خبرگزاری دید: امروز، چهارشنبه ۲۹ اسد، کابل میزبان نشستی سهجانبه میان طالبان، چین و پاکستان است؛ نشستی که در شرایطی برگزار میشود که روابط حکومت سرپرست طالبان و اسلامآباد به بحرانی بیسابقه رسیده و ایالات متحده نیز با محدود کردن سفر مقامات ارشد حکومت سرپرست، نشان داده که این گروه همچنان با محدودیتهای جدی در عرصه دیپلماسی منطقهای روبرو است.
حافظ ضیاء احمد، معاون سخنگوی وزارت خارجه حکومت سرپرست طالبان، اعلام کرده که وانگ یی وزیر خارجه چین و اسحاق دار معاون نخستوزیر و وزیر خارجه پاکستان در این نشست حضور خواهند داشت. به گفته او، محور گفتگوها همکاریهای سیاسی، اقتصادی و منطقهای خواهد بود و وزیر خارجه چین نیز دیدارهای جداگانهای با رهبران حکومت طالبان خواهد داشت.
این نشست در شرایطی برگزار میشود که چندی پیش سفر برنامهریزیشده امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه حکومت طالبان به اسلامآباد، به دلیل فشارهای آمریکا لغو شد. این اقدام نشان داد که طالبان در پیگیری اهداف دیپلماتیک خود دست باز ندارد و برای هر تحرک خارجی به نوعی به موافقت قدرتهای جهانی نیازمند است.
در عین حال، میزبانی کابل فرصتی برای حکومت سرپرست طالبان فراهم کرده تا موقعیت خود را بهعنوان طرفی که باید برای مذاکره به خانهاش آمد، تثبیت کند. ناظران معتقدند حکومت سرپرست با این ابتکار میکوشد دست برتر را در برابر پاکستان از آن خود کند، بهویژه در حالی که روابط دو طرف طی سالهای اخیر به دلیل تنشهای مرزی، مساله مهاجران و نگرانیهای امنیتی بهشدت آسیب دیده است.
برای پاکستان، این نشست فرصتی است تا در شرایطی که روابط با هند تیره و روابط با حکومت سرپرست پرچالش شده، بار دیگر ابتکار عمل را در افغانستان در دست گیرد. از دست دادن عمق استراتژیک در کابل و همزمان رشد نفوذ هند در افغانستان، موقعیت اسلامآباد را بیش از پیش دشوار کرده است.
از سوی دیگر، چین با حضور در این نشست تلاش میکند جایگاه خود را بهعنوان قدرتی اثرگذار در تحولات افغانستان تثبیت کند؛ بهویژه در زمانی که آمریکا بار دیگر نشانههایی از تمایل به بازگشت فعالتر به منطقه بروز داده است. پکن این نشست را فرصتی برای تقویت همکاریهای اقتصادی و امنیتی با طالبان و پاکستان میداند.
به نظر میرسد این نشست، آزمونی سرنوشتساز برای حکومت سرپرست طالبان است؛ گروهی که میخواهد در عرصه دیپلماسی منطقهای بهعنوان بازیگری مستقل ظاهر شود، اما همچنان زیر سایه فشارها و محدودیتهای بینالمللی قرار دارد.
نویسنده: سید رضا موسوی