خبرگزاری دید: در پی افزایش فقر اقتصادی و نبود فرصتهای شغلی در ولایت بامیان، شمار زیادی از کودکان ناچار به ترک تحصیل و رویآوردن به کارهای شاقه و خیابانی شدهاند.
با ادامه فقر گسترده در ولایت بامیان، شمار کودکان کار در این ولایت بهگونه چشمگیری افزایش یافته است.
بسیاری از این کودکان میگویند که به دلیل نبود درآمد خانوادگی و بیتوجهی دولت و نهادهای کمکرسان، ناچار شدهاند برای تأمین نیازهای اولیه زندگی، در خیابانها کار کنند.
احمد، کودک ۱۲ سالهای که در بازار بامیان دستفروشی میکند، میگوید: «پدرم بیکار است و هیچ کمکی از جایی نمیرسد. من هر روز از صبح تا شب کار میکنم تا برای خانوادهام نان ببرم.»
خانوادههای زیادی در بامیان در وضعیت دشوار معیشتی بهسر میبرند، نبود فرصتهای شغلی برای بزرگسالان، بیکاری گسترده و نبود حمایت دولتی، کودکان را به سوی کارهای دشوار و اغلب خطرناک سوق داده است؛ کارهایی که نهتنها سلامت جسمی و روانی آنها را تهدید میکند، بلکه آینده تحصیلی و انسانی آنها را نیز به خطر انداخته است.
فعالان مدنی در بامیان از نهادهای داخلی و بینالمللی خواستهاند تا با اجرای برنامههای حمایتی فوری، مانع از گسترش بیشتر پدیده کودکان کار در این ولایت شوند.