مترجم: سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید منبع: واشنگتن اگزمینر
خبرگزاری دید: طا-لبان با استفاده از تجهیزات نظامی به ارزش ۷ میلیارد دالر که بایدن به طرز ناشیانهای پشت سر گذاشت، با مشت آهنین حکومت میکنند. با وجود انجام مذاکرات، ۱۷۵ شهروند ایالات متحده همچنان در اسارت هستند. زنان بار دیگر مجبور به پوشیدن بُرقع میشوند در حالی که از شکنجه و آزار و اذیت وحشتناک رنج میکشند. کودکان به همسری گرفته میشوند، قاچاق میشوند، تبدیل به سرباز میشوند و از اعضای بدنشان بهرهبرداری میشود.
روز پنجشنبه، رییس جمهور آمریکا جو بایدن سخنرانی سالانه خود را در مورد وضعیت ایالات متحده ایراد نمود که در آن با عصبانیت از دروغها و اتهامات بیشماری عبور کرد در حالی که همچنان ادعا میکرد که این کشور قویتر از همیشه است.
بایدن همچنین توسط مردی در بالکن مورد تمسخر قرار گرفت که بلافاصله بازداشت شد. آن مرد، پدر یکی از نیروهای نظامی بود که در بمبگذاری انتحاری داعش کشته شد؛ انتحاری که اگر بایدن در اگست ۲۰۲۱ چنین ناتوان از افغانستان خارج نمیشد، احتمالاً هرگز رخ نمیداد.
اعلام عجولانه بایدن در اپریل ۲۰۲۱ مبنی بر اینکه تمامی نیروهای امریکایی تا ۱۱ سپتمبر همان سال افغانستان را ترک خواهند کرد، متحدان افغانستانی مان را در وحشتی سردرگم فرو برد. مشاوران ارشد نظامی بایدن به او هشدار دادند که این امر عملاً این کشور را به طا-لبان واگذار خواهد کرد.
طا-لبان تهاجم خود را تشدید کردند (نیروهای امنیتی افغانستان) نتوانستند برای حفظ بیشتر تجهیزات شان به پیمانکاران امریکایی تکیه کنند. نیروهای افغانستان پستهای خود را رها کردند و یا مورد تاخت و تاز قرار گرفتند.
بایدن در این افتضاح در حال ظهور بیش از هرچیزی به سیاست داخلیاش اهمیت میداد. در ۲۳ جولای، بایدن با اشرف غنی، رییسجمهور افغانستان تماس گرفت و به او گفت که «به عقیده من، تصور در سراسر جهان و بخشهایی از افغانستان این است که اوضاع از نظر مبارزه با طا-لبان خوب پیش نمیرود» و از او خواست تا “تصویر متفاوتی ارایه دهد.” دو هفته قبل، بایدن به مردم اطمینان داده بود که “خیلی بعید” است طا-لبان بر افغانستان مسلط شوند.
در ۱۵ اگست، در حالی که روند تخلیه عجولانه هنوز هم جریان داشت، طا-لبان با سرنگونی دولت افغانستان و به دست گرفتن کابل پایتخت، عملاً افغانستان را تصرف کردند. دیده شد که متحدان هراسان افغانستانی به شدت به هواپیماهای در حال فرار چسبیده بودند. سپس، در ۲۶ اگست، یک بمبگذار انتحاری ۱۳ سرباز امریکایی و ۱۷۰ شهروند افغانستانی را منفجر کرد. در ۳۰ اگست، خروج فاجعهبار پایان یافت. صد و بیست و چهار هزار متحد افغانستانی مجبور به ترک خانههای خود شدند و هزاران شهروند ایالات متحده و بقیه مردم افغانستان با طالبان تنها گذاشته شدند.
اکنون زندگی در افغانستان چگونه است؟
خوب، طالبان با استفاده از تجهیزات نظامی به ارزش ۷ میلیارد دالر که بایدن به طرز ناشیانهای پشت سر گذاشت، با مشت آهنین حکومت میکنند. با وجود انجام مذاکرات، ۱۷۵ شهروند ایالات متحده همچنان در اسارت هستند. زنان بار دیگر مجبور به پوشیدن بُرقع میشوند در حالی که از شکنجه و آزار و اذیت وحشتناک رنج میکشند. کودکان به همسری گرفته میشوند، قاچاق میشوند، تبدیل به سرباز میشوند و از اعضای بدنشان بهرهبرداری میشود.
نویسنده: پارکر میلر