آخرین اخباراسلایدشوافغانستانتحلیلترجمهجهانحقوق بشرمنطقه

آیا آتش‌بس در غزه می‌تواند کارساز باشد؟

ترجمه و تلخیص: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید

خبرگزاری دید: به نظر می‌رسد استعفای هفته گذشته بنی گنتز، رهبر حزب میانه‌رو از کابینه اضطراری اسراییل، اختناق جناح راست را بر رژیم اسراییل تقویت کرده است. وزیر سابق با نخست‌وزیر اختلافت جدی بر سر توافق آتش‌بس مطرح کرد. خروج او می‌تواند نتانیاهو را به احزاب افراطی راست نزدیک‌تر کند و پذیرش مفاد قطع‌نامه سازمان ملل را برای او دشوارتر کند. گروه‌های راست افراطی تهدید کرده‌اند که در صورت موافقت نخست‌وزیر با آتش‌بس، حکومت را منحل خواهند کرد.

آیا آتش‌بس در غزه می‌تواند کارساز باشد؟

با گذشت ۹ ماه از نسل‌کشی اسراییل در غزه، شورای امنیت سازمان ملل سرانجام طرح آتش‌بسی را تأیید کرد که وعده پایان دادن به خصومت‌ها در اراضی اشغالی را می‌دهد.
طرح سه مرحله‌ای تحت حمایت امریکا، که با اکثریت قاطع و تنها با یک رای ممتنع ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان ملل (UNSC) تصویب شد، خواستار آتش‌بس فوری و “اجرای کامل شرایط قطع‌نامه از جانب‌ همه طرف‌ها شده است”.
از زمانی که حمله اسراییل به غزه آغاز شد، شورای امنیت سازمان ملل در مورد چگونگی پایان بخشیدن جنگ در بن‌بست قرار داشت. این اولین بار است که شورای امنیت سازمان ملل آتش‌بس فوری را در نوار غزه تصویب می‌کند؛ مکانی که در اثر حملات هوایی و زمینی بی‌‌وقفه اسراییل کاملا نابود شده است.
سازمان ملل پیش از این قطع‌نامه‌ای را تصویب کرده بود که خواستار آتش‌بس بشردوستانه در ماه رمضان بود. اما اسراییل از توقف جنگ امتناع کرد. جالب اینجاست که ایالات متحده پیشنهادهای قبلی آتش‌بس در شورای امنیت را وتو کرده بود. دولت بایدن در این نسل‌کشی تمام قد در کنار اسراییل ایستاد.
اگرچه این قطع‌نامه ممکن خیلی دیر تصویب شده باشد – پس از مرگ بیش از ۳۸ هزار نفر که بیشتر آن‌ها زن و کودک بودند، و تخریب ۸۰ درصد از ساختمان‌های غزه – اما امیدی برای پایان دادن به نسل‌کشی در حال وقوع است.
با وجود برخی ابهامات، این قطع‌نامه به عنوان گامی رو به جلو به سوی آتش‌بس دایمی در غزه تلقی می‌شود. این طرح بسیار مثبت به نظر می‌رسد، اما چالش واقعی این است که چگونه می‌توان آن را عملی کرد.
این قطع‌نامه پس از حدود یک هفته مذاکرات سخت شورای امنیت سازمان ملل نهایی شد. به‌رغم ملاحظات شدید در مورد زبان متن، که به شدت به جانب اسراییل متمایل به نظر می‌رسد، اما همه اعضای شورای امنیت، به جز روسیه که رای ممتنع داد، به آن رای مثبت دادند. مسکو اصلاحیه‌ای را در قطع‌نامه پیشنهاد کرد که خواستار آتش‌بس دایمی است. با این حال، این قطع‌نامه در سه مرحله اجرا خواهد شد.
اما اکنون مسئولیت اجرای کامل این طرح بر عهده امریکا و سایر قدرت‌های جهانی است.
پرسش اساسی این است که آیا اسراییل با طرح آتش‌بس سه مرحله‌ای موافقت می‌کند یا خیر. در حالی که حماس از قطع‌نامه شورای امنیت سازمان ملل استقبال کرده و خواستار آتش‌بس دایمی شده است، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسراییل تاکید کرده است که هر گونه صحبت در مورد آتش‌بس دایمی قبل از نابودی توانایی‌های نظامی و حکومتی حماس، قابل شروع نخواهد بود.
این پیشنهاد از سوی برخی اعضای رژیم نتانیاهو رد شد و بسیار بعید است که رژیم صهیونیستی با اجرای تمامی شروط موافقت کند. نماینده اسراییل در سازمان ملل گفت که اهداف این کشور در جنگ تغییر نکرده است.
واضح است که اسراییل با آتش‌بس فوری موافقت نخواهد کرد. نتانیاهو گفته است که اسراییل تا زمانی که قدرت حکومتی و نظامی حماس را از بین نبرد، مبارزه خواهد کرد. همچنین هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که دولت راست‌گرای اسراییل مایل به پذیرش بیشتر مفاد طرح سه مرحله‌ای صلح باشد.
به نظر می‌رسد استعفای هفته گذشته بنی گنتز، رهبر حزب میانه‌رو از کابینه اضطراری اسراییل، اختناق جناح راست را بر رژیم اسراییل تقویت کرده است. وزیر سابق با نخست‌وزیر اختلافت جدی بر سر توافق آتش‌بس مطرح کرد. خروج او می‌تواند نتانیاهو را به احزاب افراطی راست نزدیک‌تر کند و پذیرش مفاد قطع‌نامه سازمان ملل را برای او دشوارتر کند. گروه‌های راست افراطی تهدید کرده‌اند که در صورت موافقت نخست‌وزیر با آتش‌بس، حکومت را منحل خواهند کرد.
در همین حال، اسراییل در چند هفته گذشته بمباران و حملات زمینی خود را در جنوب و مرکز غزه تشدید کرده است و فشارهای بین‌المللی را برای توقف تجاوز که ده‌ها هزار نفر را در غزه کشته است، نادیده می‌گیرد. دادگاه بین‌المللی عدالت به دنبال صدور حکم بازداشت نتانیاهو به اتهام جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت است.
آشکار است که اسراییل با امتناع خود از پایان دادن به جنگ، به شدت در جامعه بین‌المللی منزوی شده است.
قطع‌نامه سازمان ملل راه برون‌رفت از جنگ را فراهم می‌کند اما به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی هنوز هم تمایلی به عقب‌نشینی ندارد. باید دید نزدیک‌ترین متحدش چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد.

نویسنده: زاهد حسین
منبع: داون – Dawn

Related Articles

Back to top button