در نبود اراده سیاسی، اسکات میلر هم راه نیکلسون را خواهد رفت

رفت و آمد فرماندهان جدید تاثیری روی سرنوشت جنگ نخواهد داشت و بهتر است که امریکایی‏ها استراتژی خود را در این ماموریت عوض کنند تا فرماندهان. فرماندهانی که می‌روند و می‌‏آیند تمامی شان مامور‏ند.

در دو روز گذشته پیوسته رسانه‏های داخلی و بین‏المللی در مورد رفتن جنرال جان نیکلسون و آمدن اسکات میلر تبصره می‏‌کنند.
اخیراً نیکلسون رفت و اسکات میلر به عنوان فرمانده ماموریت حمایت قاطع و امریکایی در افغانستان از سوی امریکا مقرر شد.
جنرال جان نیکلسون در مدتی که فرمانده عمومی نیرو‏های ناتو و امریکا در ماموریت افغانستان خدمت کرد، خوش‏بین بود و همواره در صحبت‏هایش تاکید می‏کرد که طالبان و گروه داعش ممکن نیست که در میدان نبرد پیروز شوند و از سوی دیگر، آن ها را به صلح دعوت می‏کرد.
نیکلسون باری گفته بود که طالبان ظرف دو سال آینده در مناطقی که حضور دارند، از آنجا اخراج خواهند شد.
اسکات میلر هم در مورد جنگ افغانستان دیدگاه شبیه جنرال جان نیکلسون دارد. اسکات میلر فرمانده جدید ماموریت حمایت قاطع در روزی که رسماً به کار‏ش آغاز کرد خطاب به مخالفان مسلح دولت گفت که در میدان نبرد پیروز نمی‏شوید و بهتر است به گفت‏وگو ومصالحه روی بیاورید.
پس از هفده سال اکنون امریکا در ماموریت‏اش که قرار بود طالبان را نابود کند و قصه جنگ افغانستان را پایان بخشد، ناکام مانده است.
به باور نویسنده، ناکامی شاخ و دم ندارد. طالبان با گذشت هر روز بر مناطق بیشتری مسلط می‏شود و با حمله بالای شهر‏ها و ولسوالی‏ها می‏گویند که در میدان نبرد دست بالا نسبت به حکومت افغانستان و ایالات متحده امریکا دارند.
اخیراً حاجی محمد محقق، معاون دوم ریاست اجرایی کشور در یک گفت‏وگوی رسانه‏ای گفته است که طالبان بر بیشتر از ۵۰ درصد خاک افغانستان کنترول دارند.
جاوید کوهستانی از آگاهان استخباراتی و سیاسی چندی پیش به خبرگزاری دید، گفته بود طالبان به این دلیل داخل مذاکره با حکومت افغانستان نمی‏شود که این گروه موقف خود را برتر از کابل می‏داند.
در دو سال گذشته، حکومت افغانستان به رهبری محمد اشرف غنی با پیشنهادات بی سابقه به گروه طالبان سعی کرده است با این گروه داخل گفت‏وگو شود، اما مخالفان مسلح دولت پاسخ منفی داده است.
با این وجود، به نظر می رسد که در مورد فرمانده جدید ماموریت حمایت قاطع نمی‏توان زیاد خوش‏بین بود. زیرا تا زمانی که استراتژی واشنگتن در این جنگ تغییر نکند، چیزی عوض نخواهد شد و بدون شک آقای اسکات میلر هم راه جنرال جان نیکلسون را خواهد رفت.
راهبرد تازه امریکا برای افغانستان و جنوب آسیا هم چیز روشنی در مورد جنگ افغانستان ندارد. انتظار می‏رفت که در این استراتژی فشار بالای پاکستان به عنوان حامی طالبان وارد شود که نشد. هر چند به تازه‏گی کاخ سفید کمک ۳۰۰ میلیون دالری خود را به ارتش اسلام‏آباد لغو کرده است ولی با این گونه فشار‏ها ارتش پاکستان سیاست‏اش را در ارتباط به جنگ افغانستان تغییر نخواهد داد.
به باور برخی از آگاهان سیاسی، پاکستان در حمایت از طالبان بهای بیشتری دریافت می‌‏کنند.
خیلی وقت است که جنگ و مصالحه با طالبان عنصر محوری استراتژی امریکا در افغانستان است. در این دو سال اخیر تجربه از جنگ افغانستان نشان داده است که استراتژی کارساز واقع نشده است و درعین حال، امریکا را در یک بُن‏بست استراتژیک قرار داده است. همزمان با طالبان گفت‏وگو و نبرد حاصل مطلوب نداشته است و جنگ را فراوان پیچیده کرده است.
رفت و آمد فرماندهان جدید تاثیری روی سرنوشت جنگ نخواهد داشت و بهتر است که امریکایی‏ها استراتژی خود را در این ماموریت عوض کنند تا فرماندهان. فرماندهانی که می روند و می‏آیند تمامی شان مامور‏ند.
از جانب دیگر در یک سال اخیر حکومت افغانستان در مورد صلح و مذاکره با طالبان دیدگاه یک دست نداشته است. نمایندگان طالبان در دفتر قطر با امریکایی‏ها وارد مذاکره شد و کابل هیچ گونه واکنشی در این مورد نداشت.
هر چند که زیاد تاکید می‏شود که مالک روند مذاکره با طالبان بایستی کابل باشد، اما به نظر می‏رسد کابل حتی در حوزه برقراری دیالوگ با مخالفان مسلح صلاحیت کافی ندارد. روی همین علت هم تاکنون کابل را جدی حساب نکرده است.
در قسمت نشست صلح مسکو نیز روشن شد که حکومت افغانستان سیاست یک پارچه ندارد. زمان برگزاری نشست مسکو به تعویق افتاد. پس از استعفای محمد حنیف اتمر از کرسی شورای امنیت ملی کشور اطلاعاتی به رسانه‏ها درز کرد که آقای اتمر تلاش داشته است که حکومت افغانستان در نشست مسکو شرکت کند.
جنگ و صلح امریکا و حکومت افغانستان در برابر طالبان سبب شده است تا این گروه موقف خود را برتر بداند.
جلال فرامرز- خبرگزاری دید