خبرگزاری دید: روز جهانی قدس فراتر از یک رویداد اسلامی، چالشی جهانی است که همه عدالت‌خواهان را به میدان می‌طلبد. این روز نشان می‌دهد که مسأله فلسطین نه‌تنها به مسلمانان، بلکه به کل بشریت و همه وجدان‌های بیدار و عدالتطلب مربوط است و بدون رسیدگی به آن، صلح و امنیت در خاورمیانه و جهان دست‌نیافتنی خواهد بود.
روز جهانی قدس، که همه‌ساله در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان برگزار می‌شود، نماد همبستگی مسلمانان و عدالت‌خواهان جهان برای حمایت از حقوق مردم مظلوم فلسطین است. این روز، که در سال ۱۳۵۸ توسط امام خمینی (ره) بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران نام‌گذاری شد، با هدف یادآوری اشغالگری رژیم صهیونیستی و تقویت آگاهی عمومی درباره بحران فلسطین، شکل گرفت.
اهمیت این رویداد نه‌تنها در پیوند آن با آرمان‌های انسانی و اسلامی، بلکه در تاثیرگذاری‌اش بر گفتمان جهانی و روحیه جریان مقاومت نهفته است. روز قدس پیامی روشن به دنیا مخابره می‌کند و آن این‌که حقوق انسان‌ها و عدالت نباید قربانی ملاحظات و بازی‌های سیاسی شوند.
این روز از بدو تاسیس، به‌عنوان محرکی برای جریان مقاومت در برابر سیاست‌های اشغالگرانه رژیم صهیونیستی عمل کرده است. تجمعات گسترده در این روز، نه‌تنها روحیه مردم فلسطین را تقویت می‌کند، بلکه به گروه‌های مقاومت اطمینان می‌دهد که مبارزه مقدس آنان در سطح جهانی دیده و حمایت می‌شود.
در وضعیت فعلی، با توجه به فاجعه انسانی در غزه که طی دو سال گذشته بیش از ۶۰ هزار قربانی به‌جا گذاشته، بزرگداشت روز قدس اهمیتی بیش از پیش یافته است. تداوم حملات، محاصره شدید و ویرانی زیرساخت‌ها، غزه را به نمادی از درد و رنج انسانی در عصر تمدن و عقلانیت بدل کرده و این روز را به فرصتی برای اعتراض بلند علیه این ستم تبدیل کرده است.
با این حال، سکوت و انفعال جامعه بین‌المللی در برابر جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در غزه، پرسش‌هایی جدی را درباره کارآمدی نهادهای جهانی مطرح می‌کند. در حالی که بسیاری از کشورها از حقوق بشر و عدالت دم می‌زنند، بحران غزه که هیچ اقدام قاطعی برای توقف آن صورت نگرفته است، شعارهای حقوق بشری، مبارزه با تروریزم و دفاع از کرامت انسانی مورد ادعای قدرت‌های برتر غربی و در رأس آمریکا، آشکارا زیر سؤال برده است. انفعال نهادهای مهم و معتبر بین‌المللی مثل سازمان ملل متحد، شورای امنیت و سازمان‌های عریض و طویل حقوق بشری، شرمساری بزرگی برای جوامعی است که از کنار چنین جنایاتی، به آسانی می‌گذرند. در این میان، روز قدس به‌عنوان مانعی نمادین در برابر سیاست‌های رژیم صهیونیستی و فراخوانی برای جلب توجه جهانی به نقض حقوق بشر عمل می‌کند.
در سطح منطقه‌ای، انفعال اکثر کشورهای عربی در حمایت از فلسطین، به‌ویژه پس از توافقنامه‌های عادی‌سازی مانند قرارداد ابراهیم، خیانت آشکار و انکارناپذیر به حقوق مردم مظلوم فلسطین، به عنوان آرمان مشترک همه مسلمانان و آزادگان جهان تعبیر می‌شود. در حالی که مردم فلسطین در خط مقدم مبارزه با اشغالگری ایستاده‌اند، بسیاری از دولت‌های عربی به دلایل سیاسی و اقتصادی از این ملت مظلوم فاصله گرفته‌اند. این پارادایم نگران‌کننده، نه‌تنها ظلم را تداوم می‌بخشد، بلکه امید به وحدت جهان اسلام برای تحقق عدالت را تضعیف می‌کند. روز قدس اما فرصتی است تا این شکاف‌ها نمایان شود و ضرورت همبستگی دوباره برجسته گردد.
روز جهانی قدس فراتر از یک رویداد اسلامی، چالشی جهانی است که همه عدالت‌خواهان را به میدان می‌طلبد. این روز نشان می‌دهد که مسأله فلسطین نه‌تنها به مسلمانان، بلکه به کل بشریت و همه وجدان‌های بیدار و عدالتطلب مربوط است و بدون رسیدگی به آن، صلح و امنیت در خاورمیانه و جهان دست‌نیافتنی خواهد بود.
برگزاری راهپیماییهای گسترده در این روز، با نمادهایی همچون پرچم فلسطین و شعارهای ضد استکباری، مسوولیت انسانی را به نسل‌های آینده منتقل می‌کند و بر حق بازگشت آوارگان و پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی تاکید دارد.
با نگاهی به گذشته، روز قدس از یک مراسم محلی به جنبشی جهانی تبدیل شده است که نقش آن در بیداری افکار عمومی و افزایش فشار بر رژیم صهیونیستی و حامیان غربی آن غیر قابل انکار است.
چشم‌انداز این رویداد، با تداوم حمایت‌های مردمی و گسترش آگاهی، رو به رشد است. انتظار می‌رود که در آینده، این روز نه‌تنها در جهان اسلام، بلکه در محافل بین‌المللی به‌عنوان نمادی از عدالت‌خواهی با قدرت و گستردگی بیشتری مطرح شود و جنبش‌های حقوق بشری را تقویت کند.
در مجموع، روز جهانی قدس فراتر از یک رویداد نمادین، فرصتی برای بررسی و تلاش جهت رهایی فلسطین فراهم می‌کند. این روز قادر است چشم‌اندازی امیدبخش‌تر برای مردم فلسطین رقم بزند، مشروط به آن که حمایت‌ها و همبستگی جهانی استمرار یابد و از حرف به عمل برسد. تا آن روز، این رویداد همچنان صدایی علیه بی‌عدالتی و یادآوری وظیفه مشترک ما در دفاع از عدالت و حقوق انسانی خواهد بود.
نویسنده: رحمت‌الله عنایتی ـ خبرگزاری دید