آیا سیاست‌های امریکا در قبال افغانستان کارآمد است؟
در پی اوج گرفتن تنش‌های سیاسی و امنیتی در کشور و به خیابان ریختن مردم در اعتراض به وضعیت موجوده از یک‌سو و شکل‌گیری «ائتلاف نجات» از سوی دیگر، گروهی از سناتوران امریکایی به ریاست «جان مکین» به کابل آمده‌اند تا وضعیت را به سود تیم ارگ مدیریت کنند.
اما پرسشی که در ذهن مردم شکل گرفته و آن‌ها را در سردرگمی قرار می‌دهد این است که امریکا در پی تعامل و احیای کدام حکومت در افغانستان است و سناتوران امریکایی پیام تعهد امریکا مبنی بر ادامه داشتن همکاری‌های ایالات متحده را برای کدام حكومت آورده‌اند.
امریکا کشوری که مدعی داشتن بزرگ‌ترین دموکراسی در جهان است و همیشه تاکید کرده است که با حکومت‌های فاسد و دیکتاتور تعامل نخواهد کرد.
حالا که سناتوران امریکایی پیام کاخ سفید را مبنی بر ادامه همکاری‌های درازمدت ایالات متحده به حکومت وحدت ملی ابلاغ کرده‌اند، دیده شود كه رهبران حكومت وحدت ملي با کدام معیارِ مد‌نظر واشنگتن برابر است .
حکومت وحدت ملی از زمان تاسیس آن تاکنون هیچ‌گونه دستاوردی در عرصه‌های تحکیم پایه‌های دموکراسی، مبارزه با فساد اداری، نزدیک ساختن مردم با حکومت و سرکوب مخالفان مسلح نداشته است.
برعکس شماری از حلقات در درون ارگ متهم به انتقال جنگ از جنوب به شمال کشور، گسترش داعش به مرزهای کشورهای آسیای میانه و طرح‌ریزی حملات انفجاری سازمان‌یافته در نقاط مختلف کشور هستند.
در همین حکومت، کشت مواد مخدر از صفر درصد در شماری از ولایت‌های کشور در زمان حامد کرزی به اوج خود رسیده است. فساد در ارگان‌های امنیتی مردم را به خیابان‌ها کشانده و شلیک گلوله از جانب نیروهای امنیتی به سوی مردم، فاصله حکومت را بیش‌تر از پیش ساخته است.
حکومت وحدت ملی با سیاست‌های تکروانه نه جایی در نزد مردم دارد و نه هم در میان احزاب قدرتمند سیاسی، بلکه بیش‌تر به کف روی آب می‌ماند که از بیرون مقتدر به نظر می‌رسد ولی در روی آب شناور است و از خود وزنی ندارد.
امریکا باید بداند که هرحسابي كه تاکنون روی این حکومت باز کرده بیجا بوده و اگر تغییری در رویکرد کاخ سفید در مورد این نظام رونما نشود، اعتماد مردم افغانستان نسبت به صداقت امریکا با افغان‌ها از میان خواهد رفت.
امریکا می‌خواهد با حکومتی تعامل کند که پایگاه مردمی ندارد و هر دو رهبر آن در نزد مردم بی‌اعتبار هستند. پس باید ایالات متحده به جای تعامل و تقویت این حكومت روی آن فشار بیاورد که از سیاست‌های دیکتاتورمآبانه دست برداشته و تن به اصلاحات موثر و سازنده بدهد.
ظاهر شكوهمند- خبرگزاری دید
