اولین همایش‌نخبگان‌افغانستان| نخستین همایش، نخستین رویکرد!
نویسنده: سید آقا فاضل سانچارکی
خبرگزاری دید: در این همایش( اولین همایش‌نخبگان‌افغانستان) متوجه‌شدیم که در این بیست و چند سال اخیر که سیاست مداران ما بر سر تقسیم قدرت یخن پاره می کردند و اولویت‌های بازسازی و توسعه را از یاد برده بودند، نسلی در حال تولد بوده که از هرچه روز مرگی و سیاست زدگی است گذشته و به فراگیری دانش‌هایی پرداخته که بنیاد توسعه و پیشرفت کشور به شمار می‌روند.
نخستین همایش‌نخبگان‌افغانستان با حضور بیش از صد‌تن از نخبگان از داخل و خارج کشور برگزار گردید.
این همایش که به همت و ابتکار معاونت علمی ریاست جمهوری ایران به روزهای شنبه و یک شنبه- ۲۷ و ۲۸ دلو در تهران برگزار گردید، تنها رویکرد متفاوت جمهوری اسلامی در قبال افغانستان را به نمایش نگذاشت بلکه بخشی از ظرفیت های نخبگانی کشور ما را نیز نشان داد.
تا جایی که به یاد دارم، در کانفرانس‌ها و سیمینارهای زیادی در ایران شرکت کرده بودم اما این سیمینار ویژگی‌های متفاوتی داشت و نشان از تحول ماهوی در طرز دید طرف‌های میزبان و مهمان نسبت به مسائل جاری و ضرورت‌های بنیادی دو کشور داشت.
ویژگی نخست این همایش، پرهیز از سیاست‌زدگی و شعارهای احساسی بود.
ویژگی دوم آن، همخوانی بحث‌ها با نیازهای اساسی زندگی اجتماعی – اقتصادی و نو ع عینیت‌گرایی بود.
ویژگی سوم، تأکید بر توسعهٔ ارزش محور، دانش و مهارتی بود که بر بنای اخلاق استوار باشد. می‌دانیم که دانش تهی از اخلاق همواره فاجعه‌آفرین بوده است.
ویژگی دیگر این همایش میدان دادن و پیش کشیدن نخبگان جوان و اولویت دادن به دانش، تخصص و مهارت بود نه به صاحبان نام و شهرت و سیاست.
ویژگی بعدی این همایش برجسته سازی توانایی‌ها و‌ظرفیت‌های علمی و تخصصی شمار زیادی از افغانستانی‌هایی بود که در گرد باد سال‌های سیاست و قدرت از نظرها ناپدید بودند و به جایی جلوه‌گری‌های دروغین قدرت و سیاست پشت صحنه، آرام و صبور به مجاهدت‌های بی‌نام و نشان علمی و مرهم‌گذاری بر جسم و روح زخمی هموطنان و همنوعان خود مصروف بودند.
البته در کنار این همه به صورت فشرده با توانایی‌های علمی، فناوری های جمهوری اسلامی و رشد و توسعه ی صنعت و تکنالوژی این کشور نیز آشنا شدیم.
در این همایش متوجه شدیم که در این بیست و چند سال اخیر که سیاست مداران ما بر سر تقسیم قدرت یخن پاره می کردند و اولویت‌های بازسازی و توسعه را از یاد برده بودند، نسلی در حال تولد بوده که از هرچه روز مرگی و سیاست زدگی است گذشته و به فراگیری دانش‌هایی پرداخته که بنیاد توسعه و پیشرفت کشور به شمار می‌روند.
این همایش امیدها را زنده کرد، فهمیدیم که حداقل در زمینه‌ی نیروهای علمی و ظرفیت‌های نخبگانی خیلی هم فقیر نیستیم و اگر فضای مساعدی در کشور به وجود بیاید، می توانیم با اتکا به این ظرفیت‌ها مسیر رشد و شکوفایی را در ساحات گوناگون به سرعت بپیماییم.
چهره‌هایی که در زمینه‌های مختلف علمی و فن آوری معرفی شدند و برخی شان جایگاه علمی برجسته‌ای در منطقه و جهان دارند و آثار علمی‌شان در ژورنال‌های بین‌المللی نیز نشر شده است، سرمایه‌های بی‌بدیل افغانستان به شمار می روند که همانند سایر گنجینه‌های عظیم معنوی کشور ما مورد بی‌اعتنایی و فراموشی قرار گرفته‌اند.
امید است این گونه همایش‌ها بازهم برگزار شود و مخصوصا با مساعد شدن فضا در داخل کشور تا دور از گفتمان خشونت و نفرت به گفت و‌گوهای سالم و آموزنده و رهگشا و تحول آفرین گذر کنیم و بنای توسعه و پیشرفت به همت نخبگان ما تحت مدیریت کار آمد و مسئول شکل بگیرد.