مکتب امام خمینی (ره)؛ الگوی فراتر از زمان و مکان
خبرگزاری دید: امام خمینی با نگرشی انقلابی، دین را از محدودهی فردی به صحنهی اجتماع و حکومت کشاند. او نشان داد که اسلام صرفاً مجموعهای از عبادات نیست، بلکه چارچوبی برای ادارهی عادلانهی جامعه است. این دیدگاه، راهنمایی برای بازسازی جوامع اسلامی در برابر چالشهای مدرن است.

در طول تاریخ بشری، انسانهایی که توانستهاند مسیر تاریخ را تغییر دهند و راهی برای رهایی نسلها بگشایند، اندکاند. در این میان، حضرت امام خمینی (ره) چون ستارهای درخشان در قرن بیستم از شرق عالم طلوع کرد و جاودانه شد. او با تأسیس مکتبی سترگ، تاثیری عمیق بر روح و اندیشهی بشری بر جای گذاشت و آیینی نوین از عدالت، مقاومت و معنویت بنا نهاد که همچنان الهامبخش ملتهاست.
مکتب امام خمینی (ره) بهعنوان الگویی بیمانند در تاریخ معاصر، تلفیقی عمیق از دین و سیاست را به نمایش گذاشته است. این مکتب، با تاکید بر اسلام بهعنوان دینی تمدنساز، راهی برای تحقق عدالت و استقلال ارائه کرده است. برای ملتهای ستمدیده، این اندیشه الهامبخش خودباوری و مقاومت است.
امام خمینی با نگرشی انقلابی، دین را از محدودهی فردی به صحنهی اجتماع و حکومت کشاند. او نشان داد که اسلام صرفاً مجموعهای از عبادات نیست، بلکه چارچوبی برای ادارهی عادلانهی جامعه است. این دیدگاه، راهنمایی برای بازسازی جوامع اسلامی در برابر چالشهای مدرن است.
جامعیت مکتب امام، آن را از دیگر مکاتب متمایز میکند. او نهتنها به سیاست و حکومت، بلکه به اخلاق، فرهنگ، اقتصاد و روابط بینالملل توجه داشت. این رویکرد همهجانبه، مکتب او را به منبعی برای احیای تمدن اسلامی تبدیل کرده است.
رهبر انقلاب اسلامی ایران، آیتالله خامنهای، مکتب امام را ترکیبی از معنویت و عقلانیت توصیف کرده است. معنویت امام، ریشه در ارتباط عمیق او با خدا و ایمان به کمک الهی داشت. عقلانیت او نیز در تدبیر و خرد در ادارهی امور نمایان بود که الگویی عملی برای جوامع اسلامی است: «دو بُعد اصلی در مکتب امام بزرگوار ما، بعد معنویت و بعد عقلانیت است. بعد معنویت است؛ یعنی امام بزرگوار ما صرفاً با تکیه بر عوامل مادی و ظواهر مادی، راه خود را پی نمیگرفت؛ اهل ارتباط با خدا، اهل سلوک معنوی، اهل توجه و تذکر و خشوع و ذکر بود؛ به کمک الهی باور داشت؛ امید او به خدای متعال، امید پایان ناپذیری بود. و در بُعد عقلانیت، به کار گرفتن خرد و تدبیر و فکر و محاسبات، در مکتب امام مورد ملاحظه بوده است…»
انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ایران تحت رهبری امام، نقطهی عطفی در تاریخ جهان بود. این انقلاب، الگویی برای مقاومت در برابر استکبار جهانی ارائه کرد. تاثیر آن، موجی از خودآگاهی و استقلالطلبی را در میان ملل مظلوم برانگیخت.
اندیشهای جهانی برای آینده بشریت
مفهوم استکبارستیزی، یکی از ارکان اصلی مکتب امام بود. او با سخنان شجاعانه علیه قدرتهای سلطهگر، گفتمانی ضداستعماری را در جهان تقویت کرد. این پیام، برای ملتهایی که زیر یوغ استعمار رنج میبرند، امیدی برای رهایی است.
چهرهی بینالمللی امام خمینی، او را به نمادی جهانی برای مقاومت تبدیل کرد. سخنان او علیه امریکا و صهیونیزم بهعنوان نمودهای استعمار و استکبار، همراه با پیام عدالت و آزادی، سبکی نوین از رهبری را رقم زد. این سبک، فراتر از مرزها، الهامبخش جنبشهای آزادیخواه در شرق و غرب عالم شد.
مکتب امام خمینی، با تاکید بر عدالتمحوری و خودباوری، پاسخی به چالشهای معاصر است. این مکتب، با توانایی تطبیق مبانی اسلامی با نیازهای روز، میتواند الگویی جهانی باشد.
این روزها در جهانی که بیعدالتی و سلطهگری بیداد میکند، مکتب امام با تاکید بر استقلال و معنویت، راهی برای رهایی ارائه میدهد. این الگو، برای ملتهایی که در پی کرامت و پیشرفتاند، ضرورتی انکارناپذیر است.
نظام نظری مکتب امام در سیاست، فقه، فلسفه و اخلاق، آن را به الگویی پایدار تبدیل کرده است. این مکتب، توانایی انطباق با شرایط مختلف تاریخی را دارد و بویژه برای جوامع اسلامی، این چارچوب میتواند مبنایی برای بازسازی فرهنگی و اجتماعی باشد.
جهاننگری مکتب امام، آن را فراتر از یک اندیشهی محلی قرار داده است. این مکتب، با ارائهی گفتمانی تمدنی در برابر مادیگرایی غرب، برای همهی کسانی که به عدالت و معنویت باور دارند، الگویی جهانی است. این پیام، امیدی برای آیندهی بشریت است.
به صورت کلی، مکتب امام خمینی، با تکیه بر ارزشهای اسلامی، راهی برای احیای هویت دینی و ملی ارائه میدهد. این مکتب، نهتنها برای مسلمانان، بلکه برای همهی آزادیخواهان، منبعی برای الهام و عمل بوده و گسترش آن ضرورتی برای مقابله با چالشهای جهانی است.
نویسنده: رحمت الله عنایتی-خبرگزاری دید