۱۷ اسد ۱۳۷۷؛ شورای مقاومت ملی برای نجات طا-لبان را متهم به «پاکسازی قومی» در مزارشریف کرد
خبرگزاری دید: شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان در واکنش به ۱۷ اسد ۱۳۷۷ خورشیدی، طا-لبان را متهم کرده که در آن روز در شهر مزارشریف اقدام به «قتل عام، نابود سازی قومی و نسل کشی» کردهاند.
شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان در اعلامیهای که امروز سهشنبه (۱۷ اسد) به مناسبت «یادبود از قربانیان نسلکشی ۱۷ اسد ۱۳۷۷ شهر مزارشریف» منتشر کرده، طا-لبان را به «قتلعام» غیرنظامیان در این شهر متهم کرده است.
این شورا در اعلامیه خود نوشته است که طا-لبان با تسلط بر شهر مزارشریف در سال ۱۳۷۷ خورشیدی، «به اهالی غیرنظامی شهر حملهور شده و چندین روز به قتلعام مردم ملکی، بهشمول زنان و کودکان پرداختهاند».
این شورا همچنین تأکید کرده است که طا-لبان «بدترین و بیرحمانهترین جنایات ضدبشری در قبال مردم این شهر، بهویژه مردم هزاره و شیعه انجام داده است».
در اعلامیه این شورا آمده است: «یکی از مسئولان بلندپایه طا-لبان در آن زمان هزارهها را نامسلمان دانسته و فتوای قتلعام آنان را صادر نموده بود که مصداق عینی پاکسازی قومی، نسلکشی و نابودسازی فرقهای در کشور ما بوده است».
این شورا با استناد به گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر نوشته است که در آن زمان «در جستوجوی خانهبهخانه، صدها مرد و پسر هزاره اعدام شدند» و افزوده که گزارشهایی مبنی بر کشتهشدن هزاران نفر در این شهر نیز وجود دارد.
این شورا در اعلامیه خود نوشته است که طا-لبان اکنون و پس از ۲۵ سال، در مناطق مختلف کشور، از جمله ولایتهای شمال، کابل، مناطقی از ولایتهای جنوب و ولایتهای مرکزی «جنایات مشابهی» را مرتکب شدهاند و شهروندان کشور را «در مقابل چشمان خانوادهایشان» به رگبار بستهاند.
این شورا گفته است که تعامل پنهانی با طا-لبان باعث «جسارتبخشیدن به سایر گروههای هراسافگن» میشود.
از سویی هم، در این تاریخ دست کم ۸ دیپلمات و یک خبرنگار ایرانی در کنسولگری این کشور در مزارشریف شهید شدند و تاکنون هیچ گروه مسئولیت آن را به دوش نگرفته است.
تهران در ۲۵ سال گذشته همواره تاکید کرده که خواستار وضاحت در باره قتل این شهروندانش است، ولی تاکنون طا-لبان از دست داشتن در این رخداد امتناع کردهاند.
۱۷ اسد/ مرداد در ایران به مناسبت شهید شدن یک خبرنگار ایرانی در مزارشریف به روز خبرنگار نامگذاری شده است.
گفتنی است که از طا-لبان هرگونه قتل عام، پاکسازی قومی یا نسل کشی را در جریان تصرف مزارشریف در سال ۱۳۷۷ خورشیدی رد میکنند.