تعلیق کمک‌های امریکا به افغانستان چه معنا می‌دهد؟
مترجم: سید‌طاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: کاهش کمک‌ها به افغانستان نتیجه فرمان‌های اجرایی گسترده رییس‌جمهور ترامپ است که به‌طور خاص افغانستان را هدف قرار نداده، بلکه در کل کمک‌های توسعه‌ای را هدف قرار داده است. به نظر می رسد که افغانستان در حال حاضر در حاشیه برنامه سیاست خارجی ترامپ قرار دارد و درگیری‌ها در خاورمیانه و اوکراین در محراف توجه است.
اقدامات دونالد ترامپ، رییس‌جمهور امریکا برای تعلیق کمک‌های توسعه خارجی این کشور می‌تواند تاثیر عمده‌ای بر افغانستان داشته باشد؛ افغانستانی که در زمینه‌ی خدمات ضروری به کمک خارجی وابسته است.
با وجود خروج از افغانستان در ماه آگست ۲۰۲۱، ایالات متحده همچنان بزرگ‌ترین کمک‌کننده این کشور باقی ماند.
بر اساس گزارش بازرس کل امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار)، از زمانی که طالبان کنترل کامل این کشور را به دست گرفتند، امریکا “بیش از ۲۱ میلیارد دالر کمک به افغانستان و پناهجویان افغانستانی را اختصاص داده یا در اختیار آن‌ها قرار داده است.”
ایالات متحده معتقد است که کمک‌های مالی به مردم افغانستان اختصاص داده می‌شود و تدابیری برای جلوگیری از دسترسی طالبان به آن‌ها وجود دارد.
رویارویی طالبان با “هرج و مرج”
با این حال، طالبان به‌طور غیرمستقیم از جریان دالرهای امریکایی سود برده‌اند که به تثبیت پول افغانی و کاهش خطر تورم سریع کمک کرده است. تعلیق کمک‌های امریکا این توازن شکننده را تهدید می‌کند.
غیاس جانباز، دیپلمات سابق افغانستان به دویچه‌وله گفت: «توقف کمک های خارجی ایالات متحده، از جمله کمک‌های مالی توسعه‌ای USAID، باعث هرج و مرج در میان طالبان شده است.»
بسیاری کارشناسان استدلال می‌کنند که کمک‌های خارجی به افغانستان، از جمله صدها میلیون کمک سالانه توسط ایالات متحده، ناخواسته به طالبان کمک کرده تا کنترلش را بر این کشور حفظ کند.
با پایان یافتن جریان مالی، آن‌ها بر این باورند که طالبان یا تسلیم خواسته‌های جهان می‌شوند یا از داخل افغانستان با مخالفت شدیدتری مواجه می‌شوند.
جانباز افزود: “طالبان در سه سال گذشته نتوانسته‌اند اقتصاد مستقل ایجاد کنند و به‌شدت به چنین کمک‌هایی وابسته هستند.”
مردم افغانستان بهای آن را می‌پردازند
از زمانی که طالبان دوباره کنترل افغانستان را به‌دست گرفتند، به‌طور سیستماتیک از حقوق اولیه زنان، از جمله تحصیل و کار در خارج از خانه محروم شدند.
تحت حکومت طالبان، زنان افغانستان از نشان دادن چهره‌شان در انظار عمومی منع شده اند. موضوع حقوق زنان مانع بزرگی برای برقراری روابط رسمی هر کشوری با طالبان باقی مانده است.
در نتیجه، هیچ کشوری در جهان به‌طور رسمی طالبان را به عنوان حکومت قانونی افغانستان به‌رسمیت نشناخته است.
طالبان همچنین نتوانسته اند دولت فراگیر ایجاد کنند یا روندی را برای مشارکت شهروندان افغانستان در زندگی عمومی معرفی کنند.
در حالی که درخواست‌ها برای افزایش فشار بر طالبان شدت یافته است، برخی هشدار می‌دهند که قطع کمک‌های حیاتی فقط منجر به رنج بیشتر مردم افغانستان می‌شود.
وژمه فروغ، فعال حقوق زنان افغانستان مستقر در خارج از کشور که با سازمان‌های امدادی فعال در افغانستان کار می‌کند، گفت: “بر اساس گزارش‌های سازمان ملل، ۲۶ میلیون نفر در افغانستان برای بقا به کمک‌های خارجی وابسته هستند.”
او گفت: «اگر سازمان‌های بشردوستانه دسترسی به بودجه را از دست بدهند، حتی از ارائه ابتدایی‌ترین کمک‌ها بر نمی‌آیند.»
وی افزود: “طالبان هیچ برنامه‌ای برای حمایت یا پیشرفت مردم افغانستان ندارند. تنها کمک‌ها از سوی سازمان ملل متحد، آژانس‌های بین المللی و سازمان‌های کمک‌رسانی افغانستان انجام می‌شود.”
او هشدار داد که تصمیم ترامپ برای قطع کمک‌ها به‌طور قابل توجهی شرایط را برای مردم عادی افغانستان وخیم خواهد کرد.
ترامپ برنامه‌ای برای افغانستان ندارد؟
کاهش کمک‌ها به افغانستان نتیجه فرمان‌های اجرایی گسترده رییس‌جمهور ترامپ است که به‌طور خاص افغانستان را هدف قرار نداده، بلکه در کل کمک‌های توسعه‌ای را هدف قرار داده است.
به نظر می رسد که افغانستان در حال حاضر در حاشیه برنامه سیاست خارجی ترامپ قرار دارد و درگیری‌ها در خاورمیانه و اوکراین در محراف توجه است.
با این حال، ترامپ در مورد خواسته‌هایش از طالبان – یعنی بازگرداندن تجهیزات نظامی به‌جا مانده ایالات متحده و کنترل پایگاه هوایی بگرام که به ادعای او اکنون تحت نفوذ چین است، صحبت کرده است – ادعایی که طالبان آن را رد می‌کنند.
به گفته جانباز، این اظهارات نشان دهنده راهبرد مشخص ایالات متحده در قبال افغانستان نیست، بلکه بخشی از شعارهای انتخاباتی ترامپ است.
جانباز در پایان گفت: «زمان نشان خواهد داد که ترامپ چگونه با افغانستان رفتار می‌کند، اما آنچه واضح است این است که رویکرد او شبیه دولت قبلی نخواهد بود».
نویسنده: مسعود سیف‌الله
منبع: دویچه وله – DW