درگیری‌های سوریه؛ از سرکوب خونین علویان تا نقشه تجزیه امریکایی-صهیونیستی
خبرگزاری دید: اعتراضات گسترده در لاذقیه و طرطوس، که در آن صدها نفر خواستار برکناری الجولانی شده‌اند، نتیجه مستقیم سرکوب هدفمند علویان است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که بیش از ۵۰۰۰ نفر از وابستگان این طایفه در ماه‌های اخیر ترور یا بازداشت شده‌اند؛ اقدامی که با تحریک ترکیه و شناسایی دقیق توسط هیئت تحریر الشام صورت گرفته است.
در ماه‌های اخیر، خیابان‌های سوریه به صحنه‌ای از وحشت و خشونت تبدیل شده است؛ تصاویری دلخراش از اعدام‌های میدانی، غارت خانه‌ها و سرکوب بی‌رحمانه جمعیت مذهبی علویان، حکایت از عمق فاجعه‌ای دارد که این کشور را در بر گرفته است.
سه ماه پس از سقوط بشار اسد، دولت احمد الجولانی و هیئت تحریر الشام نه‌تنها نتوانسته‌اند نیازهای اولیه مردم را تامین کنند، بلکه ناکارآمدی و بی‌برنامگی‌شان، کشور را به سمت آشوب داخلی و خطر تجزیه سوق داده است. این وضعیت با دخالت آشکار کشورهایی مانند ترکیه و اسرائیل، ابعاد نگران‌کننده‌تری یافته و زنگ خطر بروز جنگ‌های داخلی در سوریه را به صدا درآورده است.
مناطق علوی‌نشین، به‌ویژه در لاذقیه و طرطوس، زیر فشار سنگین نیروهای تروریستی وابسته به الجولانی قرار گرفته‌اند. گزارش‌های متعدد، از جمله آنچه در روزنامه‌های «رأی الیوم» و «نیویورک تایمز» منتشر شده، از محاصره این مناطق و پر شدن خیابان‌ها با اجساد قربانیان اعدام‌های میدانی خبر می‌دهند.
دیده‌بان حقوق بشر سوریه اعلام کرده که تنها در روزهای اخیر، بیش از ۱۰۱۸ نفر، از جمله ۷۴۵ غیرنظامی، قربانی این خشونت‌ها شده‌اند. منابع امنیتی نیز از موج گسترده سرقت و غارت منازل در جبله، طرطوس و لاذقیه گزارش داده‌اند، در حالی که ساکنان از ترس حملات تروریست‌های ترکمنستانی، چچنی و سوری، جرأت ترک خانه‌های خود را ندارند. شبکه «المیادین» نیز با انتشار ویدئوهایی، تهدیدات علنی علیه علویان و شیعیان را تایید کرده و نشان داده که این سرکوب‌ها هدفمند و سازمان‌یافته است.
دخالت ترکیه در این بحران، واقعیتی غیرقابل انکار است. گزارش‌ها حاکی از آن است که هیئت تحریر الشام، به دستور انقره، نیروهای خود را از ادلب به مناطق ساحلی گسیل کرده تا اعتراضات را سرکوب کند. منابع امنیتی تایید می‌کنند که این تحرکات با هدف پشتیبانی از تروریست‌های مستقر در لاذقیه و طرطوس انجام شده است.
در همین حال، رژیم صهیونیستی با اشغال بخش‌هایی از خاک سوریه به بهانه حمایت از دروزیان، کمربندی امنیتی ایجاد کرده که نشان از هماهنگی با ترکیه و امریکا برای اجرای طرح تجزیه دارد. سکوت معنادار الجولانی در برابر این تجاوزات، وابستگی او به دستورات خارجی را بیش از پیش عیان می‌کند. وزارت دفاع سوریه مدعی کنترل اوضاع است، اما قطعی برق و محاصره نیروهای نظام سابق در مناطق کوهستانی، این ادعاها را به سخره می‌گیرد.
اعتراضات گسترده در لاذقیه و طرطوس، که در آن صدها نفر خواستار برکناری الجولانی شده‌اند، نتیجه مستقیم سرکوب هدفمند علویان است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که بیش از ۵۰۰۰ نفر از وابستگان این طایفه در ماه‌های اخیر ترور یا بازداشت شده‌اند؛ اقدامی که با تحریک ترکیه و شناسایی دقیق توسط هیئت تحریر الشام صورت گرفته است.
در شرق سوریه نیز حملات علیه ایست‌های بازرسی الجولانی در دیرالزور، از مقاومت مردمی در برابر ستمگری‌های دولت موقت دمشق حکایت دارد. جامعه مسیحی سوریه نیز با صدور بیانیه‌ای، کشتار غیرنظامیان در مناطق ساحلی را محکوم کرده و خواستار توقف خشونت‌ها و ایجاد ساختاری فراگیر شده است. این بیانیه، هیئت تحریر الشام را ابزاری در دست ترکیه و ناتوان در دولت‌سازی معرفی می‌کند.
برخی ناظران معتقدند که این تحولات، بخشی از طرح امریکایی-صهیونیستی برای تجزیه سوریه است. سرکوب اقلیت‌ها، به‌ویژه علویان، و ناکارآمدی دولت الجولانی در تامین امنیت و پاسخ به مطالبات مردم، زمینه را برای این سناریوی شوم فراهم کرده است.
موج اعتراضات، کشتارها و درگیری‌ها، تصویری تکان‌دهنده از آینده‌ای را ترسیم می‌کند که در آن آرزوی حکومتی جامع و متحد، زیر سایه بازی‌های قدرت ترکیه، اسرائیل و امریکا رنگ باخته است.
مردم سوریه، امروز با مقاومت در برابر حکومت مستبد دولت موقت دمشق و حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای آن، تلاش می‌کنند تا حق تعیین سرنوشت خود را از چنگال بازیگران خون‌آشام بیرون بکشند. این مبارزه، در شرایطی صورت می‌گیرد که دستگاه جنگ‌افروز غرب و رژیم صهیونیستی با بهره‌برداری از هرج و مرج داخلی، نه تنها به بمباران‌های غیرقانونی خود در خاک سوریه ادامه می‌دهند، بلکه با تحریم‌های کورکورانه و محاصره اقتصادی، زخم‌های مردم را عمیق‌تر می‌کنند.
واقعیت تلخ امروز سوریه، روایتگر فاجعه‌ای چندلایه است؛ جایی که توطئه‌های خارجی برای تجزیه، با ناکارآمدی دولت دست‌نشانده دمشق و سرکوب سیستماتیک شهروندان درهم آمیخته و کشور را به پرتگاه فروپاشی کامل کشانده است.
مقاومت مردم در برابر این محاصره خونین، نه تنها نشانه‌ای از امید، بلکه هشداری است به جامعه جهانی که سکوت در برابر جنایات رژیم صهیونیستی، ترکیه و حامیان غربی‌شان، تاریخ را تکرار خواهد کرد؛ تکرار نقشه‌های استعماری قرن گذشته در قالبی نو. با این حال، به نظر می‌رسد تا زمانی که حقوق مردم سوریه بر پایه عدالت و حاکمیت ملی بازتعریف نشود، هرگونه ادعا مبنی بر تامین صلح و ثبات پایدار در این کشور، دروغی بیش نخواهد بود.
نویسنده: احمدرضا نویسا-خبرگزاری دید