۲۰۲۲ سال به خطر افتادن دموکراسی امریکاست
سال ۲۰۲۲ سال پرخطری خواهد بود نه تنها برای سیاست بلکه برای دموکراسی امریکایی که در معرض خطر قرار دارد. با این وجود، برای محافظت از دموکراسی امریکایی، دموکرات‌ها باید از بازگشت حزب جمهوری خواه تحت حمایت طرفداران ترامپ به قدرت جلوگیری کنند
بیان این که سال ۲۰۲۱ میلادی سال ناامید کننده‌ای بود به قدری عادی شده که تکرار آن واقعا قابل تحمل نیست. از حمله طرفداران ترامپ به ساختمان کانگرس در ۶ جنوری گرفته تا جنبش ضد واکسیناسیون تحت رهبری حزب جمهوری خواه تا اپیدمی پایان ناپذیر کووید و افزایش نرخ تورم در ماه‌های گذشته هیچ یک نکات امیدبخشی نبوده است.
جو بایدن که قرار بود رییس جمهوری اجماع کننده پس از سال‌های ریاست جمهوری ترامپ با بازگرداندن کشور به وضعیت عادی باشد از اواسط سال ۲۰۲۱ میلادی با کاهش شدید محبوبیت و حمایت عمومی در نظرسنجی‌ها مواجه شده است. برخی از رویداد‌ها مانند ظهور سویه‌های دلتا و اُمیکرون و مشکلات زنجیره تامین غیر قابل اجتناب و خارج از کنترول او بوده اند. با این وجود، برخی از مشکلات نتیجه انتخاب‌های بد بایدن بودند. بایدن به عنوان رییس جمهوری از جناح چپ میانه انتخابات شد و در طول انتخابات مقدماتی دموکراسی ترقی خواهانه به سبک برنی سندرز را رد کرد. در عوض، او در مقام رییس جمهور دستور کار اجتماعی مترقیی را در پیش گرفت که با نیودیل روزولت قابل قیاس است.
با این وجود، باید توجه داشت که از نظر تاریخی فرانکلین روزولت و لیندون جانسون روسای جمهوری اسبق امریکا برنامه‌های خود را با اختیارات قوی و کسب حمایت اکثریت دموکرات‌ها در کانگرس اجرایی کردند. در مقابل، بایدن اکنون با کرسی‌های ۵۰-۵۰ در سنا و اکثریت در مجلس نمایندگان تنها با هشت کرسی بیش‌تر برای دموکرات‌ها مواجه است و موقعیت ضعیف‌تری در مقایسه با روسای جمهوری اسبق امریکا دارد. شاید بتوان گفت او در تصویب لوایح زیرساخت موفق بوده، اما شواهد کمی دال بر محبوبیت برنامه‌های مترقی دموکرات‌ها وجود دارند. نتیجه انتخابات ایالتی ومحلی در نوامبر ۲۰۲۱ و پیروزی «اریک آدامز» دموکرات محافظه کار و «گلن یانکین» جمهوری خواه این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد. رای دهندگان تقریباً در همه جا از جمله در سیاتل و سایر شهر‌های عمدتاً چپگرا نامزد‌های جناح چپ حزب دموکرات را رد کردند و به آنان رای ندادند.
با این اوصاف سال ۲۰۲۲ میلادی چگونه خواهد بود؟ برای این سال می‌توانیم همان قدر امیدواری داشته باشیم که برای سال ۲۰۲۱ داشتیم. امیکرون ممکن است آغازی بر پایان شیوع کرونا باشد و یا سویه‌های بعدی که مسری‌تر، اما به طور قابل توجهی کم‌تر کشنده هستند را به همراه داشته باشد. انتشار ظاهراً کنترول نشده امروزی امیکرون ممکن است ما را به چیزی شبیه ایمنی و مصونیت گله‌ای برساند نقطه‌ای که در آن کووید در نهایت به یک آنفولانزای فصلی تبدیل خواهد شد. به نظر می‌رسد که اختلالات زنجیره تامین در حال حل شدن است و تقاضای جهانی کماکان قوی خواهد بود. فدرال رزرو (ذخیره فدرال بانک مرکزی امریکا) می‌تواند خوش شانس باشد و تورم را تعدیل نماید و در شرایطی قرار داشته باشد که امریکا درگیر رکود نشود.
متاسفانه، اما ممکن است بازگشت به حالت عادی از این نوع برای جلوگیری از بازگشت حزب جمهوری خواه به قدرت در انتخابات میان دوره‌ای ۲۰۲۲ کافی نباشد. هم چنین، به احتمال زیاد این بازگشت به قطب‌بندی در حوزه سیاسی امریکا که بزرگترین منبع ضعف جئوپولیتیکی این کشور است پایان نخواهد داد.
دونالد ترامپ کماکان بر ایده‌های مطرح شده خود در جریان انتخابات نوامبر ۲۰۲۰ میلادی متمرکز است و سایر اعضای حزب جمهوری خواه با پذیرفتن فرضیه او مبنی بر تقلب در انتخابات خود را حول محور سیاست‌هایی تنظیم کرده‌اند که به آنان اجازه می‌دهند در صورت وقوع وضعیت مشابه در آینده پیروز شوند. آنان این کار را با تصویب قوانینی در سطح ایالتی انجام می‌دهند که دسترسی رای دهندگان را محدود می‌کند و قوانین مربوط به صدور گواهی انتخاباتی را تغییر می‌دهند و با قرار دادن افراد خود در مناصب کلیدی در حوزه‌های انتخاباتی در سطح ایالتی پیروزی‌شان را تضمین می‌کنند.
این یک چالش بزرگ برای دموکرات‌ها است. حزب جمهوری خواه خود را به یک خطر آشکار و موجود برای دموکراسی امریکا تبدیل کرده است. در مقیاس کلان تر، محافظت از فرایند انتخابات در برابر دستکاری در آینده فراتر از هر بخش دیگری از برنامه اجتماعی آنان باید اصلی‌ترین اولویت دموکرات‌ها باشد. این مهم‌ترین مسئله است. دموکرات‌ها باید قانون حق رای «جان لوئیس» را تصویب کرده و قانون شمارش آرای انتخابات ۱۸۸۷ را مورد بازبینی قرار دهند تا مشخص شود که فهرست‌های انتخاباتی بعدی چگونه تعیین خواهند شد.
مشکل آن است که آن چیزی که از دید یک دانشمند علوم سیاسی تهدیدی آشکار برای دموکراسی قلمداد می‌شود لزوماً با نظر رای دهندگان عادی مشابهتی ندارد. رای دهندگان عادی بر روی محدودیت‌های ناشی از کرونا، کمبودها، افزایش قیمت بنزین و افزایش نرخ تورم متمرکز باقی می‌مانند. بعید به نظر می‌رسد که دموکرات‌ها در انتخاباتی که حول محور جلوگیری از تقلب باشد توان پیروز شدن را داشته باشند.
با این وجود، دموکرات‌ها باید بدانند که آن چه امروز بسیاری از مردم خارج از هسته طرفداران ترامپ را به سوی رای دادن به جمهوری خواهان سوق می‌دهد جذابیت ذاتی ایده‌های جمهوری خواهان نیست و قطعاً تمایل به دستکاری در نتیجه انتخابات آینده نیز نخواهد بود بلکه این بیزاری از جنبه‌های مهم دستور کار خود دموکرات‌ها به ویژه مولفه‌های فرهنگی مترقی آن است که باعث گرایش رای دهندگان به سوی نامزد‌های جمهوری خواه می‌شود. کاهش بودجه پولیس احمقانه‌ترین شعاری است که توسط طیفی از دموکرات‌ها مطرح می‌شود.
این شعار‌ها باعث شده تا ده‌ها فروشگاه در سانفرانسیسکو تعطیل شوند، زیرا پولیس در عمل اجرای قوانین برای مقابله با سرقت از مغازه‌ها را متوقف کرده است. این دقیقاً به جوامع اقلیتی آسیب رسانده که قرار بود از آنان محافظت صورت گیرد. افزایش جرم و جنایت در شهر‌ها باعث شده تا «لاندن برید» شهردار یکی از آبی‌ترین شهر‌ها (طرفدار دموکرات ها) یعنی سانفرانسیسکو بگوید که دیگر تحمل «مزخرفاتی» که باعث «ویرانی» آن شهر شده را ندارد و لزوم سرکوب تبهکاران و جنایت‌های ارتکابی توسط آنان را اعلام کند.
جمهوری خواهان در ایجاد وحشت اخلاقی درباره نظریه انتقادی نژاد موفق بوده‌اند. با این وجود، در پس گلایه‌های ساختگی آنان یک مشکل اساسی وجود دارد: بسیاری از مترقی‌ها (چپ‌ها عموما جناح چپ حزب دموکرات) به صراحت ایده‌ال لیبرال مبتنی بر این ایده که «پیشرفت در جامعه مبتنی بر شایستگی فردی است» را کنار گذاشته‌اند ایده‌ای در سیستمی که اولویت‌بندی‌ها و ارجحیت را براساس مقوله‌های هویتی مانند نژاد، جنسیت و گرایش جنسی توزیع می‌کند.
خواست این طیف برای عدالت اجتماعی بر سایر ارزش‌های لیبرال مانند آزادی بیان یا رویه‌های قانونی و حقوقی غلبه و اولویت دارد. این درگیری در دو سال گذشته در شهرستان لودون در ویرجینیا جایی که من بیست سال در آن زندگی کردم، بیش‌تر شده است. این جنگ فرهنگی بسیار پیچیده‌تر از «دفاع تماشاگران فاکس نیوز از امتیاز سفید پوستان» است که در اکثر مطبوعات و رسانه‌های جریان اصلی درباره آن گفته شده و نقش مهمی در پیروزی گلن یانکین بر رقیب دموکرات خود در انتخابات فرمانداری در نوامبر گذشته داشت.
در نتیجه، سال ۲۰۲۲ سال پرخطری خواهد بود نه تنها برای سیاست بلکه برای دموکراسی امریکایی که در معرض خطر قرار دارد. با این وجود، برای محافظت از دموکراسی امریکایی، دموکرات‌ها باید از بازگشت حزب جمهوری خواه تحت حمایت طرفداران ترامپ به قدرت جلوگیری کنند. آنان تنها با پیروزی در انتخابات می‌توانند این کار را انجام دهند و تنها در صورتی می‌توانند در انتخابات پیروز شوند که مرکز واقعی سیاست امریکا را بازپس گیرند. آنان باید به خاطر داشته باشند که کنترول کانگرس و ریاست جمهوری توسط نیویارک و سانفرانسیسکو تعیین نمی‌شود بلکه ایالت‌های نوسانی تعیین کننده خواهند بود نقاطی که رای دهندگان آن تاکنون اقبالی به بایدن نشان نداده‌اند و او برای آنان الهام بخش نبوده است. دموکرات‌ها همزمان که طبق معمول بازی سیاست را انجام می‌دهند باید در نظر داشته باشند که دموکراسی امریکایی در معرض خطر است. خیلی دیر نیست که همه چیز را تغییر دهید، اما زمان برای انجام کار هر روز کوتاه‌تر می‌شود.
