خبرگزاری دید: شبکه پژوهشی و دادخواهی زنان و کودکان، یک نهاد غیرانتفاعی مستقر در کانادا، در تازهترین گزارش خود اعلام کرده است که ۳۶٫۷ درصد زنان در افغانستان تجربه مستقیم خشونت را داشتهاند و ۵۶٫۴ درصد نیز شاهد خشونت بودهاند.

این پژوهش با نظرسنجی از ۶۰۰ زن افغانستانی انجام شده و نتایج آن در تاریخ ۲۳ جون ۲۰۲۵ در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو، تحت عنوان گزارش «تأثیر فرمانهای طالبان بر زنان و دختران در افغانستان» منتشر شده است.
بر اساس یافتههای این پژوهش، ۷۷٫۸ درصد پاسخدهندگان، منشأ اصلی خشونتهای جنسیتی را سیاستها و فرمانهای حکومت سرپرست طالبان دانستهاند. همچنین عوامل دیگری مانند:
بیکاری (۵۰٪)
فقر(۴۹٪)
مشکلات خانوادگی (۳۴٫۳٪)
رسوم ناپسند (۳۲٫۲٪)
در افزایش خشونت نقش داشتهاند.
این شبکه همچنین به دلایل سکوت قربانیان پرداخته و اعلام کرده:
نبود حمایت قانونی (۶۳٫۹٪)
کمبود نهادهای حمایتی (۴۹٫۳٪)
ترس از افزایش خشونت (۴۴٫۷٪)
نگرانی از آبروی خانوادگی (۴۱٫۳٪) از مهمترین موانع گزارشدهی خشونت هستند.
پژوهش همچنین نشان میدهد که ۹۴٫۱ درصد خانوادهها حداقل یک عضو محروم از آموزش دارند
۸۰٫۸ درصد دختران به دنبال راههای جایگزین برای آموزشاند
۹۰٫۲ درصد زنان در حکومت سرپرست طالبان شغل خود را از دست دادهاند
و ۸۰٫۸ درصد از پاسخدهندگان از حق آموزش دختران حمایت میکنند.
این نهاد از جامعه جهانی خواسته است که سیاستهای حکومت سرپرست طالبان را بهعنوان «آپارتاید جنسیتی» به رسمیت بشناسند و از طرح شکایت رسمی علیه طالبان در دادگاه بینالمللی کیفری حمایت کنند.
پیش از این نیز رزا اوتونبایوا، نماینده ویژه سازمان ملل در افغانستان، در نشست شورای امنیت هشدار داده بود که محدودیتهای شدید حکومت سرپرست طالبان علیه زنان، مانع اصلی بازگشت افغانستان به نظام جهانی است و وضعیت حقوق بشر را بهشدت تهدید میکند.