خبرگزاری دید: در پایتخت آلمان، مرگ بسیاری از شهروندان نه در اثر جنایت، بلکه در سکوت و انزوا رقم میخورد. به گزارش تاگساشپیگل، پولیس و پزشکان قانونی در برلین تقریباً هر روز با اجسادی مواجه میشوند که هفتهها، ماهها یا حتی سالها پس از مرگ، در آپارتمانها کشف میگردند؛ اجسادی که گاه متلاشی، مومیایی یا تنها به اسکلت تبدیل شدهاند.
ماجرای کشف جسد یک زن ۴۸ ساله در منطقه تمپلهوف نمونهای از این واقعیت تلخ است. او دو سال پیش در خانهاش جان باخته بود، بیآنکه کسی سراغی از او بگیرد. در موردی دیگر، یک شرکت املاک هنگام تخلیه خانهای در مارتسان جسد مردی را یافت که بر اساس برآوردها، چهار سال پیش از آن فوت کرده بود.
پزشکان قانونی میگویند تغییرات پس از مرگ به شرایط محیطی وابسته است؛ در فضاهای خنک و خشک، جسد به جای تجزیه به حالت مومیایی درمیآید و کمتر در معرض حشرات قرار میگیرد. فیلیپ مولر، متخصص پزشکی قانونی در برلین که بیش از یک دهه تجربه دارد، تأکید میکند: «چنین پروندههایی تقریباً هر روز تکرار میشود و تصویری هولناک از تنهایی در شهرهای بزرگ را نشان میدهد.»
آمارها هم گواه همین واقعیتاند. سالانه حدود ۳۸ هزار نفر در برلین جان میسپارند که تنها پنج درصدشان ناشی از قتل است. بقیه اغلب قربانی تصادفات، اعتیاد یا بیماریها هستند، اما مساله اصلی، مرگ در تنهایی است؛ پدیدهای که با تغییر ساختار خانواده و سبک زندگی در حال گسترش است.
بیش از نیمی از جمعیت بزرگسال برلین مجرد هستند؛ یعنی حدود ۲/۱ میلیون نفر. تنها ۳۰ درصد از مردم متأهلاند و پنج درصد مطلقه. بیشترین تراکم افراد تنها در مناطق پانکو و میته دیده میشود و کمترین در اشپانداو. به این ترتیب، برلین به شهری بدل شده است که در آن میلیونها نفر زندگی فردی را تجربه میکنند؛ زندگیای که در بسیاری موارد پایانی خاموش و بیخبر دارد.