خبرگزاری دید: درست است که تیتیپی و طالبان افغانستان با ایدیولوژی مشترک پیوند خوردهاند. اما اگر طالبان خواهان تعامل گستردهتر با جهان خارج هستند، باید تصمیم بگیرند که آیا همچنان به ایدیولوژی خود پایبند بمانند یا به همسایگان خود اطمینان دهند که اجازه نخواهند داد گروههای تروریستی امنیت منطقه را تهدید کنند.
در ظاهر بسیار ساده به نظر میرسد. طالبان افغانستان میتوانند یا با پاکستان همکاری کنند و پناهگاههای امن تحریک طالبان پاکستان (TTP) و سایر گروههای تروریستی ممنوع را در خاکش از بین ببرند، یا اینکه به پرورش مجموعهای از گروههای خشونتطلب ادامه دهند و چانس افغانستان برای ادغام منطقهای و کسب شناسایی دیپلماتیک بیشتر، همراه با نابود کردن هرگونه امکان روابط بهتر با پاکستان را از بین ببرند.
شهباز شریف، نخستوزیر پاکستان، روز شنبه هنگام بازدید از بنو این پیشنهاد را به حاکمان کابل داد و از طالبان افغانستان خواست تا «میان پاکستان و تیتیپی یکی را انتخاب کنند». اظهارات نخستوزیر پاکستان بازتابدهنده ناامیدی دولت نسبت به طالبان است. دولت کنونی هم با سیاستهای تشویقی و هم با اقدامات بازدارنده تلاش کرده کابل را به توقف حملات تروریستی از سوی شبهنظامیان مستقر در افغانستان وادارد، اما هیچیک نتیجه نداده است.
این ناامیدی قابل درک است زیرا حملات تروریستی تلفات سنگینی برای نیروهای پاکستان به همراه داشته است. تنها هفته گذشته، دستکم ۱۹ سرباز در عملیات علیه تروریستها در خیبرپختونخوا جان باختند. ارتش همچنین میگوید اتباع افغانستان در این حملات نقش داشتهاند.
در عین حال، پاکستان تلاش کرده روابط دیپلماتیک خود را با طالبان افغانستان ترمیم کند و اسحاقدار، وزیر خارجه، چندین سفر به کابل انجام داده است.
علاوه بر این، یک سازوکار سهجانبه شامل پاکستان، چین و افغانستان برای «جذب» طالبان به جریان اصلی و ارائه مشوقهایی برای قطع روابط آنان با گروههای تروریستی ایجاد شده است. از سوی دیگر، پاکستان همچنین اقدامات نظامی در داخل افغانستان برای هدف قرار دادن پناهگاههای شبهنظامیان انجام داده است. با این حال، تاکنون هیچیک از این روشها طالبان را قانع نکرده که مسیر خود را تغییر دهند.
درست است که تیتیپی و طالبان افغانستان با ایدیولوژی مشترک پیوند خوردهاند. اما اگر طالبان خواهان تعامل گستردهتر با جهان خارج هستند، باید تصمیم بگیرند که آیا همچنان به ایدیولوژی خود پایبند بمانند یا به همسایگان خود اطمینان دهند که اجازه نخواهند داد گروههای تروریستی امنیت منطقه را تهدید کنند. طالبان ممکن است در اقدام علیه گروههای شبهنظامی تردید داشته باشند؛ اما آنها باید تضمین دهند که این بازیگران خشونتطلب تهدیدی برای کشورهای همسایه نخواهند بود.
انکار طالبان مبنی بر اینکه میزبان شبهنظامیان نیستند، پذیرفتنی نیست، زیرا یک نهاد ویژه نظارتی سازمان ملل در چندین نوبت تأیید کرده که گروههای مختلف شبهنظامی، از جمله تیتیپی، در افغانستان فعال هستند.
برای پاکستان، این معضل بسیار جدی است. حفظ وضعیت موجود بهوضوح دیگر گزینهای نیست، زیرا گروههای تروریستی ضدپاکستان در افغانستان پناهگاه و حمایت مییابند. اما قطع کامل روابط با طالبان نیز گزینه مناسبی نیست، زیرا ممکن است حاکمان افغانستان را به سمت افراطگرایی بیشتر سوق دهد. در حال حاضر، «کمضررترین» گزینه به نظر میرسد تعامل محدود با کابل باشد، همراه با فشار از سوی کشورهای منطقه، بهویژه چین، بر طالبان تا اقدامات بیشتری علیه شبهنظامیان انجام دهند. افزون بر این، پاکستان باید روشهای ضدتروریزم خود را بهبود بخشد تا از نفوذ تروریستها و از تلفات نیروها و غیرنظامیان جلوگیری کند.
مترجم: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
منبع: داون – Dawn