مترجم: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: جو بایدن آزادی مشروط بشردوستانه را برای حدود ۷۰ هزار افغانستانی در ۲۰۲۳ تمدید کرد، اما این افراد در بلاتکلیفی قانونی قرار دارند و نمی‌توانند زندگی خود را به‌طور کامل پیش ببرند. انتخابات آتی احتمالاً در حل و فصل وضعیت حقوقی افغانستانی‌ها تعیین کننده خواهد بود. ایالات متحده از طریق آنچه آزادی مشروط بشردوستانه نامیده می‌شود، افغانستانی‌ها را پذیرفت. آزادی مشروط بشردوستانه باید هر دو سال یک بار توسط ریاست جمهوری امریکا تمدید شود، برخلاف سیاست پذیرش پناهندگان در ایالات متحده که خارجیانی که با ترس از بازگشت به کشورشان روبرو هستند، حق دریافت اقامت دایم در امریکا را می‌دهد.
با خروج فضاحت‌بار نیروهای امریکایی از افغانستان و قدرت‌گیری دوباره طالبان در ۲۰۲۱، صدها هزار افغانستانی به میدان‌هوایی کابل هجوم آوردند تا از این کشور خارج شوند. در میان آن‌ها افغانستانی‌هایی بودند که همکار با ارتش ایالات متحده و نیروهای ناتو بودند.
صحنه‌های پر هرج و مرج و گاهی خشونت‌آمیز روند ضعیف تخلیه، هفته‌ها توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد. بسیاری از افغانستانی‌هایی که در ۲۰۲۱ از کشور خود گریختند به ایران، پاکستان و سایر کشورهای مجاور رفتند. دولت بایدن در ۲۹ آگست ۲۰۲۱ برای ارایه راه نجات به افغانستانی‌هایی که به امریکا رفته‌اند، گفت آن‌ها می‌توانند به‌طور قانونی – اما موقت – در امریکا بمانند. به‌عنوان پژوهش‌گر درگیری‌های داخلی و مهاجرت پناهندگان، من از ۲۰۲۱ تخلیه افغانستانی‌ها و واکنش‌های سیاسی را در واشنگتن دنبال می‌کنم.
در حالی که جو بایدن آزادی مشروط بشردوستانه را برای حدود ۷۰ هزار افغانستانی در ۲۰۲۳ تمدید کرد، اما این افراد در بلاتکلیفی قانونی قرار دارند و نمی‌توانند زندگی خود را به‌طور کامل پیش ببرند. انتخابات آتی احتمالاً در حل و فصل وضعیت حقوقی افغانستانی‌ها تعیین کننده خواهد بود. ایالات متحده از طریق آنچه آزادی مشروط بشردوستانه نامیده می‌شود، افغانستانی‌ها را پذیرفت. آزادی مشروط بشردوستانه باید هر دو سال یک بار توسط ریاست جمهوری امریکا تمدید شود، برخلاف سیاست پذیرش پناهندگان در ایالات متحده که خارجیانی که با ترس از بازگشت به کشورشان روبرو هستند، حق دریافت اقامت دایم در امریکا را می‌دهد.
با این حال آزادی مشروط بشردوستانه یک راه‌حل دایمی نیست. در حالی که این افراد می‌توانند به‌طور قانونی در ایالات متحده کار کنند و به مکتب بروند، اما اغلب با موانعی در یافتن کار ثابت یا حتی یافتن خانه‌ای برای اجاره مواجه می‌شوند، زیرا آن‌ها ساکن دایمی نیستند و شماره تامین اجتماعی ندارند. به‌طور معمول، دولت ایالات متحده از آزادی مشروط بشردوستانه برای نجات مردم از درگیری‌هایی که نیروهای مسلح ایالات متحده در آن دخیل هستند، مانند ویتنام و اوکراین استفاده کرده است. افرادی که به دلیل درگیری یا دلایل دیگر با خطر جدی روبرو هستند نیز می‌توانند با درخواست و دریافت وضعیت پناهندگی وارد ایالات متحده شوند، اما اعطای آن ممکن است بیش از یک سال طول بکشد.
برای مثال، در پایان جنگ ویتنام در ۱۹۷۵، ایالات متحده هزاران مهاجر ویتنامی، کامبوجیایی و لائوسی را پذیرفت که از کشورهای خود فرار کردند. چنانچه رییس جمهور وقت ایالات متحده، جرالد فورد در سخنرانی سال ۱۹۷۵ در کانگرس بیان کرد، ارایه آزادی مشروط بشردوستانه برای مردم ویتنام که از امریکا در تلاش‌های جنگی‌اش در ویتنام حمایت می‌کردند یک “تعهد اخلاقی عمیق” بود. در ۱۹۷۷، کانگرس قانونی را تصویب کرد که به این پناهجویان اجازه می‌داد به‌طور دایم در ایالات متحده مستقر شوند.
ایالات متحده همچنین برای پناهندگان مجارستانی و کوبایی که در دهه ۱۹۵۰ از دیکتاتوری کمونیستی گریخته بودند، آزادی مشروط بشردوستانه صادر کرد.
در ۲۰۲۲، دولت ایالات متحده دوباره از آزادی مشروط بشردوستانه برای استقبال از بیش از ۱۲۵ هزار اوکراینی که از جنگ در کشورشان فرار می‌کردند، استفاده کرد.
در حالی که بایدن در ۲۰۲۱ آزادی مشروط بشردوستانه را برای افغانستانی‌ها صادر کرد و آن را در ۲۰۲۳ تمدید کرد، تنها کانگرس اختیار دارد قانونی را تصویب کند که تضمین کند آن‌ها می‌توانند به‌طور قانونی در کشور اقامت دایم داشته باشند. با این حال، کانگرس که به بن‌بست رسیده نتوانسته قانونی را برای تنظیم وضعیت افغانستانی‌ها تصویب کند. یک لایحه پیشنهادی دو حزبی در کانگرس به نام قانون تعدیل افغانستان به آزادی مشروط افغانستانی‌ها اجازه می‌دهد تا برای وضعیت قانونی دایمی درخواست کنند.
ائتلافی از مدافعان پناهندگان و سازمان‌های کهنه‌سربازان از قانون تعدیل افغانستان دفاع کرده‌اند. با این حال، تعداد انگشت‌شماری از قانون‌گذاران جمهوری‌خواه به رهبری سناتور چاک گراسلی، به‌خاطر مسایل امنیت ملی با این اقدام مخالفت کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند که روش‌های بررسی تازه واردان کافی نیست، چیزی که می‌تواند منجر به خطرات امنیتی شود. برخی خواهان برنامه هدفمندتری هستند که فقط بر افغانستانی‌هایی متمرکز باشد که با نیروهای امریکایی کار می‌کردند. سناتور جمهوری‌خواه تام کاتن طرح دیگری را پیشنهاد کرده است که به‌طور قابل توجهی اختیارات رییس جمهور را برای استفاده از آزادی مشروط بشردوستانه به افغانستانی‌ها یا هر شخص دیگری در آینده کاهش می‌دهد.
سرنوشت آزادی مشروط افغانستانی‌ها احتمالا با نتایج انتخابات آینده مشخص خواهد شد. در صورتی که کامالا هریس، نامزد دموکرات ریاست‌جمهوری برنده شود، من فکر می‌کنم که او احتمالاً حداقل دو سال دیگر آزادی مشروط را برای افغانستانی‌ها تمدید کند، همان‌طور که بایدن در ۲۰۲۳ انجام داد. کانگرس احتمالاً قانون تعدیل افغانستان را پس از انتخابات تصویب می‌کند.
این‌که دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواه ریاست جمهوری چه می‌تواند در مورد افغانستانی‌هایی که به‌طور موقت در ایالات متحده زندگی می‌کنند، انجام دهد، پرسش باز است. در دوره ریاست‌جمهوری قبلی ترامپ، دولت او تا حدی بر مهار مهاجرت متمرکز بود. این امر شامل کاهش پذیرش پناهجویان و سخت‌تر کردن صدور ویزای ایالات متحده برای افغانستانی‌ها و عراقی‌هایی بود که با ارتش ایالات متحده کار می‌کردند. ترامپ در مبارزات انتخاباتی خود وعده داده است که ممنوعیت سفر مسلمانان را تمدید کرده و به محدود کردن مهاجرت به امریکا ادامه خواهد داد. در این میان، افغانستانی‌هایی که از دست طالبان فرار کرده‌اند، آینده‌شان در امریکا همچنان نامشخص است.
نویسنده: ایدین صاحیان
مترجم: کانورسیشن – The Conversation
