نویسنده: حفیظ الله رجبی
خبرگزاری دید: اظهارات تازه ضمیر کابلوف را باید تایید یک واقعیت در روابط امریکا و طا-لبان چه در ماراتون مذاکرات صلح دوحه و چه در دوران کنونی تسلط دوباره طا-لبان بر افغانستان دانست. امریکا همان طور که در مذاکرات صلح دوحه دولت اشرف غنی را به حاشیه راند و در نهایت آن را سقوط داد، اکنون نیز با طا-لبان صادق نیست و براساس مستندات و گزارشات برخی رسانه هم به میخ می زند و هم به نعل!
ضمیر کابلوف، نماینده ویژه پیشین روسیه برای افغانستان ومدیر کنونی بخش دوم آسیایی وزارت امور خارجه روسیه، در اظهارنظری تازه افزوده است امریکا تلاش می کند انتقام شکستش در افغانستان را از طالبان بگیرد.
کابلوف به خبرگزاری “ریانووستی” گفت ایالات متحده با ضربه زدن به طا-لبان قصد دارد ناکامی اش در افغانستان را جبران کند و در این راستا از روش های مختلف برای ناامن کردن افغانستان استفاده می کند.
امریکا برای اینکه طا-لبان را وادار به تمکین کند از طریق عوامل استخباراتی و نیابتی خود دا/عش و چندین گروه تروریستی مشابه دیگر را تمویل مالی می نماید.
این مقام عالی رتبه روسی تاکید کرد ایالات متحده هنوز شکستش در افغانستان را نپذیرفته و برای پنهان نمودن شرمساری فرارش از این کشور به دنبال انتقام از گروه حاکم کنونی در افغانستان می باشد.
اظهارات تازه ضمیر کابلوف را باید تایید یک واقعیت در روابط امریکا و طا-لبان چه در ماراتون مذاکرات صلح دوحه و چه در دوران کنونی تسلط دوباره طا-لبان بر افغانستان دانست. امریکا همان طور که در مذاکرات صلح دوحه دولت اشرف غنی را به حاشیه راند و در نهایت آن را سقوط داد، اکنون نیز با طا-لبان صادق نیست و براساس مستندات و گزارشات برخی رسانه هم به میخ می زند و هم به نعل!
از یک طرف طا-لبان را به نقض توافق نامه صلح دوحه متهم می کند و از سوی دیگر گروه های تروریستی از جمله دا/عش شاخه خراسان را علیه طالب تمویل و تجهیز می نماید. امریکا هم به طا-لبان پول می دهد و هم به دا/عش و این چیزی نیست جز افروختن آتش جنگ.
ایالات متحده با تمسک به این رویه دوگانه قصد دارد افکار عمومی افغانستانی ها و جهان را از کاوش و جست و جو در مورد ریشه های پیدایش و گسترش دا/عش شاخه خراسان و استفاده ابزاری از این گروه در آینده منحرف سازد و در چنین فضایی این مردم مظلوم افغانستان است که با هدف قرار گرفتن در حملات تروریستی دا/عش شاخه خراسان قربانی می دهند.
نکته طنز قضیه این است که سازمان ملل متحد نیز در گزارشات خود به گسترش فعالیت دا/عش شاخه خراسان در افغانستان اشاره می کند اما هیچگاه برای حل این معضل امنیتی کلان راه حلی روی دست نمی گیرد.
اگر بگوییم ایالات متحده امریکا فیلم نامه این سناریوی خطرناک را مدت ها قبل از شروع مذاکرات صلح با طا-لبان آماده کرده بود چیزی به گزاف نگفته ایم و زمانی که مبارزه با دا/عش و گروه های تروریستی را در قالب توافق نامه صلح به طا-لبان تحمیل کرد نیز کمتر کسی تصور می کرد امریکا به این پیمانه نسبت به تعهداتش بی ملاحظه و دو رو باشد.
در چنین شرایطی طا-لبان به عنوان گروه حاکم کنونی بر افغانستان می بایست به این درک برسند که توافق نامه صلح دوحه قرار نبود به این فرجام شوم برسد: امریکا در حقیقت با سپردن افغانستان به طا-لبان قصد داشته طا-لبان را در مقابل مردم افغانستان قرار داده به مرور زمان طا-لبان را بی آبرو بسازد واین طور نشان دهد که این گروه تنها برای جنگ آفریده شده و سیاست و اداره کشور از توان آنها خارج است. در چنین وضعیتی گروه حاکم باید با تیم سازی منطقه ای و اتکا به ظرفیت های داخلی و منطقه ای پاسخی شایسته و محکم به سیاست چرک آلود امریکا بدهد.
