مترجم: سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: پاکستان نباید با بدبینی از مبارزه با تروریزم به‌عنوان ابزار صریح در برابر مخالفت عمومی استفاده کند. همچنین اسلام‌آباد نباید تصور کند که علاقه‌مندی مجدد امریکا به امنیت منطقه‌ای به آن اختیار تام می‌دهد تا به نام امنیت ملی، مخالفت عمومی را تحت فشار قرار دهد و سرکوب کند.
“شما هر وقت بخواهید می‌توانید بررسی کنید، اما هرگز نمی‌توانید ترکش کنید،” این متون معروف پس از انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا، مقامات این کشور را رها نخواهد کرد، زیرا واشنگتن باید دوباره به مشکل افغانستانش فکر کند. این‌که چگونه این مشکل را حل خواهد کرد، برای تشکیلات پاکستان جالب است. اما آیا رهبران پاکستان به جای تحمل این وضعیت آزمایش شده، می‌توانند رویکرد جدیدی ارایه دهند؟
کم‌تر از ۲۴ میلیون افغانستانی به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند، ۴۸ درصد آن‌ها زیر خط فقر زندگی می‌کنند و حقوق زنان افغانستان به قدری تضعیف شده که زنان در حال حاضر حتی از صحبت کردن در انظار عمومی منع هستند. در سه سال گذشته، این عوامل برای جلب توجه جهان به افغانستان کافی نبوده است. جهان همچنان روی درگیری در خاورمیانه، موضع‌گیری روسیه و رقابت امریکا و چین متمرکز است.
با این حال، افغانستان در حال بازگشت به خط دید امریکا است و بازداشت یک تبعه افغانستان در اوکلاهما به اتهام برنامه‌ریزی حملات در روز انتخابات به نام داعش، این موضوع را در کانون توجه قرار خواهد داد. این مرد پس از تور شدن از طریق تبلیغات آنلاین داعش، هنگام تلاش برای انبار کردن سلاح دستگیر شد. بازداشت وی این موضوع را یادآوری می‌کند که ایالات متحده در برابر تروریزم ایمن نیست، در حالی که پناه‌گاه‌های امن شبه‌نظامیان همچنان پابرجاست.
حتی قبل از آن، افغانستان بار دیگر در سرفصل اخبار ایالات متحده قرار داشت، زیرا این کشور به کیسه بوکس مفیدی در زمینه سیاست داخلی امریکا تبدیل شده است. خروج پرهرج و مرج امریکا از افغانستان بارها در روند مبارزات انتخاباتی امریکا برجسته شده است و جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها یکدیگر را به‌خاطر همه این اتفاقات که اشتباه پیش رفت، مقصر می‌دانند.
ماه گذشته، حزب جمهوری‌خواه زمان انتشار گزارشی را تعیین کرد که در آن از دولت بایدن به دلیل ناتوانی در برنامه‌ریزی برای بازگشت طالبان به قدرت و اتخاذ اقداماتی برای تخلیه امن امریکایی‌ها و متحدان افغانستانی‌شان به‌شدت انتقاد می‌شود. هدف این گزارش، پس از بررسی پسا-اقدام، تحقیقات داخلی دولت امریکا در مورد ناکامی در روند خروج، به‌ویژه عدم پیش‌بینی و برنامه‌ریزی برای بدترین سناریوها، دفاع از کارنامه جمهوری‌خواهان است. پس از هم زدن دیگی مانند افغانستان برای کسب امتیازات سیاسی داخلی، دولت بعدی ایالات متحده باید با آنچه که دم کرده است، مبارزه و مقابله کند.
اولویت‌بندی مجدد افغانستان در سیاست امریکا نیز به این دلیل است که روسیه به دنبال رهبری کردن اوضاع منطقه است. نشست فارمت مسکو که در اوایل ماه جاری با حضور دولت‌های منطقه برگزار شد، بر افغانستان متمرکز بود و تاکید کرد که چگونه امنیت منطقه‌ای به توانایی طالبان برای سرکوب گروه‌های شبه‌نظامی در داخل خاک این کشور بستگی دارد. این گفت‌وگویی نیست که واشنگتن به راحتی آن را نادیده بگیرد.
در این زمینه، پاکستان در حال آماده شدن برای بازگشت به روزهایی است که واشنگتن نگران تهدیدات تروریزم جهانی ناشی از افغانستان بود و با سرازیر کردن بودجه مبارزه با تروریزم به اسلام‌آباد به‌دنبال مقابله با آن بود. افزایش همکاری در زمینه مبارزه با تروریزم محور جلسات دوجانبه ایالات متحده و پاکستان در ماه می بود. تصمیم دولت پاکستان برای “تقویت مجدد” راهبرد ملی مبارزه با تروریزم در ماه جون نیز از نظر راهبردی در زمان مناسبی اتخاذ شد.
بدون شک، پاکستان با تهدید امنیتی شدید و مادی از سوی گروه‌هایی مانند تحریک طالبان پاکستان مواجه است. افزایش سریع حملات این شبه‌نظامیان نگران‌کننده است. آمار کشته شدن ۲۵۴ نفر در ماه آگست – بالاترین میزان در شش سال گذشته – نشانه هشداردهنده است. پاکستان باید مطلقاً هر کاری که لازم است برای از بین بردن این تهدید امنیتی انجام دهد، از جمله همکاری با دولت‌های منطقه‌ای که تحت تاثیر قرار خواهند گرفت و همچنین بازیگران جهانی مانند ایالات متحده که منافع شخصی خود را دارد.
اما کاری که دولت پاکستان نباید انجام دهد این است که با بدبینی از مبارزه با تروریزم به‌عنوان ابزار صریح در برابر مخالفت عمومی استفاده کند. همچنین اسلام‌آباد نباید تصور کند که علاقه‌مندی مجدد امریکا به امنیت منطقه‌ای به آن اختیار تام می‌دهد تا به نام امنیت ملی، مخالفت عمومی را تحت فشار قرار دهد و سرکوب کند.
ممنوعیت جنبش تحفظ پشتون به دلایل امنیتی، درهم آمیختن هویت پختون با تروریزم و موضع ضد دولتی، تمرکز بر پرچم‌های افغانستان در جرگه پشتون‌ها – این‌ها گام‌های نادرستی هستند که توجه را از تهدید واقعی منحرف می‌کند و به اعتبار دولت (پاکستان) آسیب می‌رساند.
شاید این بار دولت بتواند از حوزه بزرگ انتخابیه محلی که مخالف خشونت افراطی است، استفاده کند و در عوض، اعتراض مسالمت‌آمیز، حاکمیت قانون و حقوق دموکراتیک را امتیاز بداند. در سراسر روند سابق «جنگ علیه تروریزم»، ما به‌دنبال روایت‌های موثر مبارزه با تروریزم بودیم. این‌ها اکنون در قالب جنبش‌های مردمی در سراسر کشور وجود دارد. زمینه جیوپولیتیکی در حال تحول نباید سرکوب آن‌ها را تقویت کند، بلکه باید آن‌ها را به‌عنوان جایگزین‌های قوی چرخه‌های خشونت در آینده توانمند سازد.
نویسنده: هما یوسف
منبع: داون – Dawn
