تجارت منطقه‌ای و نقش چین
مترجم: سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: چین از زمان خروج امریکا حضور و سرمایه‌گذاری‌هایش را در افغانستان افزایش داده‌است. این روند شامل بخش معدن افغانستان می‌شود؛ جایی که استخراج مس از ذخایر مس عینک و همچنین اکتشاف نفت و گاز از حوضه آمودریا آغاز شده است.
تحریم‌های بین‌المللی، مسدود شدن ذخایر بانک افغانستان و محدودیت‌های نقل و انتقالات بانکی، محدودیت شدیدی بر اقتصاد افغانستان وارد می‌کند. به این ترتیب، طالبان برای تجارت و سرمایه‌گذاری به سمت همسایگان منطقه‌ای چشم دوخته‌اند؛ کشورهایی که بیشتر نگران ثبات منطقه‌ای است تا حقوق بشر.
حکومت سرپرست روی زیرساخت‌های جاده‌ای و ریلی، به‌ویژه جاده‌ای به سمت چین از طریق واخان و خط آهن به ایران و ازبیکستان سرمایه‌گذاری کرده و خواستار همکاری شده است. این امر برای تسهیل تجارت منطقه‌ای، انتقال برق و گاز و به طور بالقوه اتصال شبکه‌های ریلی ابتکار کمربند و جاده چین (BRI) در آسیای مرکزی و پاکستان است. چین و شرکت‌های این کشور که در دوران جمهوری در افغانستان فعال بودند، از زمان خروج ایالات متحده امریکا حضور و سرمایه‌گذاری‌هایش را افزایش داده‌اند. این روند شامل بخش معدن افغانستان می‌شود؛ جایی که استخراج مس از ذخایر مس عینک و همچنین اکتشاف نفت و گاز از حوضه آمودریا آغاز شده است.
در حالی که تجارت با ایران، ازبیکستان و ترکمنستان افزایش یافته است، اما تنش با پاکستان باعث کاهش تجارت فرامرزی شده است. پاکستان اداره طالبان را به پناه دادن طالبان پاکستانی متهم می‌کند و گروه داعش خراسان مسئولیت افزایش حملات به پروژه‌ها، سفارت‌ها و اتباع چین در پاکستان و افغانستان را بر عهده گرفته است.
اکنون پرسش‌‌های کلیدی این است که آیا افغانستان می‌تواند دهلیز تجاری و انرژی منطقه‌ای امن فراهم کند، در صورتی که چین تلاش‌های دیپلماتیکش را افزایش دهد؟ آیا رویکرد چین با سایر مناطقی که در آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند، متفاوت است؟ و آیا تجارت منطقه‌ای می‌تواند به منبع اصلی درآمد برای حکومت طالبان تبدیل شود؟
منبع: پی‌آر‌آی‌او – PRIO
