خبرگزاری دید: روزنامه پاکستانی دان با استناد به تازهترین گزارش شورای امنیت سازمان ملل متحد نوشته که حضور تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) شکافهای درونی حکومت طالبان را تشدید کرده و این گروه به عاملی پرهزینه برای کابل بدل شده است.

روزنامه پاکستانی دان در گزارشی به نقل از ارزیابی تازه شورای امنیت سازمان ملل متحد نوشته است که حضور تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) به یکی از چالشهای جدی و پرهزینه برای حکومت طالبان تبدیل شده و شکافهای درونی این گروه را آشکارتر کرده است.
بر اساس این گزارش، در حالی که حکومت طالبان همچنان ادعا میکند از خاک افغانستان برای حملات فرامرزی استفاده نمیشود، نهادهای بینالمللی این ادعا را غیرقابل باور دانسته و کشورهای همسایه بهطور فزایندهای افغانستان را منبع ناامنی منطقهای تلقی میکنند.
گزارش سازمان ملل تأکید دارد که در درون طالبان دیدگاههای متفاوتی نسبت به تیتیپی وجود دارد و برخی رهبران حکومت طالبان اکنون این گروه را «باری اضافی» میدانند که بدون توجیه مشخص، روابط کابل و اسلامآباد را بهشدت تخریب کرده است.
بهگزارش دان، پیوندهای تاریخی حکومت طالبان با تیتیپی و نبود اجماع داخلی، امکان اقدام قاطع علیه این گروه را محدود کرده است.
ناظران سازمان ملل هشدار دادهاند که حتی در صورت تمایل سیاسی، حکومت طالبان ممکن است توان عملیاتی لازم برای مهار کامل تیتیپی را نداشته باشد.
این گزارش افزوده که پیامدهای حضور تیتیپی تنها به حوزه امنیتی محدود نمیشود.
بستهشدن مکرر گذرگاههای مرزی با پاکستان، که اغلب در واکنش به حملات این گروه رخ میدهد، روزانه حدود یک میلیون دالر به اقتصاد افغانستان زیان وارد کرده و تجارت و معیشت مردم را تحت تأثیر قرار داده است.
بر اساس ارزیابی سازمان ملل، تیتیپی در سال ۲۰۲۵ بیش از ۶۰۰ حمله در پاکستان انجام داده که بسیاری از آنها پیچیده و شامل حملات انتحاری و موترهای بمبگذاریشده بوده است.
همچنین گزارش شده است که شمار قابل توجهی از عاملان حملات انتحاری تابعیت افغان داشتهاند.
در بخش دیگری از گزارش آمده است که شمار جنگجویان تیتیپی در افغانستان حدود شش هزار نفر برآورد میشود که عمدتاً در ولایتهای خوست، کنر، ننگرهار، پکتیکا و پکتیا مستقر هستند.
بهگفته منابع سازمان ملل، رهبر این گروه، نورولی محسود، در کابل حضور دارد و یک کشور عضو سازمان ملل مدعی شده است که خانواده او ماهانه سه میلیون افغانی از طالبان دریافت میکنند.
دان در جمعبندی گزارش خود نوشته که تیتیپی برای حکومت طالبان به یک بار سنگین سیاسی، امنیتی و اقتصادی تبدیل شده است؛ باری که نهتنها روابط کابل و اسلامآباد را به نقطه بحران رسانده، بلکه فشارهای منطقهای و بینالمللی بر طالبان را نیز افزایش داده است.