شکست اخلاقی؛ چرا همکاران افغانستانی آمریکا، فراموش شدند؟
خبرگزاری دید: با ادامه تأخیر کمکهای امریکا، افغانستانیها به راههای خطرناک برای ورود به این کشور متوسل خواهند شد. تعداد زیاد آنها که در مرزهای جنوبی امریکا به دنبال پناهگاهی هستند، نشاندهنده ناامیدی آنهاست. این امر همچنین وعده خلافی و دلیلی بر شکست اخلاقی ایالات متحده است.
در میان بسیاری از مهاجرانی که در مرز ایالات متحده و مکسیکو حضور دارند، افغانستانیهایی هستند که هنوز امیدوارند امریکا به وعدههای خود عمل میکند.
اگرچه ایالات متحده و متحدانش حدود ۸۰ هزار افغانستانی را قبل از سقوط کابل تخلیه کردند، اما هزاران نفر دیگر جا ماندند. بر اساس گزارش خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده، حدود ۱۹ هزار افغانستانی بین ۲۰۲۱ تا اکتوبر ۲۰۲۳ به امریکا درخواست پناهندگی داده اند.
بسیاری از آنها به کمپهای پناهندگان در پاکستان یا ایران گریختند، جایی که با تهدید اخراج روبرو اند.
دامنه این بحران نامشخص است، زیرا ایالات متحده در مورد تعداد افغانستانیهایی که از مرز جنوبی این کشور عبور میکنند، آماری ندارد. اما سازمانهای حامی افغانستانیها و گروههای حامی مهاجر تخمین میزنند که از اگست ۲۰۲۱ تا کنون ۱۵ هزار افغانستانی از این مرز عبور کردهاند.
سه ماه قبل از تکمیل روند خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، دیوید هلوی، دستیار موقت وزیر دفاع امریکا به کمیته نیروهای مسلح سنا گفت: ما موظف هستیم به کسانی که در ۲۰ سال گذشته از حضور و کار ما در افغانستان به ما کمک کردهاند کمک کنیم.
اما برای صدها هزار افغانستانی که با ایالات متحده کار میکردند یا در کنار ایالات متحده میجنگیدند، هنوز کمکی نشده است. آنها در افغانستان تحت کنترول طا-لبان گرفتار شده اند، یا در کمپهای پناهندگان در پاکستان یا ایران یا به عنوان پناهنده در خاورمیانه، اروپا و امریکای لاتین سرگردان هستند یا با زندگی نامشخص در یکی از ایالتهای امریکا دچار هستند که نمیتوانند به طور قانونی کار کنند، برای آینده خود برنامهریزی یا خانوادههای خود را از افغانستان نجات دهند.
در همین حال، گروههای امدادی تخمین میزنند که حداقل ۱۵۰ هزار افغانستانی دیگر میتوانند واجد شرایط پناهندگی در ایالات متحده باشند زیرا با مجازات طا-لبان مواجه میشوند. این تعداد شامل خانوادههای آنها نمیشود. آنها نیز در ترس از انتقام به سر میبرند.
یک مقام ارشد سازمان ملل در مارچ ۲۰۲۳ گزارش داد که افغانستان “سرکوبگرترین کشور جهان برای حقوق زنان است” و به “دستگیریهای خودسرانه، کشتار و شکنجه مقامات دولتی سابق و نیروهای امنیتی” اشاره کرد.
بیش از ۱۸ هزار و ۲۰۰ افغانستانی که در حال حاضر در ایالات متحده از آزادی مشروط برخوردار اند، هیچ تضمین قانونی برای اقامت دایم ندارند که ممکن توسط رییس جمهور بعدی رد شوند.
با این همه، یک چیز واضح به نظر میرسد: با ادامه تأخیر کمکهای امریکا، افغانستانیها به راههای خطرناک برای ورود به این کشور متوسل خواهند شد. تعداد زیاد آنها که در مرزهای جنوبی امریکا به دنبال پناهگاهی هستند، نشاندهنده ناامیدی آنهاست. این امر همچنین وعده خلافی و دلیلی بر شکست اخلاقی ایالات متحده است.
نویسنده: آنجانا سنکر
منبع: بستون گلوب – Boston Globe