روز جهانیبهداشت روان در سایه تابآوری مردم افغانستان
خبرگزاری دید: بحران سلامت روان در افغانستان نیازمند توجه و حمایت بینالمللی است. اطلاعرسانی درست درباره وضعیت روانی مردم، میتواند نهادهای بشردوستانه و سازمانهای غیردولتی را به افزایش فعالیتهای حمایتی و آموزشی ترغیب کند.
۱۸ میزان (۱۰ اکتوبر) روز جهانی بهداشت روان، فرصتی است تا جامعه جهانی بار دیگر به وضعیت روحی و روانی مردم افغانستان توجه کند؛ مردمی که بیش از چهار دهه است در میان جنگ، فقر، ناامنی و فشارهای سیاسی، همچنان برای بقا و امید تلاش میکنند. در چنین شرایطی، سلامت روان نهتنها یک موضوع پزشکی، بلکه مسالهای اجتماعی، فرهنگی و انسانی است که نیازمند رویکردی جامع و بومی است.
در فضای کنونی که آزادیهای فردی و اجتماعی محدود شده و بسیاری از مردم احساس ناامیدی یا بیقدرتی میکنند، استفاده از نفوذ چهرههای دینی معتدل میتواند نقشی کلیدی در کاهش اضطراب و ترس ایفا کند. علمای دینی که نگاه متعادل و انسانی به اسلام دارند، میتوانند با ترویج مفاهیمی چون صبر، امید، احسان و توکل، زمینهساز آرامش روانی در جامعه شوند. بیان آموزههای رحمتمحور اسلامی، بهویژه در منابر و رسانهها، میتواند به بازسازی اعتماد و تقویت همبستگی اجتماعی کمک کند.
از سوی دیگر، تابآوری تاریخی مردم افغانستان یکی از سرمایههای بزرگ اجتماعی این سرزمین است. ملت افغانستان در طول تاریخ نشان دادهاند که در سختترین شرایط نیز با یاریگری اجتماعی و اتکای متقابل به یکدیگر از بحرانها عبور کردهاند. امروز، این روحیه میتواند مبنای فعالیتهای اجتماعمحور و داوطلبانه قرار گیرد؛ از برنامههای محلی برای گفتگوی همدلانه و حمایت از خانوادههای آسیبدیده، تا تشکیل گروههای کوچک مردمی برای آموزش مهارتهای زندگی و کاهش استرس.
با توجه به محدودیتهای موجود در فعالیت نهادهای مدنی و اجتماعی، میتوان از ظرفیت شبکههای مذهبی و محلی مانند مساجد، شوراهای مردمی و حلقات فرهنگی بهره گرفت. این نهادها اگرچه غیررسمیاند، اما ریشه در اعتماد عمومی دارند و میتوانند بدون تقابل با ساختار سیاسی، در تقویت سلامت روان جامعه نقش ایفا کنند.
برگزاری جلسات آموزشی، نشستهای خانوادگی و برنامههای فرهنگی ساده مانند قرائت قرآن یا گفتگوی اجتماعی، میتواند حس تعلق، همدلی و آرامش روانی را در جامعه افزایش دهد.
در عین حال، بحران سلامت روان در افغانستان نیازمند توجه و حمایت بینالمللی است. اطلاعرسانی درست درباره وضعیت روانی مردم، میتواند نهادهای بشردوستانه و سازمانهای غیردولتی را به افزایش فعالیتهای حمایتی و آموزشی ترغیب کند.
کمکهای فنی و مالی در زمینه مشاوره، آموزش رواندرمانی و ایجاد مراکز کوچک مشاورهای در مناطق شهری و روستایی، میتواند نقطه آغاز بازسازی روان جمعی مردم باشد.
در نهایت، در کشوری که ناامنی، فقر و فشار اجتماعی هر روز بیشتر از دیروز بر دوش مردم سنگینی میکند، سلامت روان به معنای حفظ امید است. افغانستان با تکیه بر ایمان دینی، فرهنگ یاریگری و روحیه مقاومت، میتواند راهی برای تقویت آرامش و امید بیابد.
روز جهانی بهداشت روان یادآور این نکته است که آرامش روحی یک ملت، نه با دارو، بلکه با همدلی، همکاری و ایمان جمعی زنده میماند.
خبرگزاری دید