طالبان که رهبری واحد یکی از آنهاست باید زده شود تا زمینه فعالیت گروههای تروریستی مجری برنامههای امریکا در افغانستان فراهم گردد.
در این فاز تازه افغانستان باید به یک هرج و مرج وحشتناک سقوط کند تا گروه های تروریستی طرف قرارداد با امریکا بدون هیچ مشکلی فعالیت کنند و بدون شک هدف اصلی زمین گیر کردن رقبای امریکاست.
در این راستا صدور حکم بازداشت رهبر طالبان نقطه شروع بک بدبختی تازه در افغانستان است. طالبان شاید مکاتب را به روی زنان و دختران افغانستان بسته باشد اما هرگز نمی توان باور کرد امریکا و غرب به خاطر مسائل حقوق بشری و حقوق زنان در افغانستان بخواهد هزینه کلانی را متقبل شود.