خبرگزاری دید: هشت سال پس از پرتاب بمب غولپیکر امریکا در ننگرهار، مردم هنوز با پیامدهای فاجعهبار آن دستوپنجه نرم میکنند.

گزارش الجزیره نشان میدهد که کودکان و ساکنان محلی همچنان با تبعات این بمب، از جمله آسیبهای جسمی و روانی، به شدت درگیرند.
الجزیره در گزارشی بهمناسبت سالگرد پرتاب «مادر همه بمبها» از سوی ارتش امریکا میگوید که هشت سال پس از وقوع این فاجعه، مردم محلی، بهویژه کودکان، هنوز هم با پیامدهای آن در تقلا هستند.
گزارش میافزاید که این رویداد باعث بیماریهای پوستی، بهویژه در میان کودکان، مشکلات روانی و بیماریهای تنفسی شده است.
صداقت خان، یکی از ساکنین میگوید: انفجار باعث بیماریهای مختلف پوستی، روانی و بیماریهای تنفسی شده است. تمام این مشکلات نتیجه مستقیم انفجار است.
مادر بمبها، قدرتمندترین بمب غیرهستهای تسلیحات ارتش امریکا است؛ وسیلهای ۱۰هزار کیلوگرامی که هرکسی را تا شعاع ۳۰۰ متری از بین میبرد. همچنین فردی را که در یک کیلومتری آن حضور داشته باشد، برای همیشه از حس شنوایی محروم میکند.
مولوی نجیبالله، یکی از بزرگان روستا، میگوید: این بمب تمامی خانهها را تخریب کرد. خانههای جدیدی که میبینید با هزینه شخصی مردم، اغلب با فروش حیوانات و طلای زنانشان دوباره ساخته شدهاند.
وی افزود: من شخصا حتی توان ساختن یک اتاق را ندارم.
کارشناسان میگویند ادعای اداره دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا مبنی بر وجود تونل گروه تروریستی داعش به احتمال زیاد بهانهای بود برای انفجار دادن این وسیله تا قدرت خود را به مردم نمایش دهد.
نجیبالله میافزاید که هیچ جنگجوی داعشی اینجا نبود و کسانی که اینجا بودند همه در کنار خانههایشان قبلا کشته شده بودند.
به گفته وی، آنها در اثر انفجار مادر بمبها کشته نشدند.
این در حالی است که کشاورزان این منطقه و زراعت آنها آسیب جدی دیده و تاکنون دوباره احیا نشده است.