نشست جنوا؛ دولت ۳ طالبان ۰

شکوهمند- خبرگزاری دید
نشست جنوا برای کمک به افغانستان در چهار سال آینده برگزار شد. در ای نشست بیش از ۷۰ کشور و بیش از ۳۰ سازمان بین‌المللی اشتراک کرده بودند تا در مورد آینده کمک‌ها به افغانستان در چهار سال بعد با توجه به روند صلح، افزایش خشونت‌ها و مذاکرات میان‌افغانی تصمیم بگیرند.
پیش از برگزاری نشست، گروه طالبان در اعلامیه‌ای از جامه جهانی خواسته بودند که کمک‌های شان را به دولت نسپارند. اما ظاهراً تحلیل گروه طالبان از موقعیت خود و دولت اشتباه به در شد و خلاف میل این گروه سه امتیاز شیرین کنفرانس را دولت به خانه برد. در این میان طالبان که به عدم حمایت جامعه جهانی از موقف و مشروعیت دولت و اتکا به اعتماد به نفسی که در یکی دو سال اخیر به دست آورده بودند، حساب باز کرده و چنین سنجیده بود که با تاثیرگذار در کنفرانس‌های بین‌المللی، مشروعیت نظام را زیر سوال برده و کار دوحه را یک سره می‌سازد، ولی در نشست جنوا معکوس این تحلیل طالبان اتفاق افتاد و امتیازات به کابل رسید.

۱- دریافت تعهد برای کمک: جامعه جهانی متعهد شد که در چهار سال آینده مبلغی بیش از چهار میلیارد دالر به افغانستان کمک کند. کمکی با چنین حجی خلاف انتظار طالبان بود؛ زیرا این گروه می‌پنداشت که تنش‌های انتخاباتی و افزایش خشونت‌ها بر مشروعیت و صلاحیت نظام در جامعه جهانی تاثیر منفی گذاشته و به این راحتی امتیازی نصیب کابل نمی‌شود.
۲- تاکید بر آتش‌بس بی‌قید و شرط: جامعه جهانی یک صدا بر آتش‌بس بی‌قید و شرط تاکید کرده و خواستار توقف فوری خشونت‌ها شدند. باز هم طالبان یک امتیاز از دست دادند؛ چون آتش‌بس موقف دولت افغانستان است و گروه طالبان همواره آن را رد کرده بود. اکنون خواست جامعه جهانی نشان داد که موقف و موضع دولت مشروعیت داشته و این گروه طالبان است که باید انعطاف نشان بدهد.
۳- احیای امارت اسلامی، نه!: ناتو و اتحادیه اروپا هشدار دادند که هرگونه تلاش برای احیای امارت اسلامی به معنی قطع همکاری و کمک خواهد بود. معلوم است که روی سخن آنان با طالبان بود. این هم امتیازی دیگر برای جمهوریت. طالبان اگر بخواهند امارت اسلامی احیا شود، حمایت جامعه جهانی از دست می‌رود، در آن صورت نیز با خشم ملت مواجه شده و منفورتر از پیش خواهند شد.

این سه امتیاز شیرین بار دیگر نصیب اردوی جمهوریت شده و طالبان به صفر باید بسنده کنند. چنین امتیازاتی بدون شک در روند مذاکرات، امتیازگیری و امتیاز دهی در دوحه و همچنان اعتماد به نفس کاذبی که طالبان در چند وقت اخیر کسب کرده بودند، تاثیر شدید گذاشته و از دو حالت خارج نیست: یا امتیاز می‌دهند و از امارت خواهی می‌گذرند، یا این که به خشونت‌های شان افزوده و در پی تلافی بر می‌آیند، که به گمان نویسنده، گزینه دوم یحتمل تر است.