تقابل هند و پاکستان خطری برای همبستگی جنوبآسیا
ترجمه و تلخیص: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: بیاعتمادی و دشمنی، بهویژه بین هند و پاکستان، تلاشها برای ادغام را به یک امید واهی تبدیل کرده است. بدتر از آن، در بنیادیترین سطح، مفهوم تعلق به جنوب آسیا کششی را که تا به حال داشته، دیگر از دست داده است. جنوب آسیاییها دیگر برای ارتباط و همبستگی به یکدیگر نگاه نمیکنند، بلکه بیشتر به خاورمیانه، آسیای جنوب شرقی یا غرب نگاه میکنند.
دههها، سیاستگذاران و محققان در غرب و جاهای دیگر آموزش دیدهاند تا کشورهای شبهقاره هند را بخشی از یک منطقه منسجم بدانند: جنوب آسیا.
این منطقه( جنوب آسیا) که حدود یک چهارم جمعیت جهان را در خود جای داده است از هشت کشور تشکیل شده است: افغانستان، بنگلادش، بوتان، هند، مالدیو، نِپال، پاکستان و سریلانکا. مردمان متنوع آن به صدها زبان مختلف صحبت میکنند و پیرو سنتهای مذهبی متعدد هستند، اما تاریخهای مشترکی دارند، از جمله تجربه استعمار بریتانیا، و ارتباطات فرهنگی مشترک، شامل عشق به ورزش کریکت و فیلمهای بالیوود، روابط قومیتی و شیوههای موسیقی و آشپزی.
در اواخر قرن بیستم، رهبران آسیای جنوبی به دنبال تعمیق پیوندها در درون منطقه بودند. آنها هدف والاتر ادغام، مطابق با روندی را تعقیب میکردند که در جنوب شرقی آسیا تحت نظارت انجمن کشورهای آسیای جنوب شرقی یا در اروپا زیر نظر اتحادیه اروپا دنبال میشد. آنها تصور میکردند که آسیای جنوبی نیز میتواند به یک بلوک منطقهای مهم در جیوپولیتیک جهانی تبدیل شود.
اما این اتفاق هرگز نیفتاد. در چهار دهه گذشته، جنوب آسیا موفق نشده انسجام امنیتی، اقتصادی یا سیاسی محسوسی به دست آورد.
بیاعتمادی و دشمنی، بهویژه بین هند و پاکستان، تلاشها برای ادغام را به یک امید واهی تبدیل کرده است. بدتر از آن، در بنیادیترین سطح، مفهوم تعلق به جنوب آسیا کششی را که تا به حال داشته، دیگر از دست داده است. جنوب آسیاییها دیگر برای ارتباط و همبستگی به یکدیگر نگاه نمیکنند، بلکه بیشتر به خاورمیانه، آسیای جنوب شرقی یا غرب نگاه میکنند.
بسیاری از جنوب آسیاییها (غیر از آن دهها میلیون نفری که در دیاسپورا در سراسر جهان زندگی میکنند) حتی فکر نمیکنند در درجه اول خود را آسیای جنوبی بدانند. اصطلاح امروزی هویت منطقهای منسجمی را نشان نمیدهد، بلکه صرفاً یک مرزبندی جغرافیایی دنیوی است که بیشتر توسط افراد خارج از منطقه استفاده میشود.
آرزوی اتحاد جنوب آسیا، نفسهای آخر را میکشد، با پیامدهای مهمی برای جیوپولیتیک در این شبهقاره که سیاستگذاران و تحلیلگران منطقه هنوز به طور کامل آن را درک نکردهاند.
با این همه، کشورهای جنوب آسیا ممکن است منطقه منسجمی را تشکیل ندهند، اما در شکل دادن به توازن قدرت آسیای گستردهتر در سالهای آینده نقش مهمی خواهند داشت.
نویسنده: هپیمون جیکوب
مترجم: فارین افیرز