نشست ویژه مجمع عمومی سازمان ملل درباره افغانستان که روز دوشنبه ۱۶ سرطان برگزار شد، بار دیگر شکاف عمیق دیدگاههای جهانی را آشکار ساخت؛ از حمایت بیقید و شرط برخی کشورها از تعامل با حکومت سرپرست طالبان، تا هشدار صریح نسبت به استمرار نقض حقوق بشر و ناکامی روند گفتگوها.
سازمان ملل: تبعیض ساختاری علیه زنان باید متوقف شود
در این نشست، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۱۱۶ رأی موافق، قطعنامهای را به تصویب رساند که تمرکز اصلی آن بر سرکوب سیستماتیک زنان و دختران در افغانستان بود.
این سند به پیشنهاد آلمان، ایرلند و سویدن ارائه شد و بر پایه گزارشهای دبیرکل و گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور افغانستان تدوین گردید.
امریکا: تعامل با طالبان بینتیجه بوده است
جاناتان شرایر، نماینده ایالات متحده، با لحنی تند گفت: «تعامل چهار ساله با طالبان هیچ دستاوردی نداشته است. دیگر نمیتوان رفتارهای سرکوبگرانه آنها را تحمل کرد.»
او تأکید کرد که نباید طالبان بدون انجام تغییرات واقعی، پاداش مشروعیت بینالمللی دریافت کند.
روسیه: رویکرد مغرضانه غرب مانع حل بحران است
آنا یویستیگنیوا، معاون نماینده روسیه در سازمان ملل، کشورهای غربی را متهم کرد که با نادیدهگرفتن پیشنهادهای منطقهای، تصویری تحریفشده از افغانستان ارائه میدهند تا شکست خود را پنهان کنند.
وی گفت: «تأکید یکجانبه بر حقوق بشر، بحرانهای واقعی اقتصادی و انسانی مردم افغانستان را به حاشیه رانده است.»
چین: تحریمها باید لغو و داراییهای افغانستان آزاد شود
گنگ شوانگ، معاون نماینده چین، خواستار لغو فوری تحریمها و آزادسازی داراییهای مسدودشده افغانستان شد.
او تأکید کرد که این موانع، بازسازی اقتصادی و رفاه مردم افغانستان را بهشدت مختل کرده و گفت: «افغانستان در مرحله حساس بازسازی مسالمتآمیز قرار دارد.»
پاکستان: طالبان تنها حکومت افغانستان است
عاصم افتخار، نماینده پاکستان در سازمان ملل، گفت: «باید واقعیتها را پذیرفت؛ تنها یک حکومت، بدون چالش داخلی، کنترل افغانستان را در دست دارد.»
وی از روند سیاسی دوحه برای تعامل رسمی با طالبان حمایت کرد و خواستار رویکردی واقعبینانهتر از سوی جامعه جهانی شد.
عربستان: خواهان ثبات و رفاه مردم افغانستان هستیم
عبدالعزیز الواصل، نماینده عربستان، تأکید کرد که ریاض از ثبات، وحدت و تمامیت ارضی افغانستان حمایت میکند و خواستار افزایش فوری کمکهای بشردوستانه شد.
جمعبندی: اجماع شکننده، آینده نامعلوم
نشست اخیر سازمان ملل بار دیگر نشان داد که هیچ اجماع روشنی درباره نحوه تعامل با حکومت سرپرست طالبان وجود ندارد. از یکسو کشورهایی مانند پاکستان، چین و عربستان خواهان عادیسازی روابط و رفع تحریمها هستند، و از سوی دیگر، ایالات متحده، کشورهای اروپایی و سازمان ملل بر لزوم تغییر رفتار طالبان، بهویژه در حوزه حقوق زنان پافشاری دارند.
اینگونه که مشخص است افغانستان همچنان در برزخی سیاسی قرار دارد و بازهم تصمیمات قدرتهای جهانی، مسیر آینده آن را رقم خواهد زد.