اسلایدشوافغانستانتحلیل و ترجمهترجمهحقوق بشرسیاست

از افغانستان تا کنیا؛ جنایات بریتانیا با نقاب حقوق بشر

خبرگزاری دید: پولیس نظامی سلطنتی تحقیقات محدودی درباره قتل‌های غیرقانونی راه انداخت، اما تنها سه مورد از چندین حمله مرگبار شبانه در افغانستان را بررسی کرد. برخی مظنونان کلیدی هرگز مورد بازجویی قرار نگرفتند.

از افغانستان تا کنیا؛ جنایات بریتانیا با نقاب حقوق بشر

برنامه تحقیقی پانوراما با عنوان «نیروهای ویژه: من شاهد جنایات جنگی بودم» از جنایات هولناک و ساختارمند نیروهای ویژه ارتش بریتانیا در افغانستان پرده برداشت. سربازان سابق اس‌ای‌اس (SAS) شهادت‌هایی تکان‌دهنده از اعدام‌های برنامه‌ریزی‌شده افراد غیرمسلح ارائه داده‌اند؛ از جمله کودکان دست‌بسته و غیرنظامیانی که در خواب به‌قتل رسیدند. سلاح‌ها در کنار اجساد جاسازی می‌شدند تا قتل‌ها مشروع جلوه داده شوند.

بیش از ۳۰ سرباز کهنه‌کار از «فرهنگ روان‌پریشانه» «ذهنیت گروهی خشن» و اعتیاد به قتل سخن گفتند. یکی از شاهدان اظهار داشت: «آرام‌ترین آدم‌ها هم ناگهان تغییر می‌کردند، ویژگی‌های روان‌پریشانه از خود نشان می‌دادند. آن‌ها بی‌قانون شده بودند. خود را دست‌نیافتنی می‌دانستند.»


به‌جای پیگیری این جنایات، سیستم قضایی نظامی ارتش بریتانیا در لاپوشانی آن‌ها نقش اصلی را ایفا کرد. این سیستم حتی اقدامات حقوقی برای جلوگیری از آغاز تحقیقات ترتیب داد و از ارائه شواهد سر باز زد.
این جنایات برای بسیاری هویدا بود؛ فرماندهان، مشاوران حقوقی، وزرا و حتی به‌ظاهر دیوید کامرون، نخست‌وزیر وقت بریتانیا (که اکنون لرد شده است) از آن آگاه بودند.

با وجود این، به شکلی تکان‌دهنده، به نیروهای ویژه اختیاراتی پنهان داده شد تا در روند بررسی تقاضای پناهندگی سربازان افغانستان دخالت کنند و افرادی را که شاهد این جنایات بودند، از ورود به بریتانیا بازدارند. جنرال گوین جنکینز که روند رد این درخواست‌ها را مدیریت می‌کرد، اکنون فرمانده جدید نیروی دریایی بریتانیا منصوب شده است.

پولیس نظامی سلطنتی تحقیقات محدودی درباره قتل‌های غیرقانونی راه انداخت، اما تنها سه مورد از چندین حمله مرگبار شبانه در افغانستان را بررسی کرد. برخی مظنونان کلیدی هرگز مورد بازجویی قرار نگرفتند و تصاویر مهم پهپادی به‌بهانه «مشکلات فنی» نادیده گرفته شدند. سِر جاناتان مورفی، بازرس ارشد مستقل، این بررسی را «معیوب و بی‌اثر» توصیف کرد و رهبری ارتش را متهم کرد که عامدانه دامنه تحقیقات را محدود کرده تا از آسیب به وجهه ارتش بریتانیا جلوگیری کند.

اما افغانستان تنها صحنه جنایات ارتش بریتانیا نبوده است.
در ۲۰۱۲، آگنس وانجیرو، مادر ۲۱ ساله کنیایی، به‌دست یکی از سربازان بریتانیایی به قتل رسید. او آخرین بار در کنار یک سرباز، موسوم به «سرباز ایکس» در یک مهمان‌خانه دیده شد. جسد او بعداً در یک مخزن فاضلاب (سپتیک) کشف شد. کالبدشکافی نشان‌دهنده‌ آثار ضربات چاقو بود.

طبق گفته‌های «سرباز زِد» هویت قاتل میان اعضای هنگ دوک لنکستر به‌خوبی شناخته شده بود. او همچنین اشاره کرد که افسران ارشد در مورد قتل وانجیرو شوخی می‌کردند. با این حال، هیچ فردی تا امروز به‌خاطر این قتل بازداشت یا محاکمه نشده است. وزارت دفاع بریتانیا مدعی شد این قتل خارج از حوزه قضایی آن‌ها است. قاتل مظنون اکنون با خانواده‌اش در جنوب انگلستان زندگی می‌کند.

علاوه بر این، تحقیقات ساندی تایمز در ۲۰۲۱ نشان داد که نیروهای نظامی مستقر در مرکز آموزشی ارتش بریتانیا در کنیا، روابطی استثماری با زنان محلی داشته‌اند. پس از افشای این موضوع، ارتش ممنوعیت پرداخت پول برای روابط جنسی را اعلام کرد، اما بنا بر مستند اخیر شبکه آی‌تی‌وی، این سوء رفتارها همچنان ادامه دارند.

در انجمن‌های اینترنتی نظامیان بریتانیایی، نظراتی زننده و نژادپرستانه دیده می‌شود؛ از جمله شوخی درباره «رابطه با محلی‌ها» و «پنهان کردن جنازه‌ها در مخزن فاضلاب.»
وزارت دفاع بریتانیا سرانجام، با تأخیری ده‌ساله، اعلام کرده که تحقیقاتی جدید در مورد قتل آگنس وانجیرو آغاز خواهد کرد.
از افغانستان تا کنیا، ارتش بریتانیا ابزار سرکوب و خشونت در خدمت قدرت امپریالیستی است. جنایات، پوشش‌های سازمان‌یافته و بی‌عدالتی ساختاری در قلب این نهاد قرار دارند؛ درست همان‌گونه که همواره بوده‌اند.

مترجم: سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید
نویسنده: جودی کاکس
منبع: سوشلیست ورکر – Socialist Worker

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا