خبرگزاری دید: بهرغم آرامشهای نسبی، مردم پاراچنار همچنان در ترس زندگی میکنند و بیاعتمادی متقابل میان فرقهها ادامه دارد. تلاشهای مکرر برای آشتی بهدلیل نبود اراده سیاسی، ضعف در اجرای قانون و تداوم جریان سلاح و روایتهای افراطگرایانه، شکست خوردهاند.
پاراچنار، مرکز ولسوالی کُرم در بخش کوهات ایالت خیبرپختونخوا، سالهاست نمادی غمانگیزی از منازعات حلنشده فرقهای پاکستان شناخته میشود. در گذر زمان، این منطقه که زمانی آرام بود، به کانونی از خشونت میان جوامع مختلف مذهبی تبدیل شده است.
بهرغم آرامشهای نسبی، مردم پاراچنار همچنان در ترس زندگی میکنند و بیاعتمادی متقابل میان فرقهها ادامه دارد. تلاشهای مکرر برای آشتی بهدلیل نبود اراده سیاسی، ضعف در اجرای قانون و تداوم جریان سلاح و روایتهای افراطگرایانه، شکست خوردهاند. اگر پاراچنار قرار است شاهد صلح باشد، اقدامات فوری در چندین جبهه لازم است.
نخست، باید از انتشار نفرتپراکنی در رسانههای اجتماعی و فضاهای عمومی جلوگیری شود. دولت باید افرادی را که از دین برای تحریک به خشونت استفاده میکنند ــ صرفنظر از وابستگی فرقهای ــ پاسخگو سازد. حسابهای رسانههای اجتماعی که نفرت فرقهای را ترویج میکنند باید مسدود شوند و افراد مقیم خارج که افراطگرایی را گسترش میدهند، باید با پیامدهای قانونی یا دیپلماتیک روبهرو شوند. مجازات روشن برای جلوگیری از کمپینهای نفرت در آینده ضروری است.
دوم، منازعات ارضی در این منطقه باید از طریق یک کمیسیون شفاف و بیطرف حل شوند. بهجای آنکه این اختلافات رها شوند و به ابزار فرقهگرایی تبدیل گردند، دولت باید توسعه مبتنی بر جامعه را ترویج کند. پروژههایی مانند شفاخانهها، مکاتب، مراکز آموزش حرفهای و دفاتر عمومی که روی زمینهای مورد مناقشه ساخته شوند، میتوانند به هر دو جامعه سود برسانند و تنشها را کاهش دهند.
سوم، رهبران دینی باید بخشی از راهحل باشند. دولت باید علمای میانهرو از هر دو فرقه را توانمند سازد تا از نفوذش از طریق خطبههای نماز جمعه و فعالیتهای عمومی همزیستی را ترویج کنند. در عین حال، باید اقدامات قانونی سختگیرانهای علیه کسانی که سخنرانیهای تحریکآمیز و خشونتبار ارائه میدهند، انجام شود.
به همان اندازه مهم، بیطرفی پولیس است. در حال حاضر، انتصابات فرقهای در نیروهای محلی پولیس باعث رسیدگی جانبدارانه به رویدادها میشود. این امر بیاعتمادی بیشتری ایجاد کرده و منازعات را تشدید میکند. دولت باید اطمینان دهد که نیروهای پولیس آموزش حرفهای دیده، بیطرف و در برابر درگیریها بدون تبعیض عمل کنند.
تراژدی پاراچنار بازتابی از بیتوجهی دولت و سیاستهای نادرست مذهبی است، اما همهچیز از دست نرفته است. با اراده سیاسی قوی، رهبری مسئولانه دینی، اجرای بیطرفانه قانون و مشارکت فعال جامعه، میتوان چرخه خشونت را شکست.
دولت گامهایی بهسوی صلح برداشته است، از جمله بازگشایی مسیرهای ترانزیتی، مشارکت جامعه، بهبود پولیس، کمپینهای خلعسلاح و تنظیم گفتمان مذهبی. این تلاشها باید پایدار و گسترش یابند تا آشتی درازمدت تضمین شود.
عدالت، گفتگو و حکمرانی قاطع میتوانند از نسلهای آینده محافظت کنند و اطمینان دهند که آنان جامعهای آرام و متحد، عاری از زخمهای نفرت فرقهای را به ارث خواهند برد.
مترجم: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
نویسنده: عالیه بتول
منبع: اکسپرس تریبون – Express Tribune