پژوهشگر تاشکند: بحران آب در آسیای مرکزی موج ۱۰۰ میلیونی پناهجویان به روسیه ایجاد می‌کند

خبرگزاری دید: اگر آب رودخانه‌های سایبری به آسیای مرکزی منتقل نشود، ۱۰۰ میلیون پناهنده از این منطقه به روسیه سرازیر خواهند شد.

روشان نظراف، استاد شعبه تاشکند دانشگاه اقتصادی مسکو می‌گوید که کمبود روزافزون آب در آسیای مرکزی به این معنا است که اگر برنامه‌ای برای انتقال آب رودخانه‌های سایبری به این منطقه اجرا نشود، تا ۱۰۰ میلیون پناهنده از پنج کشور آسیای مرکزی به زودی به فدراسیون روسیه هجوم خواهند آورد. نظراف که خود را مانند «صدایی در بیابان» می‌بیند، می‌گوید نیاز به انتقال آب رودخانه‌های سایبری نه حالا، بلکه در آینده‌ای نزدیک ضروری است.

او هشدار می‌دهد که عوامل مختلفی روزی را نزدیک‌تر می‌سازد که میلیون‌ها آسیای مرکزی مجبور به ترک سرزمین‌های خود شوند. جمعیت رو به رشد، کاهش جریان‌های داخلی آب، و ساخت سدی در افغانستان که به زودی آب بیشتری را به این منطقه مسدود خواهد کرد، همه باعث شده‌اند که مسکو مجبور شود این موضوع را حتی اگر به دلیل هزینه یا دلایل دیگر نخواهد، به صورت جدی پیگیری کند.

در جریان بحث کلی خود، نظراف به سه نکته اشاره می‌کند که به گفته او کم‌تر به آن‌ها توجه شده است:

اول، ترکمنستان، نه قزاقستان یا ازبیکستان، بزرگ‌ترین مصرف‌کننده آب است، حدود ۵۳ کیلومتر مکعب در سال – که دو برابر مصرف قزاقستان و ازبیکستان است.

دوم، قرقیزستان که سال‌ها به عنوان جمهوری دارای مازاد آب به خاطر یخچال‌های طبیعی‌اش شناخته می‌شد، اکنون با کمبود آب روبرو است که تهدید سیاسی بزرگ‌تری نسبت به افراط‌گرایی اسلامی به حساب می‌آید.

سوم، سدی که در افغانستان در حال ساخت است ممکن است به زودی باعث شود ترکمنستان و بخش‌های غربی ازبیکستان نتوانند مقدار کافی آب دریافت کنند.

نظراف می‌گوید که کم‌تر کسی می‌خواهد باور کند آسیای مرکزی در حال از دست دادن آب است؛ همان‌طور که زمانی کمتر کسی باور داشت دریای آرال ناپدید شود.

به گفته وی، تنها جایی که آسیای مرکزی می‌تواند به آن چشم بدوزد، فدراسیون روسیه است که اکنون به طور متوسط سالانه ۳۰ هزار متر مکعب آب به ازای هر نفر مصرف می‌کند، در حالی که این میزان برای هر نفر در آسیای مرکزی تنها ۱۵۰۰ متر مکعب در سال است.

او نتیجه می‌گیرد که زمان آن فرا رسیده که انتقال آب رودخانه‌های سایبری به آسیای مرکزی آغاز شود. او هشدار می‌دهد که عدم انجام این کار به معنای آن است که روسیه ممکن است آب خود را حفظ کند، اما در عوض تا ۱۰۰ میلیون آسیای مرکزی تشنه را به عنوان ساکنین قلمرو خود بپذیرد.