خبرگزاری دید: رهبران جهان در نشستی در ابوظبی تعهد کردند نزدیک به دو میلیارد دالر برای ریشهکنی فلج اطفال اختصاص دهند؛ اقدامی حیاتی که میتواند از ۳۷۰ میلیون کودک در برابر ویروس پولیو محافظت کند.

این در حالی است که برنامه جهانی ریشهکنی فلج اطفال با کمبود شدید بودجه روبهرو است و افغانستان و پاکستان همچنان کانون اصلی شیوع این بیماری بهشمار میروند.
رهبران جهان روز دوشنبه در نشستی بینالمللی در ابوظبی اعلام کردند که ۱.۹ میلیارد دالر برای ریشهکنی فلج اطفال اختصاص میدهند؛ تعهدی که به گفته سازمانهای بهداشتی، دستکم ۳۷۰ میلیون کودک را در برابر این بیماری محافظت خواهد کرد. افغانستان و پاکستان همچنان دو کشوریاند که بیشترین موارد ابتلا به ویروس پولیو در آنها ثبت شده است و ویروس در آن بومی باقی مانده است.
این تعهد مالی در شرایطی مطرح شده که «ابتکار جهانی ریشهکنی فلج اطفال» با کمبود ۱.۷ میلیارد دالری تا سال ۲۰۲۹ روبهرو است؛ کمبودی که عمدتاً ناشی از کاهش کمکهای خارجی از سوی کشورهای بزرگ کمککننده است. ایالات متحده که در حال خروج از سازمان جهانی بهداشت است، در صدر کشورهایی قرار دارد که سهم خود را در این برنامه کاهش دادهاند. آلمان و بریتانیا نیز بخشی از تعهدات مالی خود را کم کردهاند.
بر اساس آمار سال ۲۰۲۵، مجموعاً ۳۶ مورد تأییدشده ابتلا به فلج اطفال در افغانستان و پاکستان ثبت شده است؛ مواردی که نشان میدهد زنجیره انتقال ویروس در برخی مناطق همچنان فعال است. شرکای برنامه جهانی ریشهکنی فلج اطفال اعلام کردهاند که تمرکز بیشتری بر نظارت و واکسیناسیون در مناطق پرخطر خواهند داشت.
تدروس گیبریسوس، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی، در این نشست گفت که تعهدات مالی تازه برای «پوششدهی همه کودکان و توقف همه گونههای در گردش ویروس» حیاتی است.
نشست ابوظبی با میزبانی «بنیاد محمد بن زاید برای بشردوستی» در حاشیه «هفته مالی ابوظبی» برگزار شد و توانست کمبود بودجه برنامه ریشهکنی فلج اطفال در دوره ۲۰۲۲–۲۰۲۹ را به ۴۴۰ میلیون دالر کاهش دهد.
در میان کمککنندگان، «بنیاد گیتس» با تعهد ۱.۲ میلیارد دالری و «روتاری اینترنشنال» با ۴۵۰ میلیون دالر نقش برجستهای داشتهاند. کشورهای مختلف و نهادهای بشردوستانه نیز مبالغ قابل توجهی برای تکمیل این بودجه اعلام کردند.
در حالی که تلاشهای جهانی برای حذف کامل فلج اطفال به مراحل پایانی نزدیک شده، ادامه انتقال ویروس در افغانستان و پاکستان و نیز کاهش تعهدات مالی بینالمللی، تهدیدی جدی برای این هدف تاریخی به شمار میرود.