مذاکرات دوحه در غیاب حکومت و جریان‌های سیاسی جریان دارد
عدم حضور حکومت افغانستان در مذاکرات دوحه، نگرانی‌هایی درپی داشته است. یک باور این است که گویا امریکا و طالبان، در غیاب حکومت کابل باهم به یک توافق سیاسی می‌رسند.
ششمین دور از گفت‌وگوی‌های صلح میان نمایندگان ایالات متحده امریکا و نمایندگان گروه طالبان در قطر جریان دارد. این مذاکرات در حالی به ششمین دور رسیده است که حکومت افغانستان در این نشست‌ها غایب است.
عدم حضور حکومت افغانستان در مذاکرات دوحه، نگرانی‌هایی درپی داشته است. یک باور این است که گویا امریکا و طالبان، در غیاب حکومت کابل باهم به یک توافق سیاسی می‌رسند.
جنگ در جغرافیای افغانستان است و حتمی است که نمایندگان حکومت باید در این گفت‌وگوها حضور و از جزئیات این گفت‌وگو اطلاع داشته باشند.
از ماه سنبله سال گذشته که زلمی خلیلزاد به عنوان فرستاده ویژه وزارت خارجه امریکا برای صلح افغانستان معرفی شد و گفت‌وگوهای صلح آغاز شد، گروه طالبان به طور مشخص روی یک چیز تاکید کردند و آن این که نیروهای خارجی افغانستان را ترک کنند.
حتا پیش از آغاز این گفت‌وگوها، هرگاه حکومت این گروه را ترغیب به مذاکره می‌کرد، طالبان می‌گفتند که باید نیروهای خارجی کشور را ترک نمایند.
در مذاکرات قطر نیز که این گفت‌وگوها به دور ششم خود رسیده است، طالبان روی خروج نیروهای خارجی پا فشاری دارند. زلمی خلیلزاد اما می‌گوید تا زمانی که روی تمام موارد توافق صورت نگیرد، توافقی نهایی نخواهد شد.
به نظر می‌رسد که گروه طالبان برای خروج نیروهای خارجی از افغانستان مذاکره می‌کنند و می‌خواهند جانب امریکا این جدول را تدوین نماید. این گروه همچنان روی دوام جنگ اصرار دارد. طالبان پیشنهادات آتش‌بس را به مناسبت ماه رمضان رد کرد و آن را توجیه اعتقادی کرد. طالبان در واکنش به سران حکومت و زلمی خیلزاد گفتند که جنگ در این ماه برای شان فضیلت بیشتری به همراه خواهد داشت.
از موضع گیری‌های اخیر این گروه بر می‌آید که طالبان هنوز حاضر به پذیرفتن آتش‌بس سراسری نیستند. تلاش‌ها و باورهایی وجود داشت که طالبان در ماه رمضان دست از جنگ بردارد و به آتش‌بس تن دهد که این طور نشد.
با آن که زلمی خلیلزاد در تازه‌ترین مورد گفته که بحث خروج نیروهای خارجی مطرح نیست و امریکا برای یک افغانستان با ثبات تلاش می‌کند و ثبات در افغانستان هدف محوری آن‌ها است.
با اختلافاتی که در کابل وجود دارد بسیار بعید است که حکومت در گفت‌وگوهای قطر حضور یابد. از طرفی طالبان حاضر نیست که با حکومت داخل گفت‌وگو شود. تلاش‌های خلیلزاد هم ظاهراً نتیجه نداده است و طالبان از گفت‌وگو با حکومت امنتاع می‌کنند.
انتظار می‌رود که در نهایت اجماع صلح در افغانستان شکل بگیرد و با همین اجماع داخل پروسه صلح شوند.
در موجودیت همین اختلاف‌ها بود که نشست قطر لغو شد و طالبان گفت که مذاکره با حکومت در خط مشی این گروه نیست. حکومت و سیاستمداران بیرون از حکومت و نظام بایستی به یک اجماع واقعی برسند. جناح‌های سیاسی و ریاست جمهوری می‌گویند که قانون اساسی خط سرخ افغانستان است، وقتی این طور است کشیدگی میان حکومت و احزاب سیاسی توجیه نخواهد داشت.
با این وجود، انتظار می‌رود که نمایندگان حکومت و جریان‌های سیاسی در گفت‌وگوهای قطر حضور داشته باشند و به نمایندگی از افغانستان با طالبان و امریکا رای زنی نمایند.
