هماهنگی با سیاست‌مداران منتقد حکومت، در انتخابات نیاز است
حکومت باید پیوسته با سیاست‌مداران منتقد حکومت مشوره کند تا بی‌اعتمادی قومی و سیاسی در مورد انتخابات کاهش یابد و به جای آن تفاهم سیاسی قوام بگیرد.
رهبران حکومت وحدت ملی و کمیسیون مستقل انتخابات باید در مورد اعتراض‌هایی که درخصوص نحوه ثبت نام رای‌دهندهگان وجود دارد، گوش فرا دهند. در مناطق ناامن برچسب‌زدن بر تذکره برای دارنده آن خطر مرگ دارد.
در برخی از مناطق براساس گزارش ها، گروه‌های مسلح مخالف دولت شناسنامه‌های مردم را جمع کرده‌اند تا در آن مناطق کسی برای رای‌دهی در انتخابات ثبت نام نکند. طالبان و حامیان بیرونی آنان درک کرده‌اند که برگزاری انتخابات پارلمانی و شوراهای ولسوالی‌ها برای دولت افغانستان و متحدان جهانی‌اش اهمیت دارد. به همین دلیل است که حامیان بیرونی طالبان تلاش می‌کنند، آنان را وادار کنند که برای تخریب روند انتخابات دست به کار شوند.
در گذشته هم، حامیان خارجی طالبان برای تخریب انتخابات تلاش کرده‌اند. اما در گذشته شاهد آن بوده‌ایم که حامیان بیرونی طالبان با حامیان جهانی دولت افغانستان معامله کرده‌اند و امنیت نسبی در روز انتخابات برقرار شده است. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۴ هم اتفاق خاصی نیفتاد. در آن زمان حامیان بیرونی طالبان آنان را قانع کرده بودند که انتخابات دولت افغانستان را از درون نابود می‌کند و لازم نیست که این گروه برای تخریب آن به همایش‌های انتخاباتی حمله انتحاری و تروریستی کند.
آنان در بدل ضربه نزدن به انتخابات افغانستان که برای جهان اهمیت دارد، از جامعه جهانی امتیاز خواهند خواست. جوانبی که در بیرون از طالبان حمایت می‌کنند، از این گروه برای رسیدن به اهداف‌شان به عنوان وسیله استفاده می‌کنند. با توجه به تمام این مسایل، به دولت افغانستان و کمیسیون مستقل انتخابات لازم است که نگرانیهای مردم را خنثا کنند تا روند ثبت نام موفق شود. رهبران دولت و مقام‌های کمیسیون مستقل انتخابات باید با سیاست‌مداران بیرون از حکومت مشوره کنند و برای رفع نگرانیهای آنان تدابیر بگیرند.
یکی از نگرانیهای سیاست‌مداران بیرون از حکومت، رای نیابتی و ایجاد مراکز رای‌گیری خیالی است. نگرانی مردم مناطق ناامن از جمله غزنی این است که اگر در تذکره‌های‌شان برچسب بخورد، طالبان به آنان شلیک خواهند کرد.
لازم است که سران حکومت و سیاست‌مداران بیرون از حکومت روی این موضوع مذاکره کنند و در هماهنگی با کمیسیون مستقل انتخابات برای آن راه حل جست‌وجو کنند. نه حوزه‌های خیالی رای‌گیری باید وجود داشته باشد و نه باید شرایط به گونه‌‌ای باشد که شهروندان از ترس طالب نتوانند برای رای‌دهی در انتخابات پارلمانی ثبت نام کنند. اگر رهبران دولت در این مورد به تنهایی تصمیم بگیرند، موجب سوء ظن سیاست‌مداران بیرون از حکومت می‌شود. سیاست‌مداران بیرون از حکومت به اقدامات حکومت در پیوند به انتخابات به دیده شک می‌نگرند. به همین دلیل لازم است که هر اقدامی که برای رفع مشکل مناطق ناامن انجام می‌شود، باید در هماهنگی کامل صورت بگیرد.
انتخابات پارلمانی و شوراهای ولسوالی‌ها نباید موضوع جنجال‌های سیاسی قرار گیرد، از همین حالا باید سران حکومت و سیاست‌مداران بیرون از حکومت به فکر چاره باشند. حکومت باید پیوسته با سیاست‌مداران بیرون از حکومت مشوره کند تا بی‌اعتمادی قومی و سیاسی در مورد انتخابات کاهش یابد و جای آن تفاهم سیاسی قوام بگیرد.
مشوره سران حکومت با سیاست‌مداران بیرون از حکومت می‌تواند سبب پیشنهاد راه‌های حل موثر و قابل تطبیق شود. تا هنوز در مورد تثبیت حوزه‌های رای‌گیری هم حکومت کاری نکرده است. کمیسیون مستقل انتخابات هم می‌گوید که زمان از دست رفته است و برای آنان هر ولایت یک حوزه انتخاباتی است. بهتر است که سران حکومت در این مورد هم با سیاست‌مداران و نماینده‌گان احزاب سیاسی گفت‌وگو کنند و تصمیم مشترک‌شان را به اطلاع عموم برسانند. هیچ تصمیمی نباید بدون مشوره گرفته شود.
فرامرز دولت آبادی- خبرگزاری دید
