خبرگزاری دید: کمیسیون بررسی جنگ افغانستان، در نشستی در مجلس سنای امریکا، حضور نظامی ایالات متحده و متحدانش در افغانستان از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ را مورد بررسی قرار داد.

فرمانده پیشین نیروهای امریکایی در افغانستان در این نشست از نبود هماهنگی در برنامههای سیاسی و نظامی ایالات متحده طی این حضور انتقاد کرد.
به گفته جنرال دیوید بارنو، با آنکه فرماندهان غیرمسوول، نیرو و تجهیزات بیشتری نسبت به دولت نوپای مرکزی در اختیار داشتند، تمرکز اصلی امریکا بر نابودی عناصر القاعده بود.
جنرال بارنو افزود: «من در اکتوبر ۲۰۰۳، تقریباً شش ماه پس از حمله به عراق، وارد افغانستان شدم. در آن زمان، افغانستان تحت رهبری دولت موقت به ریاست حامد کرزی اداره میشد، اما بخشهای زیادی از کشور در کنترول جنگسالارانی قرار داشت که تجهیزات و تسلیحات سنگینتری نسبت به دولت مرکزی در اختیار داشتند.»
همچنین رییس پیشین سازمان اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) در افغانستان، در این نشست، فساد گسترده و بیتوجهی به اصلاحات بنیادی را علت اصلی شکست مأموریت امریکا و ناتو در افغانستان دانست.
هنری کرمپتن میگوید رویکرد امریکا نهتنها موجب توسعه افغانستان نشد، بلکه وابستگی آن را افزایش داد.
رییس پیشین سیا در افغانستان گفت: «فساد ساختاری بومی بهسرعت رشد کرد و من مطمئنم شما گزارش ۱۶۴ صفحهای بازرس کل را خواندهاید؛ جایی که دهها میلیارد دالر از کمکهای امریکا عملاً از بین رفت. این موضوع فقط مربوط به پول نیست، بلکه ایجاد وابستگی است.»
مدیر پیشین سازمان توسعه بینالمللی ایالات متحده نیز در این نشست اظهار داشت که بخش عمده کمکهای مالی واشنگتن در افغانستان صرف پروژههای زیربنایی و ساختمانی شد، اما به دلیل نبود تخصص و فساد مالی، تأثیر چندانی نداشت.
اندرو ناتسیوس مدیر پیشین این نهاد گفت: «بیش از ۲۵ درصد از وزیران کابینه، شایستگی وزیر شدن در کابینه را نداشتند. ۷۵ درصد دیگر رهبران قبیلهای بودند که به عنوان وزیر کابینه برای ایجاد اتحادهای سیاسی و نظارت بر آنها در کابل تعیین شده بودند.»
نیروهای امریکایی و متحدان شان در سال ۲۰۰۱ میلادی با شعار مبارزه با هراسافکنی به افغانستان هجوم آوردند و سرانجام پس از دو دهه حضور و توسعه ناامنی و تروریزم، آخرین سرباز امریکایی در ۳۱ آگست ۲۰۲۱ از کشور خارج شد.