نشنل انترست: تعامل با طا-لبان به سود واشنگتن است
نشنل انترنست در ابتدای بررسی خود تعامل با طا-لبان را در راستای بهبود موقعیت امریکا عنوان کرده و می‌نویسد:« افغانستان همدل با ایالات متحده، چین را تشویق می‌کند تا برای تقویت امنیت مرزهای مشترک با افغانستان اقدامات نظامی انجام دهد. این اقدامات نظامی هرچند سبک باشد، اما یک برد ارزان و کم هزینه برای امریکا محسوب می‌شود، درواقع هر چه تعداد سربازان چینی که در مرز افغانستان مشغول هستند بیشتر شود، تعداد سربازان چینی که در تایوان هستند، کمتر می‌شود».
خبرگزاری دید: نشنل انترست نشریه امریکایی در مطلبی، تعامل امریکا را با طا-لبان به سود منافع ملی این کشور خوانده و تاکید کرده که تنها از این طریق واشنگتن می‌تواند با چین، روسیه و ایران رقابت کند.
نشریه نشنل انترنست در گزارش جدید خود نوشت که طا-لبان توانایی خود برای حکومتداری با ثبات بر افغانستان را ثابت کرده و از آنجایی که «هیچ جایگزینی برای طا-لبان وجود ندارد» و «هیچ اراده‌ای در ایالات متحده برای مداخله نظامی دیگری وجود ندارد»، به نظر می‌رسد همکاری با دولت موقت این گروه برای پیشبرد منافع امریکا آخرین راه‌حل است.
نشنل انترنست در ابتدای بررسی خود تعامل با طا-لبان را در راستای بهبود موقعیت امریکا عنوان کرده و می‌نویسد:« افغانستان همدل با ایالات متحده، چین را تشویق می‌کند تا برای تقویت امنیت مرزهای مشترک با افغانستان اقدامات نظامی انجام دهد. این اقدامات نظامی هرچند سبک باشد، اما یک برد ارزان و کم هزینه برای امریکا محسوب می‌شود، درواقع هر چه تعداد سربازان چینی که در مرز افغانستان مشغول هستند بیشتر شود، تعداد سربازان چینی که در تایوان هستند، کمتر می‌شود».
این در حالی است که اگر واشنگتن اجازه دهد نفوذ پکن بر افغانستان بیشتر شود، باعث می‌شود چین «به جای تمرکز بر امنیت مرزی در داخل، بر روی نمایش قدرت به بیرون» تمرکز کند.
این رسانه امریکایی در ادامه گزارش خود، هند را به عنوان شریک اصلی امریکا در مهار چین قلمداد کرده و افزود:« فشارهای پاکستان بر هند، مانعی برای واشنگتن است. پاکستان شریک نزدیک چین است و هر دوی آن ها روابط خصمانه با هند دارند، بنابراین روابط امریکا با طا-لبان به طور غیر مستقیم به اسلام‌آباد صدمه می‌زند و موقعیت دهلی نو را تقویت می‌کند».
به باور نویسندگان این گزارش، اگر واشنگتن بتواند روابط قوی با طا-لبان داشته باشد، پاکستان مجبور می‌شود نیروهای قابل توجهی را برای دفاع در مرزهای افغانستان مستقر کند، بدین‌گونه توانایی‌های کمتری برای به چالش کشیدن هند در شرق خود خواهد داشت. این یک پیروزی برای ایالات متحده خواهد بود، زیرا هندی‌ها نیروهای بیشتری برای مقابله با چین خواهند داشت.
این گزارش بیان می‌کند اکنون که ایالات متحده از آسیای مرکزی خارج شده است، کابل ترس چندانی از واشنگتن ندارد. طا-لبان کاملاً درک می‌کنند که برنامه‌ریزان امریکایی به طور عمده بر روی رقبای بزرگی مانند چین و روسیه متمرکز شده‌اند. در همین حال، کابل باید در همسایگی خود با ایران و پاکستان متخاصم، چین در حال ظهور و روسیه در کمین مبارزه کند. بنابراین، امریکای دور شریک منتخب این کشور ضعیف است که توسط تهدیدهای واقعی یا بالقوه احاطه شده است.
در این گزارش بر خلاف اطلاعات منتشر شده توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، آورده شده است:« هیچ تجدید حیاتی برای القاعده در رژیم طا-لبان رخ نداده است، بلکه طا-لبان تنها نیروی قابل توجهی هستند که در زمین حضور دارند و توانایی خود را در مهار تروریزم ثابت کرده‌اند. ساده‌ترین و کارآمدترین راه برای مبارزه با تروریزم در افغانستان همکاری با طا-لبان است. به عنوان مثال، در جولای ۲۰۲۰، قبل از سقوط حکومت غنی، سازمان ملل گزارش داد که القاعده بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ جنگجو در کشور دارد، اما در جون ۲۰۲۳، سازمان ملل متحد ارزیابی کرد که القاعده کمتر از ۴۰۰ جنگجو و ۶۰ مقام ارشد در افغانستان دارد».
نویسنده تاکید می‌کند که طا-لبان می‌تواند به مبارزه با قاچاق مواد مخدر نیز کمک کند. ممنوعیت کشت خشخاش توسط کابل احتمالاً اقتصاد آشفته افغانستان را بی‌ثبات خواهد کرد اما برقراری روابط عادی اقتصادی با کابل، طا-لبان را تشویق می‌کند که در این مسیر باقی بمانند.
این گزارش در پاسخ به کسانی که در مورد تعامل با طا-لبان با توجه به سابقه آن نگران هستند، آورده است:« تعامل با طا-لبان به معنای تائید آنها نیست، بلکه به معنای تعهد است. با تعامل با دولت طا-لبان، ایالات متحده می‌تواند اهرم اقتصادی و دیپلماتیکی را به دست آورد و در درازمدت نیز، تعامل با کابل حتی ممکن است به احترام به حقوق بشر و تقویت جامعه‌ای فراگیرتر در افغانستان تاکید کند. انزوا و تحریم‌ها فقط صداهای طرفدار غرب را به حاشیه می‌برند و عناصر افراطی را جسور می‌کنند. از سوی دیگر، تعامل به ایالات متحده این امکان را می‌دهد که با هزینه اندک به دستاوردهای منطقه‌ای و جهانی دست یابد».
گزارش، سه راهکار فوری در اختیار تصمیم‌گیرندگان ایالات متحده قرار می‌دهد که اولین آنها بازگرداندن میلیاردها دالر دارایی‌های مالی بلوکه شده است که به ثبات اقتصادی افغانستان در بلندمدت کمک می‌کند. هم‌چنین پایان دادن به تحریم‌ها را نیز بسیار مهم خوانده است، زیرا این تحریم‌ها کاری برای متزلزل کردن حاکمیت طا-لبان نکردند و فقط به مردم افغانستان آسیب رساندند.
دومین راهکار ارائه کمک‌های نظامی در مقیاس کوچک است که به طور قابل توجهی افغانستان را تقویت می‌کند. براساس گزارش، با اینکه ارتش طا-لبان مقادیر زیادی از تسلیحات ارائه شده توسط ایالات متحده را نگهداری می‌کند، و حتی گاهی اوقات از آنها در درگیری ها علیه ایران استفاده می‌کند اما هر چه زمان می‌گذرد و فرسودگی آنها بیشتر می‌شود، نگهداری این تجهیزات برای کابل سخت‌تر خواهد شد. بنابراین، واشنگتن باید به شرکت‌های دفاعی ایالات متحده اجازه دهد تا تسلیحات امریکایی را در آنجا نگه دارند و در صورت لزوم، تسلیحات جدید ارائه کنند.
گزارش افزوده است که تشویق افغان‌ها به استفاده از تجهیزات ایالات متحده، وابستگی برای طا-لبان ایجاد می‌کند و آنها را از صنایع دفاعی چین و روسیه دور نگه می‌دارد.
سوم، برقراری روابط دیپلماتیک عادی با رژیم طا-لبان به منافع ایالات متحده کمک می‌کند زیرا باز شدن سفارت‌ها تجارت و سرمایه گذاری در افغانستان را ارتقاء می‌دهد و شرکای بین المللی را نیز متقاعد می‌کند که همین کار را انجام دهند.
