افغانستان؛ خطرات بلند بیکاری
مترجم: سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: سنگهایی که شریف از معدن حفاری میکند، شکسته شده و از دامنه شیبدار کوه بالا برده میشود، سپس تبدیل به مادهای آرد مانند میشوند. در سواحل رودخانه کوکچه، که مارپیچوار بین قلههای پوشیده از برف قرار دارد، مردان از سطلهای یک بار مصرف برای جمعآوری و پاشیدن آب روی انبوهی از پودر استفاده میکنند. سپس حین عبور از یک دریچه پر از مواد درونی ماشینآلات، الک میشود.
در وقفه کوتاه و با هیاهوی ماشینهایی که “همایون” و دهها مرد دیگر در دامنه کوهی در شمال شرق افغانستان به دنبال طلا میگردند، او با پاره کردن یک تکه نان خشک کپکزده، چای مینوشد.
در فیضآباد، شهری در آن نزدیکی، این مرد ۳۰ ساله به عنوان میکانیک کاری نیافت، بنابراین، به سایر مردان بیکار پیوست تا برای گذراندن زندگی چانس خود را در کوههای صخرهای ولایت بدخشان امتحان کنند.
با ختم وقفه کاری و بازگشت این مردان به محل کوچک حفاری معدن، همایون گفت: “پنج، شش نفر ما بیکار بودیم، به اینجا آمدیم تا ببینیم چیزی پیدا میکنیم یا نه.”
تلاشهای آنها برای حفر چهار تونل، حتی با وجود هزینه برای خرید سوخت، ابزار و نیروی کار، ثمره چندانی نداشته است.
همایون میگوید که سایر معادن در این منطقه خوب بودند، بنابراین آنها به حفاری ادامه دادند؛ وعده درآمدی بادآورده برای غلبه بر خطرات بدهی.
“قدیر خان”، معدنچی همکار، هشدار داد که ضرر میتواند سنگین تمام شود.
او گفت: “کسانی هستند که نتوانستند چیزی از این نوع تونلها پیدا کنند و بدهکار شدهاند.”
آنها دو تا سیصد هزار افغانی (تقریباً ۲ هزار و۸۰۰ تا ۴ هزار و ۲۰۰ دالر امریکایی) از دست دادهاند و کاری جز تلاش برای یافتن کار متفاوت، پول درآوردن و پرداخت بدهیهای شان ندارند.
“خان” با آنکه ۷۴ ساله است، روی انبوهی از سنگها خم شده تا آنها را به قطعات کوچکتر بشکند.
او گفت چارهای جز ادامه کار ندارد.
شریف، ۶۰ ساله، میگوید که قبلاً دامداری میکرد، اما از سال گذشته به کار در معدن مشغول بوده است. دو تا از پسرانش برای یافتن کار عازم ایران شدهاند.
او با گلایه از کمبود آب، گفت: “ما هنوز هم کشاورزی میکنیم، اما مانند گذشته نیست.” افغانستان با خشکسالی روبرو است.
سنگهایی که شریف از معدن حفاری میکند، شکسته شده و از دامنه شیبدار کوه بالا برده میشود، سپس تبدیل به مادهای آرد مانند میشوند. در سواحل رودخانه کوکچه، که مارپیچوار بین قلههای پوشیده از برف قرار دارد، مردان از سطلهای یک بار مصرف برای جمعآوری و پاشیدن آب روی انبوهی از پودر استفاده میکنند. سپس حین عبور از یک دریچه پر از مواد درونی ماشینآلات، الک میشود.
درآمد حاصل از اولین شستشو برای تامین مالی تجهیزات و نیروی کار و ادامه فعالیت معدن هزینه میشود. سود حاصل از شستشوی دوم و سوم بین کسانی که از این فعالیت حمایت مالی میکنند تقسیم میشود.
مرد جوانی با توقف چرخش آب دور یک ظرف کم عمق برای جدا کردن طلا از سنگ پودر شده، از جیب خود مقداری پلاستیک پیچیده شده دور یک فلز گرانبها به ارزش ۴ هزار افغانی بیرون آورد.
منبع: ایاف.پی – AFP