جامانده در قبرستان امپراتوریها
مترجم: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: دولت امریکا باید به عقبماندگیهای عظیم درخواستها و گزارشهای متعدد در مورد عکس العمل طالبان علیه متحدان افغانستانی نگاهی میانداخت و متوجه میشد که برنامه ویزا برای تسکین دادن مردم، آنها را در معرض خطر قرار میدهد. بسیاری از آسیبهای وارد شده به این مردم، هرگز قابل جبران نیست.
رییس جمهور جو بایدن در جولای ۲۰۲۱ در حالی که آماده پایان دادن به جنگ ۲۰ ساله امریکا در افغانستان بود، استدلال کرد: «هیچ شرایطی وجود نخواهد داشت که مردم را از پشت بام سفارت ایالات متحده در افغانستان بلند کنند.» او ادعا کرد که “بسیار بعید” است طالبان “بر همه چیز غلبه کنند و کنترل کل کشور را در اختیار بگیرند.”
درست یک ماه بعد ثابت شد که بایدن اشتباه کرده است. در ماه اگست، طالبان افغانستان را به تصرف خود درآوردند.
ناامیدی کابل پایتخت را فرا گرفت. افغانستانیهایی که قصد فرار از حکومت قریبالوقوع را داشتند، به بدنه هواپیمای نظامی ایالات متحده که از میدانهوایی بینالمللی حامد کرزی خارج میشد، چسبیدند و تعدادی از آنها سقوط کرده و جان باختند. بیرون دروازه میدانهوایی، تعداد زیادی مرد، زن و کودک به امید عبور امن در گل و لای و گرمای تابستان دورهم جمع شده بودند. بیش از ۱۶۰ نفر از آنها – به همراه ۱۳ سرباز امریکایی – در بمبگذاری انتحاری که توسط یکی از گروههای وابسته به داعش انجام شد – جان دادند.
افغانستان «قبرستان امپراتوریها» نامیده میشود؛ اشارهای به قدرتهای بزرگ است که تلاش کردهاند و نتوانستهاند این کشور را تحت کنترل درآورند. در نهایت، ایالات متحده نیز به این فهرست پیوست. اما قبل از آن، در حالی که امریکا تلاش میکرد از این سرنوشت اجتناب کند، به شبکه وسیعی از کمککنندگان افغانستانی برای کمک گرفتن در مناطق ناشناخته، متکی بود.
کمیته بینالمللی نجات تخمین میزند که در طول دو دهه جنگ، حدود ۲۶۳ هزار غیرنظامی افغانستان به نحوی به ماموریت ایالات متحده کمک کردند. افغانستانیهایی که به ارتشهای غرب خدمت میکردند، خطر خشم طالبان را به جان خریدند.
بر اساس گزارش یک سازمان غیرانتفاعی در مورد متحدان افغانستانی، “بیش از ۳۰۰ مترجم یا خانواده آنها به دلیل خدمت به ایالات متحده در افغانستان کشته شدند.” اما این فقط یک عدد اندک است. این چیزی است که این سازمان توانسته پیدا کند. در سال ۲۰۲۲، بررسی دیگری خبر از ۲۴۲ قتل تلافیجویانه دیگر داد.
این در حالی است که در طول فرآیند ۱۴ مرحلهای فشرده تقاضا برای پناهندگی، افغانستانیها باید سوابق و زمان خدمت خود را به ایالات متحده به تفصیل شرح دهند، یک توصیهنامه از یک سرپرست امریکایی تهیه کنند، و تهدیداتی را که در نتیجه استخدام دریافت کردهاند، شرح دهند. آنها همچنین باید در یک مصاحبه حضوری در سفارت شرکت کنند، چن در حال حاضر خدمات کنسولی ایالات متحده در افغانستان وجود ندارد، این به معنای حضور یافتن در سفارت امریکا در پاکستان یا یک کشور ثالث دیگر است تا تحت معاینات امنیتی و پزشکی قرار گیرند.
مدافعان حقوق آنها به خطرات لوجستیکی و مالی بزرگی اشاره میکنند که متقاضیان باید برای برآوردن این الزامات متعهد شوند، روندی که ممکن شامل سفر در قلمرو ناامن و جلب توجه ناخواسته طالبان باشد.
کانگرس دستور میدهد که درخواستهای اسآیوی ظرف ۹ ماه داوری شوند، اما زمان پردازش معمولاً این چارچوب زمانی را نقض میکند. بر اساس گزارش موسسه روابط بینالملل و عمومی واتسون دانشگاه براون، از سال ۲۰۲۱ به این طرف، فردی که برای ویزای ویژه درخواست میکند، باید در این فرآیند سه تا شش سال انتظار بکشد. تا ماه می ۲۰۲۱، ۱۸ هزار درخواست اسآیوی معلق بود، بدون احتساب اعضای خانواده. (طبق گزارش ماه اکتوبر ۲۰۲۳ وزارت امور خارجه امریکا، بیش از ۱۳۵ هزار متقاضی فقط در مراحل اولیه این فرآیند هستند.)
این در حالی است که هزاران تن از متحدان افغانستانی و اعضای خانوادهشان قبل از تسلط طالبان آشکارا اعلام کردند که میخواهند این کشور را ترک کنند. اما دولت امریکا برای مقابله با طوفان آینده آمادگی درستی نگرفت. در طول عملیات تخلیه هوایی ۲۰۲۱، ایالات متحده حدود ۷۶ هزار افغانستانی را جابجا کرد که بسیاری از آنها هرگز در هیچ مأموریتی مربوط به امریکا خدمت نکرده بودند. گزارش فبروری ۲۰۲۲ توسط انجمن متحدان زمان جنگ (AWA) تخمین میزند که ۷۸ هزار نفر از ۸۱ هزار متقاضی اسآیوی تا زمان تسلط طالبان – ۹۶ درصد – در افغانستان جا ماندهاند.
تا بهار ۲۰۲۴، احتمالاً کمتر از ۷ هزار ویزا در دسترس بود، در حالی که هنوز بیش از ۱۳۰ هزار متقاضی بای مانده بود. بدون اقدام، به نظر میرسد که ویزاها تا اگست یا سپتمبر ۲۰۲۴ تمام شود.
این امر بدیهی است و بر تلاش برای جابجایی افغانستانیها خارج از این کشور نیز تأثیر میگذارد. اما بر افغانستانیهایی که قبلاً به ایالات متحده رسیدهاند نیز تأثیر خواهد گذاشت. هزاران افغانستانی که در اگست ۲۰۲۱ به ایالات متحده آورده شدند، با وضعیت موقت به نام آزادی مشروط به اینجا آمدند، که به افراد خاصی اجازه میدهد بدون ویزا به دلایل انسانی در این کشور بمانند.
نویسنده: فیونا هریگان