Jannah Theme License is not validated, Go to the theme options page to validate the license, You need a single license for each domain name.
اجتماعاسلایدشوافغانستانجنگحکومتسیاستگزارشمنطقه

نشست اسلام‌آباد زیر تیغ انتقاد شهروندان؛ وحدت و اعتماد یا نمایش بی‌اعتمادی؟

خبرگزاری دید: نشست دو روزه «گفتگوی منطقه‌ای: به‌سوی وحدت و اعتماد» با حضور منتقدان حکومت طالبان در اسلام‌آباد، با موجی از واکنش‌های تند کاربران افغانستانی روبرو شده است. در حالی ‌که برخی فعالان آن را گامی برای تعامل منطقه‌ای و امید به آینده می‌دانند، بسیاری دیگر نشست را اقدامی نمایشی، بی‌ثمر و تلاش برای تطهیر چهره‌های ناکام گذشته توصیف کرده‌اند.

نشست «گفتگوی منطقه‌ای: به‌سوی وحدت و اعتماد» به ابتکار «زنان برای افغانستان» (WFA) و «انستیتوت ثبات راهبردی آسیای جنوبی» (SASSI) روز دوشنبه، ۷ میزان، در اسلام‌آباد آغاز شد. در این نشست شماری از چهره‌های سیاسی، مدنی و منتقد حکومت طالبان شرکت دارند.

فوزیه کوفی، فعال حقوق بشر، در یادداشتی درباره حضور خود تأکید کرد: «تنها یک حکومت فراگیر که ریشه در اراده مردم داشته باشد می‌تواند صلح و ثبات پایدار به‌همراه بیاورد.» او همچنین پاکستان را «شریک کلیدی» در تعاملات منطقه‌ای دانست.

با این‌ حال بخش بزرگی از واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی به شدت منفی بود. احمد سعیدی، تحلیلگر سیاسی معتقد است اسلام‌آباد با این ابتکار می‌خواهد به طالبان پیامی غیرمستقیم بدهد: اگر خواسته‌های پاکستان برآورده نشود، این کشور می‌تواند مخالفان طالبان را تقویت کند. او هشدار داد که نباید انتظار نتایج عملی از این نشست داشت.

سید حسن هاشمی، روزنامه‌نگار نشست را «سفیدنمایی طالبان» و بی‌فایده برای مردم افغانستان خواند.

کاربران عادی افغانستانی نیز با لحنی تندتر واکنش نشان دادند. یکی نوشت: «در قلب شیطان آسیا نشسته‌اند و سخن از صلح می‌زنند.» دیگری این نشست را «تجارت سیاسی برای پر کردن جیب‌ها» توصیف کرد. کاربری دیگر طعنه زد: «وحدت و اعتماد! آن هم از سوی پاکستان.»

طالبان نیز پیش‌تر این نشست را «دخالت در امور داخلی افغانستان» خوانده بود. محمدنعیم وردک، معاون وزارت خارجه حکومت طالبان، هشدار داده بود که «آغازکنندگان این بازی با زیان‌های بزرگ روبرو خواهند شد.»

نشست اسلام‌آباد بار دیگر شکاف میان روایت‌های رسمی و مردمی درباره آینده افغانستان را آشکار می‌سازد؛ جایی که امید به گفتگو با بدبینی و بی‌اعتمادی عمیق درهم تنیده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا