خبرگزاری دید: تصاویر بقایای موشکها نشان میدهد که ایران دستکم در دو نقطه از موشک «فتاح-۱» استفاده کرده است؛ این موشک مافوقصوت، با سرعتی ۱۰ برابر صوت از خارج جو بهصورت عمودی فرود میآید و دارای کلاهکی است که در میانه پرواز به چند بخش تقسیم میشود—مسئلهای که رهگیری آن را بسیار دشوار میسازد.

روزنامه والاستریت ژورنال گزارش داد که ایران توانست با بهکارگیری روش «آزمون و خطا» و پرتاب موشکهای پیشرفتهتر از نقاط مختلفی در عمق خاک خود، عملکردش را در نفوذ به سامانههای پدافند هوایی اسرائیل در جریان «جنگ ۱۲ روزه» اخیر بهبود بخشد.
تحلیلگران دفاع موشکی که بقایای موشکها و دادههای منبع باز را بررسی کردهاند، تأکید دارند که تهران تاکتیکهای پرتاب موشکهایش را تغییر داده و از این طریق نقاط ضعف دفاعی اسرائیل را شناسایی کرده است.
به گفته کارشناسان، ایران پرتاب موشکهای دوربردتر و پیشرفتهتری را از مناطق گستردهتری در عمق خاک خود آغاز کرد و توانست زمانبندی حملات خود را بهتر تنظیم کرده و اهداف متنوعی را در سراسر اسرائیل هدف قرار دهد—بهرغم اینکه فقط ادعا وجود دارد بیشتر موشکها و پهپادها رهگیری شدند.
این گزارش، که بر اساس دادههای تحلیلشده توسط اندیشکدههای مستقر در اسرائیل و واشنگتن تهیه شده، میگوید: «هرچند تعداد موشکهای شلیکشده کاهش یافت، اما نرخ موفقیت ایران افزایش پیدا کرد.»
در شش روز نخست جنگ، تنها ۸ درصد از موشکهای ایرانی موفق به عبور از پدافند هوایی اسرائیل شدند؛ اما در نیمه دوم جنگ، این میزان به ۱۶ درصد رسید.
این آمار را موسسه یهودی امنیت ملی امریکا (JINSA) مستقر در واشنگتن ارایه کرده است.
مورا دایچ، رییس بخش تحلیل داده در موسسه مطالعات امنیت ملی دانشگاه تلآویو (INSS)، توضیح داده که این آمار شامل پرتابهای ناموفق و رهگیریهایی که خارج از حریم هوایی اسرائیل انجام شدهاند، نمیشود و همچنین تفاوتی میان رهگیریهای ناموفق و مواردی که اسرائیل عمداً اجازه فرود آنها را در مناطق غیرمسکونی داده، قایل نشده است.
تحلیل مؤسسه JINSA نشان میدهد که موفقترین حمله ایران در ۲۲ جون، یعنی دو روز پیش از آتشبس، صورت گرفته است؛ زمانی که ۱۰ فروند از ۲۷ موشک شلیکشده به اهدافی در داخل اسرائیل اصابت کردند.
آری سیکورل، معاون بخش سیاست خارجی این موسسه، گفته است: «دادهها نشان میدهد ایران در مورد زمان، مکان و نوع پرتابها بهخوبی خود را تطبیق داده است.»
والاستریت جرنال همچنین تأکید کرد که سامانههای دفاع هوایی اسرائیل، از جمله «گنبد آهنین» که با همکاری امریکا توسعه یافته، از پیشرفتهترینها در جهان است، اما حتی این سیستمها نیز صددرصد نفوذناپذیر نیستند.
رافائل کوهن، تحلیلگر ارشد سیاسی در موسسه RAND (وابسته به پنتاگون) گفت: «هیچ سامانه دفاع موشکیای، حتی پیشرفتهترینشان، نمیتواند همه موشکها را رهگیری کند.»
در حالیکه ارتش اسرائیل در طول جنگ مدعی نرخ رهگیری ۹۰ تا ۹۵ درصدی بود، آمارهای پس از آتشبس نشان داد نرخ کلی موفقیت در رهگیریها ۸۶ درصد بوده است.
تصاویر بقایای موشکها نشان میدهد که ایران دستکم در دو نقطه از موشک «فتاح-۱» استفاده کرده است؛ این موشک مافوقصوت، با سرعتی ۱۰ برابر صوت از خارج جو بهصورت عمودی فرود میآید و دارای کلاهکی است که در میانه پرواز به چند بخش تقسیم میشود—مسئلهای که رهگیری آن را بسیار دشوار میسازد. تنها سامانههایی مانند «پیکان ۳» و «فلاخن داوود» میتوانند در هوا مسیر خود را برای مقابله با چنین تهدیداتی تغییر دهند.
ایران همچنین تاکتیکهای خود را تغییر داد—از حملات شبانه و گسترده با بیش از ۳۰ موشک، به شلیکهای محدودتر در طول روز از پایگاههای مختلف.
در ادامه، الگوهای پرتاب و فواصل زمانی میان حملات نیز متنوع شد. تحلیلگران خاطرنشان کردند که با طولانیشدن جنگ و کاهش تعداد موشکهای رهگیر در اختیار اسرائیل، بهعلاوه هزینههای بالای عملیاتی، اسرائیل مجبور به اولویتبندی در رهگیری موشکهای تهدیدآمیزتر شد.
مترجم : سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید
منبع: وال استریت ژورنال